سلولهای عصبی ترشح کننده دوپامین با شما نمیخوابند
به گزارش «مدیکال اکسپرس» (Medical Xpress)، نورونهای دوپامینی یعنی سلولهایی که هنگام بیداری پاداش و انگیزه را هدایت میکنند، پس از اینکه چیزی جدید میآموزیم، در طی خوابِ بدون حرکات سریع چشم (NREM)، بهطور شگفتآوری فعال میشوند.
بر اساس یک پژوهش جدید از دانشگاه میشیگان که در نشریه «پیشرفتهای علم» (Science Advances) منتشر شده است، این افزایش فعالیت شبانه که با «دوکهای خواب» همزمان است، به تقویت حافظه حرکتی کمک میکند و موجب بهبود مهارتهای حرکتی میشود. دوکهای خواب امواج کوتاهی در مغز هستند که به تقویت حافظه کمک میکنند.
«آدا ابن-روتشیلد»، نویسنده همکار این پژوهش و دانشیار روانشناسی در دانشگاه میشیگان میگوید: این یافتهها فرضیات دیرینه درباره نقش دوپامین در مغز را به چالش میکشد و نشان میدهد که این نورونها صرفا در طول روز از یادگیری پشتیبانی نمیکنند بلکه هنگام خواب به طور فعال به تثبیت مهارتهای جدید کمک میکنند.
او میافزاید: «از آنجا که تغییرات در سیگنالدهی دوپامین با بیماریهای زوال عصبی همراه است؛ یعنی بیماریهایی که اغلب با نقصهای حرکتی و اختلالات خواب نیز همراه هستند، درک این ارتباطها میتواند مسیر را برای بهبود درمانها و پیشرفت در سلامت انسان هموار کند».
این پژوهش بر دسته خاصی از نورونهای دوپامینی در مغز میانی تمرکز داشت که پس از یادگیری فعال میشوند؛ اما تنها در طی خوابِ بدون حرکات سریع چشم (NREM). این فوران فعالیت به مغز کمک میکند حرکات تازه آموخته شده را دقیقتر تنظیم و تقویت کند و در نتیجه، پس از بیداری عملکرد حرکتی دقیقتری ایجاد شود.
ابن-روتشیلد و همکارانش میگویند درک اینکه دوپامین چگونه در شب از یادگیری حرکتی پشتیبانی میکند، اهمیت گستردهتر خواب را در شکلدهی به رفتار روشن میسازد. او توضیح داد: «این یافتهها نشان میدهد خواب یک دوره زیستی فعال است که طی آن مدارهای عصبی کلیدی مهارتها و الگوهایی را که هر روز به آنها متکی هستیم، تقویت میکنند».
پژوهشگران میگویند با روشن شدن نقش دوپامین در تثبیت حافظه حرکتی هنگام خواب، این یافتهها دریچهای تازهای در حوزه سلامت مغز میگشایند. این دانش ممکن است در آینده به توسعه درمانهایی منجر شود که هم مسیرهای خواب و هم مسیرهای دوپامینی را هدف قرار میدهند و امید تازهای برای بهبود عملکرد حرکتی و کیفیت زندگی افراد مبتلا فراهم کنند.
انتهای پیام/
