کرونا چه رابطه‌ای با اختلالات روانی دارد؟

به گزارش خبرنگاربهداشت و درمان خبرگزاری آنا، بر اساس نظر کارشناسان بیماری کرونا در خصوص افرادی که مبتلا به اختلالات اضطرابی وسواس هستند مشکلات عدیده‌ای را ایجاد می‌کند.

در این رابطه آمنه ستاره فروزان می‌گوید: شیوع بیماری کووید-۱۹ برای بیماران مبتلا به اختلال اضطرابی وسواس به‌مانند یک تأییدیه خارجی عمل کرده و این مسئله نیازمند معالجه و درمان است.

وی می‌افزاید: در خصوص اختلال اضطرابی وسواس اظهار داشت: اختلال وسواس جزو اختلالات اضطرابی محسوب می‌شود که به‌منظور فرونشاندن تکانه‌های اضطرابی با برخی رفتارهای تکرارشونده همراه می‌شود.

این روان‌پزشک ادامه می‌دهد: این رفتارها در اختلال اضطرابی وسواس که از تفکرات بیمار ناشی می‌شود، به شست‌وشو محدود نبوده در حال حاضر اما با شیوع ویروس کرونا و ارتباط این بیماری با رعایت اصول بهداشتی، یک "شاهد مثالی" برای بیماران اختلال اضطرابی وسواس پیداشده که تقویت‌کننده تفکرات وسواسی در بیماران مبتلا به شست‌وشوی وسواسی است.

وی ادامه می دهد: درواقع کرونا و تنش روانی ناشی از آن زمینه بروز این اختلال را به‌ویژه برای اشخاصی که زمینه ابتلا به این بیماری را داشته‌اند، به‌عنوان یک تأییدیه خارجی تأیید می‌کند.

کووید-۱۹، تهدیدی برای سلامت اجتماعی و روانی جامعه

همچنین یافته‌های یک پژوهش نشان می‌دهد، کووید-۱۹، تهدیدی برای سلامت اجتماعی و روانی جامعه محسوب می‌شود.

اعضای هیئت علمی گروه‌های آموزشی " کاردرمانی " و " آمار زیستی و اپیدمیولوژی" دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی طی تحقیقی اعلام کردند: کووید-۱۹، با ایجاد اختلال در یکپارچگی اجتماعی، یکپارچگی در منزل و فعالیت‌های مولد، تهدیدی برای سلامت جامعه محسوب می‌شود.

حجت اله حق‌گو " عضو هیئت علمی گروه کاردرمانی دانشگاه علوم توان‌بخشی و سلامت اجتماعی و یکی از محققان این طرح پژوهشی، درباره نتایج به‌دست‌آمده آن، می‌گوید: آلوده شدن به کووید-۱۹ منجر به اختلالات جسمی گسترده می‌شود، درحالی‌که ترس از آلوده شدن به آن، منجر به انزوای اجتماعی و اختلالات روانی مختلف شده که این امر سلامت اجتماعی و روانی جامعه را تهدید می‌کند.

 وی می‌افزاید: سازمان جهانی بهداشت WHO، شیوع کووید-۱۹ را به‌عنوان یک تهدید " سطح بالا " شناسایی کرده است. و در حال حاضر، استراتژی‌های درمانی برای مبارزه با این ویروس کاملاً حمایتی بوده و پیشگیری، بهترین راه برای قطع زنجیرهٔ انتقال در جامعه است، اما به دلیل فاصله‌گذاری اجتماعی و اقدامات قرنطینه‌ای در بسیاری از کشورها، مشارکت مردم در بسیاری از زمینه‌های زندگی اجتماعی و فعالیت‌های روزمره مختل شده است. و هدف ما در این پژوهش، «بررسی تأثیرات کووید-۱۹ بر یکپارچگی اجتماعی و مشارکت در فعالیت‌های روزمره زندگی» بود.

 این متخصص علوم اعصاب تصریح می‌کند: مطالعه ما نشان داده است که پس از همه‌گیری کووید-۱۹، زندگی اجتماعی افراد به‌شدت مختل شده و شیوع کرونا، تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم روان‌شناختی و اجتماعی گسترده دارد، به‌طوری‌که علاوه بر آسیب‌های جسمی این بیماری، ترس از آلوده شدن، از دست دادن عزیزان، از دست دادن شغل، از دست دادن فرصت‌های تحصیلی، تفریح، آزادی و حمایت، تأثیرات عمیق روانی دارند.

حق‌گو می‌گوید: به‌منظور کاهش تأثیرات منفی روانی- اجتماعی شرایط قرنطینه و فاصله‌گذاری اجتماعی، اجرای استراتژی‌های ملی برای ارتقای مشارکت‌های اجتماعی از طریق برنامه‌های مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) مانند تماس‌های ویدیویی، رسانه‌های اجتماعی و آموزش‌های از راه دور برای برقراری ارتباط، مؤثر خواهد بود.

این اختلالات روانی سراغ یک‌سوم بیماران بهبودیافته کرونا می‌آید

همچنین نتایج یک مطالعه که در مدیکال نیوز تودی منتشر شد نشان می‌دهد که حدود یک‌سوم از بازماندگان کووید-۱۹ در طی ۶ ماه بعد از تشخیص بیماری‌شان، مبتلا به یک بیماری عصبی یا سلامت روانی تشخیص داده‌شده‌اند.

اضطراب و اختلالات رفتاری از شایع‌ترین مشکلات تشخیص داده‌شده در بهبودیافتگان کرونایی بوده است.

مشکلات عصبی مانند سکته مغزی و زوال عقل، کمتر اتفاق افتاده، اما در افراد مبتلا به کووید-۱۹شدید شیوع بیشتری دارد.

در نوامبر سال ۲۰۲۰، یک مطالعه مشاهده‌ای از دانشمندان دانشگاه آکسفورد انگلستان، گزارش داد که بازماندگان کرونایی در ۳ ماه پس از تشخیص بیماری شأن، با خطر بیشتری برای ایجاد اختلالات خلقی و اضطرابی روبرو هستند.

همین محققان اکنون از سوابق بهداشتی بیش از ۲۳۶ هزار بیمار در ایالات‌متحده برای تخمین خطرات ایجاد شرایط عصبی و روان‌پزشکی در ۶ ماه پس از تشخیص کووید-۱۹ استفاده کرده‌اند.

طبق برآورد محققان، بروز کلی مشکلات عصبی و روان‌شناختی در این گروه از بیماران ۳۴ درصد بوده است.

شایع‌ترین اختلالات شناسایی‌شده شامل اختلالات اضطرابی، اختلالات اخلاقی، اختلال سوءمصرف مواد، و بی‌خوابی بوده است. بروز اختلالاتی نظیر سکته ایسکمیک، زوال عقل و خونریزی مغزی بسیار کمتر بوده است.

انتهای پیام/۴۱۵۹/