امام(ره) به تیم پزشکی خود دلداری و دلگرمی می‌دادند/ بیمار حرف گوش‌کنی مانند امام نداشتم/ تاکید امام به همدلی و همفکری مسئولان کشور بود

دکتر سید حسن عارفی، پزشک مخصوص حضرت امام خمینی (ره) در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری آنا در مورد ایام طبابت امام خمینی(ره) اظهار کرد: از زمان بازگشت حضرت امام به ایران به عنوان مسئول تیم پزشکی و پزشک متخصص داخلی و عروق و قلب در طول 11 سال به ایشان خدمت کردم و در طول این مدت همیشه وضعیت جسمانی امام(ره) تحت نظارت تیم پزشکی بود به طوری که در تمام ساعات شبانه‌روز متخصصان در کنار امام حضور داشتند.

وی در مورد اخلاق امام در برخورد با پزشکان و نوع معالجات آنها گفت: خوشبختانه با توجه به اینکه امام بیماری خود را پذیرفته بودند به تجویز دارویی پزشکان عمل کرده و به طور مرتب داروها و رژیم غذایی را مصرف می‌کردند.

عارفی افزود: در طول گذشت بیش از 60 سال از طبابتم بیمار حرف گوش‌کنی مانند امام نداشتم زیرا تمام دستورات دارویی و پزشکی تیم معالج را رعایت می‌کردند و حتی برای مصرف کوچکترین مواد غذایی نیز با ما مشورت می‌کردند و نظر پزشک معالج را مورد توجه قرار می‌دادند و هیچ وقت دارو و غذایی غیر از تجویز و دستور پزشک مصرف نمی‌کردند.

استاد قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی تهران یادآور شد: امام دستورات غذایی و ورزشی را به صورت دقیق اجرا می‌کردند، امام غذای ساده و رژیمی مصرف می‌کردند و تنها در حد سلامتی غذا می‌خوردند و زمانی که به علت شدت درد و ناراحتی از ایشان خواستیم به دلیل کمبود تجهیزات و امکانات از قم به تهران منتقل شوند با روی باز پذیرفتند.

وی تصریح کرد: افراد به مرور زمان و با کهولت سن به بیماری‌های متعددی مبتلا می‌شوند اما خوشبختانه امام بیماری‌های کمی داشتند که با دارو و رژیم غذایی کنترل شده بود تا اینکه یک سال بعد از انقلاب به درد قفسه سینه دچار شدند و در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان شهید رجایی فعلی حدود 48 روز بستری بودند.

این پزشک متخصص ادامه داد: امام 14 روز قبل از رحلت‌شان احساس کردند که علائم خونریزی گوارشی دارند، زیرا چند زخم در معده داشتند که یکی از نشانه‌های سرطان به شمار می‌آمد، این نوع خونریزی پیش علامتی برای سرطان خون بود که از معده آغاز شده بود.

عارفی در مورد اعزام به خارج از کشور و استفاده از پزشکان خارجی در تیم پزشکی امام گفت: به هیچ وجه صحبتی از اعزام به خارج و استفاده از پزشک خارجی از سوی امام(ره) مطرح نشد و با توجه به اینکه تیم پزشکی امام از نظر علمی قدرتمند و تیم حاذق و صادق و دانشمندی بود، حتی ما نیز نیازی به مشورت و استفاده از پزشکان خارجی ندیدیم.

وی ادامه داد: تیم پزشکی امام فقط شامل متخصص قلب و عروق نبود بلکه تمام اساتید دانشگاه‌های علوم پزشکی جزو این تیم بودند و به سرعت بر بالین ایشان حضور می‌یافتند و تمام امکانات پزشکی را داشتیم و نیازی به پزشک خارجی نبود.

پزشک مخصوص امام(ره) در مورد برخورد و واکنش امام نسبت به بیماری‌شان گفت: در طول زمانی که امام از ناراحتی قلبی شکایت داشتند بیماری خود را پذیرفته بودند و حتی گاهی که تیم پزشکی دچار اضطراب و نگرانی می‌شد به ما هم دلداری و دلگرمی می‌دادند. همچنین در طول 11 سالی که طبیب امام بودم شاهد فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی ایشان بودم که با وجود بیماری به کارهای خود نیز رسیدگی می‌کردند.

عارفی عنوان کرد: بیماری امام در سال آخر ناشی از خونریزی دستگاه گوارش بود که پس از بررسی‌ها و آزمایشات پزشکی مشخص شد یک بیماری بدخیم به صورت زخم و خونریزی معده تظاهر کرده و توسط تیم پزشکی جراحی شد. اوایل پاسخ بدن به این جراحی خوب و مثبت بود اما پس از چندی بیماری خونی خود را نشان داد و به دلیل سرطان خون و معده دار فانی را وداع گفتند.

استاد قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه خاطرات حضور در کنار امام بسیار زیاد و فراموش نشدنی است، افزود: این خاطرات در قالب چند جمله نمی‌گنجد و در کتاب طبیب دل‌ها به صورت کامل در 800 صفحه به چاپ رسیده است.

وی افزود: امام در روزهای آخر بسیار به همدلی و همفکری مسئولان کشور تاکید داشتند و معتقد بودند که اتحاد مسئولان کشور نیروی عظیم و قوی برای جلوگیری از دخالت‌های خارجی محسوب می‌شود و حتی روزی که در بیمارستان بستری بودند به مسئولان مملکت از جمله حضرات آیات خامنه‌ای، هاشمی رفسنجانی و موسوی اردبیلی تاکید کردند که با هم همدل و همفکر باشید که هیچ نیرویی نمی‌تواند شما را شکست دهد. این صحبت‌ها برای آینده کشور بسیار سازنده و کارگشاست.