گزارشی درباره منفورترین فیلم ساخته شده درباره پاپ
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، با آغاز به کار مجمع رای گیری برای انتخاب پاپ جدید در رم در تاریخ ۷ مه، علاقه عمومی به تماشای فیلم‌هایی درباره واتیکان به‌طور چشمگیری افزایش یافته است. فیلم "کنکلاو"، نامزد اسکار سال گذشته با بازی رالف فینس در نقش کاردینالی که درگیر روند انتخاب پاپ جدید می‌شود، تنها یک روز پس از درگذشت پاپ فرانسیس با افزایش ۲۸۳ درصدی بازدید در آمازون مواجه شد.
فیلم "دو پاپ" محصول ۲۰۱۹ نتفلیکس نیز، که به رابطه میان پاپ فرانسیس و سلفش پاپ بندیکت شانزدهم می‌پردازد، شاهد جهشی ۴۱۷ درصدی در تعداد تماشاگران بود.
اما در میان این موج توجه، یک فیلم درباره پاپ که این روزها چندان مورد لطف قرار نگرفته، فیلم طنز بریتانیایی "پاپ باید بمیرد" محصول 1991 است؛ فیلمی که شاید بتوان آن را جنجالی‌ترین اثر سینمایی درباره واتیکان دانست. این فیلم نه تنها در هیچ‌کدام از سرویس‌های نمایش خانگی اصلی در دسترس نیست، بلکه نسخه دی وی دی آن هم پیدا نمی‌شود و تنها نسخه‌های قدیمی وی اچ اس آن گهگاه در آمازون به فروش می‌رسند.
"پاپ باید بمیرد" به کارگردانی پیتر ریچاردسون و با بازی رابی کالترین، داستان کشیشی ساده‌دل از روستایی کوچک را روایت می‌کند که به‌طور تصادفی به مقام پاپی می‌رسد و لقب «دیو اول» را روی خود می گذارد، اما خیلی زود درمی‌یابد که واتیکان زیر سلطه مافیاست. هنگامی که او تلاش می‌کند این فساد را ریشه‌کن کند، مافیا برای ترور او نقشه می‌کشد، و این همان‌جاست کهعنوان فیلم معنا پیدا می‌کند. این عنوان بحث‌برانگیز در آمریکا باواکنش شدید روبه‌رو شد: هر سه شبکه تلویزیونی بزرگ از پخشتبلیغات فیلم خودداری کردند، و بسیاری از روزنامه‌ها نیز از چاپ آگهی آن امتناع کردند، چون عنوان فیلم ممکن بود به عنوان تحریک به خشونت قلمداد شود. در بریتانیا نیز پوسترهای فیلم از متروی لندن جمع‌آوری شدند.
کمپانی میرامکس برای کاهش واکنش‌ها، در اقدامی عجولانه، عنوان فیلم را به "پاپ باید رژیم بگیرد"تغییر داد، اما این تغییر خلاقانه نتیجه معکوس داشت به‌ویژه که حرف «t» اضافه شده در تبلیغات به شکل صلیب طراحی شده بود. در نهایت، فیلم تنها ۲۰۰هزار دلار (معادل تقریبی ۴۶۹ هزار دلار امروزی) در آمریکا فروش داشت. واکنش منتقدان هم کمکی نکرد: هالیوود ریپورتر آن را «آشفته، پر سر و صدا و به طرز عجیبی زمخت» توصیف کرد و نوشت: «این لودگی بی‌رمق به‌احتمال زیاد حتی در سالن‌های سینمای هنری هم به‌سرعت کنار گذاشته خواهد شد.»
رابی کالترین که از این جنجال‌ها دلخور بود، گفت: «خیلی‌ها هستند که این فیلم را اشتباه برداشت می‌کنند.» او حتی معتقد بود که پاپ وقت، ژان پل دوم، ممکن بود از فیلم خوشش بیاید.
انتهای پیام/
