سن سنجش نیاز‌های ویژه کودکان کاهش یافت

به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا، عظیم عراقی ظهر امروز در همایش و جشنواره کشوری کودکان با نیازهای خاص اظهار کرد: یکی از مشکلات در آموزش و پرورش تشخیص دیرهنگام در سن شش‌سالگی است و در این راستا و اگر بخواهیم یک روش را هنجارسازی کنیم به مدت طولانی نیاز دارد که به نتیجه برسد.

وی افزود: در مصوبه مجلس شورای اسلامی عبارت «سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی» جای خود را گرفته است و اگر بخواهیم که آن را با نام «سازمان آموزش و پرورش کودکان با نیازهای ویژه» جایگزین کنیم، باز هم باید به مصوبه مجلس شورای اسلامی برسد که به زمان نیاز دارد.

معاون تشخیص و پیشگیری سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی با بیان این‌که معلم باید تا آخر عمر تعهد آموزش به خود را داشته باشد ادامه داد: در امر آموزش و پرورش باید تفاوت‌های بین کودکان را در نظر داشته باشیم؛ در همین راستا به جای حذف مواد آموزشی به کودکانی که در زمینه توانایی و ظرفیت هم‌سطح بقیه نیستند، بهتر است که با درس‌پژوهی یک راه حل آموزش به این دسته را بیابیم.

وی افزود: اولین برنامه سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی، شناسایی به‌هنگام تمامی کودکان به نیازهای ویژه است و در این راستا سن سنجش را پایین آورده‌ایم و سن 3 سالگی را سن سنجش قرار دادیم.

عراقی بیان داشت: شش‌سالگی که زمان ورود کودکان به مدرسه است زمان مناسبی برای سنجش کودکان نیست چراکه در صورت مشاهده یک مشکل فرصت مداخله و حل آن را از ما می‌گیرد.

معاون تشخیص و پیشگیری سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی خاطرنشان کرد: از دیگر برنامه‌های سازمان آموزش و پرورش و توان‌بخشی بزرگ‌سالان با نیازهای ویژه است که آن‌ها نیز بتوانند از فرصت‌ها بهره‌مند شوند و یکی دیگر از هدف‌ها گسترش پیوند بین نهادها و سازمان‌های مربوطه است که در حال حاضر با دانشگاه اصفهان در ارتباط هستیم.

وی ادامه داد: یکی از برنامه‌های مصوب مطرح، این است که دانش‌آموزانی که می‌خواهند به صورت جهشی از یک پایه به پایه بالاتر بروند علاوه بر داشتن نمره‌های خوب در همان سال و سال‌های قبل باید یک آزمون هوش هم بدهند.

عراقی با بیان این‌که ما در حال حرکت به سوی آموزش‌های تلفیقی و فراگیر هستیم ادامه داد: یکی از رویکردها به تفاوت‌ها در ظرفیت‌ها و توانایی‌های بین کودکان و رساندن آن به حد دیگران است و دیگری رویکردی اجتماعی یعنی تغییر محیط است که تفاوت‌ها را واقعیت بپنداریم و محیط را تغییر دهیم.

وی افزود: دانش‌آموزانی که دارای هوش مرزی باشند یا مشکلات شنوایی- بینایی، جسمی - حرکتی متوسط و مشکلات هیجانی -رفتاری خفیف داشته باشد می‌توانند در دسته دانش‌آموزان تلفیقی قرار بگیرند.

عراقی ادامه داد: از برنامه‌های اصلی سازمان، آموزش‌های فراگیر و تلفیقی است که در مقابل این رویکرد جداسازی قرار می‌گیرد؛ در راستای تفاوت‌های بین کودکان در زمینه‌های مختلف اجتماعی، اقتصادی، جسمی هوشی و ... ما دو رویکرد جداسازی و فراگیر تلفیقی داریم.

معاون تشخیص و پیشگیری سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی بیان کرد: در رویکرد جداسازی، کودکان به تناسب تفاوت‌ها جدا می‌شوند که از جمله مشکلات این رویکرد احساس ضعف و جاماندگی، احساس شکست خوردن و... است ضمن اینکه در این روش جامعه تکه‌تکه می‌شود.

وی ادامه داد: اما در رویکرد فراگیر و اجتماعی دانش‌آموزان انگیزه ارتقاء پیدا کنند و اعتماد به نفس دانش‌آموزان بالا می‌رود.

عراقی در پایان بیان داشت: هر ساله از سنجش، اطلاعات زیادی را به دست می‌آوریم؛ برای نمونه آگاهی از تعداد دانش‌آموزان چپ‌دست این فرصت را به ما می‌دهد که تعداد صندلی‌های چپ‌دست مورد نیاز را تهیه کنیم.