نقض های کوچک زنگ زد؛ این داوری غیرت کش مضحک!

«مضحک!» این واژه کوچکی است برای توصیف آنچه این سالها در داوری جشنواره فیلم فجر دارد اتفاق می افتد و هرسال حاد تر از قبل می شود. متاسفانه هرچقدر هم این کلمه را بافونت بزرگ تر بنویسیم و تیتر کنیم کل صفحه را با «مضحک» پر کنیم نمی تواند حق آنچه امسال در این داوری ها اتفاق افتاده ادا کند. ناچار باید درباره اش صحبت کنیم. درباره تناقض های عجیب و غریب در نامزد ها. داورانی که خودشان خودشان را نقض می کنند! مثل همان سالی که یک فیلم بدون موسیقی را در بخش بهترین موسیقی نامزد کردند! یا همان سال که یک فیلم ضعیف در 12 رشته کاندیدای سیمرغ شد اما آخرش دسته کلنگ هم دستش ندادند! این بار هم باز هم اتفاقی افتاد که بسیاری درباره آن صحبت کرده و هشدار داده بودند. درباره روند غیر سینمایی انتخاب آثار و تسویه حسابهای داخلی و لابد تن دادن آنچه از بالا دیکته می شود. اینطور است که سه بازیگر زن در یک فیلم همزمان نامزد سیمرغ مکمل هستند! (عرق سرد) و دو بازیگر زن در یک فیلم دیگر همزمان نامزد نقش اول زن! ( مهناز افشار و سارا بهرامی برای دارکوب) تناقض از این بالاتر؟!
از چیدمان هیئت داورن امسال می شد حدس زد باز هم سوگلی ها تحیل گرفته می شوند و جسورها بایکوت. اما مضحک بودن ماجرا در اینجاست که فیلمی که بیشتر توجه ها، بحث ها و استقبال مردم درباره آن شکل گرفته است در هیچ بخشی، تکرار می کنم در هیچ بخشی حتی کاندید دریافت جایزه نیست، الا یک بخش فرعی، جلوه های ویژه بصری که عمرا جایزه ای نخواهد گرفت و جنبه تزیینی دارد، آن هم لابد برای اینکه کسی نتواند بگوید چرا در هیچ بخشی کاندید نشده است!
«لاتاری» محمد حسین مهدویان انگار در این جشنواره نبوده. نکند لاتاری شاید برای داوران نمایش داده نشده؟! یا اینکه موقع نمایش آن برای هیئت داوران اتفاقی رخ داده یا احتمالا به جای آن دوباره فیلم مغزهای کوچک زنگ زده را نمایش داده اند؟ برخی می گویند مشکل اصلی با مضمون فیلم بوده که آن را در هیچ بخشی حائز صلاحیت نامزدی ندانسته اند. خب راست و حسینی بگویند مشکل با غیرت شخصیت ها بوده یا تکیه بر نام خلیج فارس؟ یا دفاع از شرافت ملی؟ همه آن صف های طویل و سانس فوق العاده بی خود بود. مردم بیخود می کنند برای دیدن فیلمی که حرف دلشان را می زند اشتیاق دارند. چون حرف دلشان نه به مذاق شبه روشنفکرها خوش آمده نه مسئولین جمهوری اسلامی برای همین در سربریدن جسورانه ترین فیلم امسال دست به یکی می کنند!
حالا گیرم بازی هادی حجازی فر، ساعد سهیلی و حتی جواد عزتی نه، اما جمشید هاشم پور را به خاطر 20 ثانیه حضور در دو تا پلان نیم بند که حداکثر دو خط دیالوگ دارد برای نقش مکمل نامزد کرده اید که بیشتر دهن کجی کنید؟ و البته هر سه این بازیگرها باید مکافات عمل خود یعنی بازی در لاتاری را هم پس بدهند و در هیچ کدام از فیلم های دیگرشان هم دیده نشوند. چطور جواد عزتی در تنگه ابوقریب و ساعد سهیلی در فیلمهای متعدد دیگر به چشمتان نیامده حضرات داور؟
اما این تمام ماجرا نیست. انیمیشن جذاب و خوش ساخت فیل شاه که حداقل در شش رشته می توانست نامزد باشد هیچ نامی ندارد. ناز شصت انیمیشن سازهای جوان که بدانند در سینمای ایران باید بروند غاز بچرانند، چون قرار است «کامیون» بی سر و ته مورد توجه هیئت داوران قرار بگیرد! حالا بهترین فیلم نامه و کارگردانی و تدوین به کنار! واقعا کامیون برای بهترین فیلم شایسته سیمرغ است؟! بهترین فیلم؟! انگار هیچ اهمیتی ندارد در فیلم واقعا چه اتفاق افتاده! مشخص است کامیون برای هیچ کدام اینها جایزه نمی گیرد، که اگر بگیرد باید صیغه عربی «ضحک» را برای این جشنواره صرف کنیم! اما چرا در این بخش ها باید نامزد باشد؟ واقعا در این بخش ها بهتر از کامیون نداشتیم؟
هادی حجازی فر حتی فوتبالش هم بهتر از پژمان جمشیدی است چه برسد به بازیگری! اما حتی پژمان جمشیدی برای تکراری ترین بازی خودش در سوء تفاهم نامزد سیمرغ بازیگری است اما حجازی فر نه! حالا مشغول تسویه حساب هستید دیگر چرا جشنواره فجر را مضحکه می کنید؟
شاید باز هم با لطایف و حیل در مراسم اختتامیه باز هم تعادل بین مدعی ها به نحوی برقرار شود که صداهای معترض شنیده نشود. اما آقای سازمان سینمایی و جشنواره فجر! یادتان باشد که خودتان باب این بازی مسخره را باز کردید و این سالها ادامه اش دادید. منتظر نتایجش هم باشید که خیلی دورنیست.

* روزنامه‌نگار و منتقد سینما