مشاعره توییتری‌ها در واکنش به آقای نماینده؛
«میخوابم، میدزدم»
جملات عجیب و غریب جعفر زاده(نماینده مردم رشت در مجلس) درباره کم بودن حقوق، دزدی و خوابیدن بهانه مشاعره طنز عده ای از کاربران توییتر شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری آنا، برخی شاعران کشورمان از جمله ملیحه رجایی، نفیسه سادات موسوی، زهرا آراسته نیا، امین شفیعی، حسین ابراهیمی، حسین عباسی فر و هانی هاشمی در واکنش به اظهارات جعفرزاده نماینده رشت مبنی بر حقوق پایینِ نمایندگان مجلس! در فضای مجازی مشاعره کردند.
اهالی شعر و ادب در فضای توییتر اینگونه سروده‌اند:
پولِ زورِ مرا وَده مجلس!
قبل و بعد ناهار میخوابم
با #امید #بهار میخوابم
در زمستان به زیر کرسی و
در خزان با انار می خوابم
توی خورشید داغ می چرتم
زیر برگ چنار می خوابم
عاشقِ خواب خوب و خُرناسم!
روی خاشاک و خار میخوابم!!! ?
گرچه دورانِ کُمبُزه طی شد
به امید خیار می خوابم
بنده جای خودم که خوابیدم
جای ایل و تبار میخوابم
گاه بی اختیار میخوابم
گاه با اختیار میخوابم
با تماشای فیلم می خُسبم
با صدای نوار می خوابم
مثل زلفِ سیاه یار شدم
پیچ و هم تاب‌دار میخوابم!
توی گوشم اگر تراکتور هم
بکند قار قار می خوابم
موقع جنگ و جبهه میجنگم
موقع کار و بار میخوابم!
گفته‌ام می‌روم به دانشگاه
توی زیباکنار میخوابم
خواب من؛ شغل با شرافت من
کار من نیست عار؛ می خوابم!
شاغلم بنده در بهارستان
زین سبب در بهار میخوابم
خَرِمان چون گذشته از پُلِ رأی
شیک و با اعتبار میخوابم
خواب حق من است و در مجلس
زین سبب آشکار میخوابم
تویِ فصل پیاز می‌گِریَم
رویِ فصل خیار میخوابم!
سلفی از خواب خویش میگیرم
بعد با افتخار میخوابم
سوژه دارم زیاااد تا یابد
سلفی ام انتشار میخوابم
وقت دار دار دودور می رقصم
وقت دوردور دادار می خوابم
چون وزیر و وکیل می خوابند
من که ام؟ جان نثار! می خوابم!
من نماینده ی شما هستم
و به این اعتبار میخوابم
من نماینده، به نیابت از
عده ای بی شمار میخوابم
پیش محمودِ صادقی، یعنی
در کنارِ نگار میخوابم
خسته از لابی ام، که نندازم
رأی تحت فشار می خوابم
در «تو انتی مینوتس» برجامی
میکنم پایِدار میخوابم
فکر کردید خواب کار کمی است؟
بنده تحت فشار میخوابم
داعشی آمده همین جا پس
در تب انتحار میخوابم
منّتی بر سر همه دارم
که در این کارزار میخوابم
من نماینده گشته‌ام، حالا
مستم اما خمار میخوابم!
از غم گندهای تَکراری
همه شب بیقرار می خوابم
خواب دیدم بدون تحریمیم
چاار سال آزگار میخوابم
عده ای شب گرسنه می خُسبند
من ولی پولدار میخوابم
دزد باشم خدا رضا دارد؟
پس چنین ویژه خوار میخوابم
پولِ مفت است یار دیرینم
توی آغوش یار میخوابم!
من برای حراست از اموال
روی بیت الدّلار میخوابم
پول اگر لای یک تَرَک باشد
من درون شیار میخوابم
با صدایِ علیِّ لاری‌جوون!
توی صحن بهار میخوابم
مقصد این سفر اگر پول است
روی سقف قطار میخوابم
کرسی قهوه خانه یا مجلس
چرت من شد تیار می خوابم
جمعِ پول و ریاست است اینجا
زیر این احتکار میخوابم
در خزانه مرا رها بکنید
روی زر مثل مار می خوابم
تا حقوقم زیادتر بشود
شاد و چشم انتظار میخوابم
طبق دستور بهترین ژن ها
طبق قانون کار میخوابم
من فقط پنج و نیم میگیرم
بابتش تا چهار میخوابم
هشت میلیون تومن گرفته‌ام و
باز چشم انتظار میخوابم
«پول زور مرا وده، مجلس!
مجلسم انقدر خسیس و کنس!»
از همه جایِ خانه میدزدم
از فلان و فلانه می دزدم
من تنفر ندارم از مردم
از همه عاشقانه می دزدم
مجلسم گشته پشتوانه و با
تکیه بر پشتوانه میدزدم
یک نماینده از تبار شمام
بسیار عامیانه میدزدم
من نگاهم به جیب‌هاتان نیست
اهل فکرم، سرانه میدزدم
توی خانه همیشه میخوابم
گر نخوابم زِ خانه میدزدم
وسط روز پیش چشم همه!
فکر کردی شبانه می دزدم؟!
نه شبیه جزایری, تابلو!
کاملا زیرکانه می دزدم
چون که ما آی کیو و ژن‌ها مان
بهتر از دیگرانه می دزدم!
چون گران گشته تخم مرغ اکنون
می روم توی لانه می دزدم
چون که مظلوم می شوم جنس از
گمرک شهر بانه می دزدم
زندگی خرج و دردها دارد
میخورم تازیانه میدزدم
من فنا گشته در برِ خدمت
زین سبب جاودانه می دزدم
دزد دانا منم، همان اول
شمع‌ها را زبانه میدزدم
گاهی از روی سهو می‌سِرقَم
گَهگُدار عامدانه می دزدم
تخم مرغ گران نمیخواهم
من فقط شانه شانه می دزدم
من تعارف ندارم ای یاران
بنده تا زیر چانه میدزدم
رفته بالا عوارضات خروج
تا شوم من روانه می دزدم
مثل یاران رند مختلسم
کاملا خودسرانه میدزدم
گر نچرخد کلید این طرفی
من ز قفلش زبانه می دزدم
«ب.ز» و «میم.ر» تو جیب منَند
تا شوم من فسانه میدزدم
کار دولت شده ست چاپیدن
بنده بی چاپخانه میدزدم
چیده‌ام هی زمینه و حالا
از زمین و زمانه میدزدم
هی بهانه به دست من ندهید
گرچه من بی‌بهانه میدزدم
یک زمان کیسه کیسه و گاهی
تک تک و دانه دانه میدزدم
فرق من با بقیه در اینجاست
من کمی دلبرانه می دزدم
گَه گُدار از ذخیره صندوق
مستمر از خزانه می دزدم
بیت بیت از کنار بیت المال
شیوه ی شاعرانه می دزدم!
گاه خیلی دقیق و گاهی هم
یک کمی ناشیانه می دزدم
تا حقوقم رود کمی بالا
بنده هم بیکرانه میدزدم
تو نپرس از من «از کجا بردی؟»
تو بپرس از کجا نمی دزدم
به حسن گفته ام خیالت تخت
از حساب شما نمی‌دزدم :)
«پول زور مرا وده، مجلس!
مجلسم انقدر خسیس و کنس!»
انتهای پیام/
