مصطفی آلعلی: جامعه توانیاب نیازمند احقاق حقوق خود است
![مصطفی آلعلی: جامعه توانیاب نیازمند احقاق حقوق خود است](/files/fa/news/1403/11/10/748852_587.jpg)
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، نمایش خیابانی «خانه خیابان گلشن» به نویسندگی آمنه پورحسینی و کارگردانی پژمان محرابپور، در بخش خیابانی بخش فراگیر چهل و سومین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر اجرا شد. این اثر که با رویکردی طنز به معضلات و دغدغههای افراد دارای معلولیت میپردازد، عصر روز گذشته در محوطه تالار محراب تهران به نمایش درآمد. «مصطفی آلعلی»، بازیگر این نمایش، درباره نقش خود، تجربه حضور در جشنواره و اهمیت هنر برای افراد توانیاب سخن گفت.
هنر تئاتر، بستری برای بیان دغدغههای جامعه توانیاب است
مصطفی آلعلی، متولد ۱۳۷۱ و ساکن خرمشهر، دارای معلولیت شدید جسمی-حرکتی و دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد رشته حقوق خصوصی است.
وی پس از اجرای نمایش «خانه خیابان گلشن» در بخش فراگیر چهل و سومین جشنواره بینالمللی تئاتر و فجر در فضای باز مجموعه تالار محراب تهران، در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری آنا، با اشاره به موضوع این نمایش اظهار داشت: همانطور که پژمان محرابپور، کارگردان اثر، اشاره کرد، این نمایش دغدغههای جامعه توانیاب و معضلاتی را که این قشر در جامعه با آن روبهرو است، مطرح میکند متأسفانه بسیاری از حقوق افراد دارای معلولیت نادیده گرفته میشود یا به درستی به آنها اعطا نمیشود. هدف ما از اجرای این نمایش، ترویج احقاق حقوق این قشر و تلاش برای رسمیت شناختن آنها در جامعه است.
وی با بیان اینکه این نمایش علاوه بر مطالبهگری، بر نمایش توانمندیهای جامعه توانیاب نیز تمرکز دارد، افزود: این اثر علاوه بر آنکه بر حقوق افراد دارای معلولیت تأکید دارد، تلاش میکند تواناییهای آنها را نیز به نمایش بگذارد. نکته قابلتوجه این است که این نمایش در قالب طنز و کمدی، مفاهیمی جدی و اجتماعی را بیان میکند و نشان میدهد که افراد دارای معلولیت نهتنها محدودیتی برای حضور در جامعه ندارند، بلکه میتوانند در عرصههای مختلف نقشآفرینی کنند.
از سال ۱۳۹۸ با گروه نمایشی همکاری دارم
آلعلی درباره سابقه فعالیتش در تئاتر گفت: از سال ۱۳۹۸ همکاری خود را با پژمان محرابپور آغاز کردم و تاکنون در چندین اثر نمایشی با وی همراه بودهام. در این مدت، افتخار کسب یک جایزه گروهی و دو جایزه فردی را در جشنوارههای منطقهای داشتهام. وی با اشاره به تجربه حضور در جشنواره فجر تصریح کرد: «این نخستین باری است که در جشنواره فجر حضور دارم و این تجربهای خاص و فراموشنشدنی برای من است جشنواره بینالمللی تئاتر فجر، مهمترین و بزرگترین رویداد هنری کشور است که به اجماع همه اهالی هنر، بستری برای بیان توانمندیها و رساندن صدای هنرمندان به جامعه محسوب میشود.
حضور در جشنواره فرصتی برای دیده شدن است
این بازیگر با اشاره به اهمیت حضور در این جشنواره اظهار داشت: یکی از ویژگیهای مهم این رویداد، ایجاد فرصت برای دیده شدن هنرمندان است. ممکن است ما توسط کارگردانان، نویسندگان، تهیهکنندگان و دیگر عوامل سینما و تئاتر کشور دیده شویم و این موضوع، زمینه ورود ما را به عرصههای حرفهایتر مانند سینما و تلویزیون فراهم کند.» آلعلی افزود: این تعامل میتواند به فرهنگسازی گستردهتر کمک کند و نگاه جامعه به افراد دارای معلولیت را تغییر دهد، بهگونهای که نگاه توأم با ترحم به حداقل برسد و توانیابان بهعنوان افرادی دارای استعداد و قابلیتهای ارزشمند شناخته شوند.
خرمشهر زمانی مهد هنر بود
وی درباره وضعیت هنر تئاتر در زادگاهش گفت: خرمشهر زمانی مهد هنر خوزستان و کشور بود، همانطور که پژمان محرابپور اشاره کرد، ما میزبان جشنواره بینالمللی فتح خرمشهر هستیم. اما با گذر زمان، نگرشها و نگاهها به هنر تغییر کردهاند. وی ادامه داد: من از سال ۱۳۹۵-۱۳۹۶ فعالیتهای هنری خود را آغاز کردم و با کارگردانانی مانند عبدالحریم تقلبی و پژمان محرابپور همکاری داشتم و در چندین اثر نمایشی حضور پیدا کردم. باوجود استقبال نسبی از آثار، چالشهایی نیز وجود دارد. تماشاگران به دیدن نمایش میآیند، اما این کافی نیست، بلکه لازم است که محتوای نمایش بر زندگی افراد تأثیر بگذارد و به مرحله تطبیق عملی برسد.
آلعلی با تأکید بر اهمیت هنر در زندگی افراد اظهار داشت: «هنر یکی از ابزارهایی است که باعث میشود زندگی رنگ و بوی دیگری پیدا کند من علاوه بر بازیگری، در زمینههایی مانند نویسندگی، شعر، ترانهسرایی و نقاشی با سیاهقلم نیز فعالیت دارم.» وی افزود: هر فرد باید حداقل یکی از هنرهای هفتگانه را بیاموزد، چراکه این کار نهتنها برای روح و روان، بلکه برای سلامت جسم نیز مفید است. هنر میتواند باعث شود که افراد بااستعدادهای درونی خود آشنا شوند و آنها را پرورش دهند.
رسانهها نقش کلیدی در معرفی توانیابان دارند
وی با اشاره به اهمیت رسانهها در معرفی استعدادهای هنری افراد دارای معلولیت گفت: در سراسر دنیا، رسانه را بهعنوان بازوی چهارم یک کشور میشناسند. ما سه قوه اصلی شامل مقننه، مجریه و قضاییه داریم، اما رسانه بهعنوان قوه چهارم، نقش بسیار مهمی در شناساندن و ترویج فرهنگ تعامل دارد.» آلعلی با بیان اینکه از رسانهها انتظار دارد توجه بیشتری به جامعه توانیاب داشته باشند، خاطرنشان کرد: هرچقدر که رسانهها به این قشر بپردازند، باعث افزایش امید به زندگی در میان افراد دارای معلولیت میشوند.
وی با تأکید بر نقش رسانههای تصویری در انعکاس توانمندیهای جامعه توانیاب تصریح کرد: نوشتار، هرچقدر هم قوی باشد، بهاندازه یک تصویر گویا نیست ما به پوشش زنده و تصویری نیاز داریم، زیرا زبان بدن و احساسات از طریق تصویر بهتر منتقل میشوند. وی با اشاره به اهمیت استفاده از رسانههای دیجیتال برای معرفی هنرمندان دارای معلولیت گفت: ما نیاز داریم که رسانهها علاوه بر تولید گزارشهای مکتوب، از پوشش تصویری، کلیپ و مستند نیز استفاده کنند، چراکه این نوع محتوا تأثیر بیشتری بر جامعه دارد و میتواند در تغییر نگاه عمومی به افراد دارای معلولیت نقش مؤثری ایفا کند.
انتهای پیام/