در یک پژوهش بررسی شد؛
تأثیر میانجی رفتارهای نوآورانه بر عملکرد شغلی
نبود سلامت روانی در کارکنان منجر به هزینه‌های قابل‌توجهی ازجمله غیبت، فرسودگی شغلی، ادعای جبران خسارت، تضاد کار و خانواده و در نهایت بهره‌وری پایین می‌شود.
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری آنا، سلامت روان کارکنان از دیرباز موضوع مورد توجه محققان و متخصصان بوده است. یکی از دلایل این علاقه این است که سلامت روانی کارکنان در محل کار بسیار با اهمیت است، چراکه نبود سلامت روانی در کارکنان منجر به هزینه‌های قابل‌توجهی ازجمله غیبت، فرسودگی شغلی، ادعای جبران خسارت، تضاد کار و خانواده و در نهایت بهره‌وری پایین می‌شود.
پژوهشگران در مقاله‌ای با عنوان «تبین نقش میانجی رفتار نوآورانه و درگیری شغلی در رابطه بین سلامت روانی و عملکرد شغلی کارکنان» به این موضوع پرداخته‌اند که کارکنان ازنظر روانی سلام با حالات عاطفی مثبت می‌توانند انعطاف‌پذیری شناختی را بهبود بخشند و راه‌حل‌های بیشتری برای مشکلات در وظایف کاری بیابند.
کارکنانی که از سلامت روانی خوبی برخوردارند، نسبت به آنهایی که از سلامت روانی ضعیف برخوردارند، در وظایف کاری که منجر به عملکرد شغلی بهینه می‌شود بهتر عمل می‌کنند.
* رابطه بین سلامت روانی کارکنان و عوامل سازمانی
به گفته این پژوهش رابطه بین سلامت روانی کارکنان و عوامل سازمانی مختلف، ازجمله بیان عاطفی کارکنان، رضایت شغلی، رفتار کاری روزانه، عملکرد شغلی و عملکرد شرکت را نشان داده‌اند. عملکرد شغلی به چگونگی انجام مأموریت‌ها، وظایف و فعالیت‌های شغلی و نتایج حاصل از انجام آنها اطلاق می‌شود.
عملکرد شغلی به عنوان اعمال و رفتار‌هایی که تحت کنترل فرد هستند، به اهداف سازمانی کمک می‌کنند
این پژوهش نشان داده است که اقدامات یا رفتارهای مربوط به اهداف سازمانی شامل رفتار کارکنان در تحقق و یا عدم تحقق اهداف سازمانی می‌شود. به این معنی که عملکرد شغلی به اثربخشی رفتار فردی در تحقق اهداف سازمانی منجر می‌شده و شامل عملکرد وظیف‌های و عملکرد درون فردی است.
به زعم این پژوهش هر دو سازه توسط عوامل مختلف تحت تأثیر قرار می‌گیرد. عملکرد شغلی عامل مهمی در به دست آوردن مزیت رقابتی و بهره‌وری برتر در سازمان شناخته شده است؛ عملکرد سازمان از دو جنبه بررسی می‌شود: جنبه اول رضایت ذینفعان و جنبه دوم دسترسی به اهداف سازمان است.
در ادامه این پژوهش به این موضوع اشاره می‌کند که عملکرد شغلی به عنوان اعمال و رفتار‌هایی که تحت کنترل فرد هستند و به اهداف سازمانی کمک می‌کنند، تعریف می‌شود و عملکرد شغلی یک عامل مهم در مدیریت منابع انسانی و منابع رفتار سازمانی است.
* رفتار نوآورانه در سازمان
به زعم این پژوهش رفتار نوآورانه فرایندی است که ایده‌های جدید حل مسئله را از طریق فراهم کردن یک محصول، خدمت یا فرآیند به منظور استفاده فراهم می‌سازد. رفتارهای نوآورانه، بخشی از رفتار سازمانی، بر اساس درک کامل وظایف و مسئولیت‌ها در محل کار و معلول انگیزه-هایی برای پیشبرد اقدامات هستند.
به بیان دیگر رفتار نوآورانه به کلیه اقدامات فردی هدایت شده در تولید، پردازش و کاربرد/ اجرای ایده‌های جدید در رابطه با روش‌های انجام امور؛ شامل ایده‌های محصولات جدید، تکنولوژی، فرآیند‌های انجام کار باهدف افزایش موفقیت و اثربخشی سازمان‌ها گفته می‌شود.
در این پژوهش آمده است که رفتار نوآورانه فرآیند فراتر رفتن از پارادایم‌ها و روال‌های معین و تولید ایده‌های جدید و اجرای آنها از طریق آزمایش است. در این فرآیند، کارکنان می‌توانند به طیف گسترد‌ه‌ای از اطلاعات برای تولید ایده‌های خلاقانه و جدید دسترسی داشته باشند که درک دقیق‌تر مشکلات موجود و راه‌حل‌های جایگزین را از طریق آزمایش تسهیل می‌کند.
* مفهوم سلامت روان
به گفته این پژوهش سازمان بهداشت جهانی سلامت روان را حالتی از رفاه که در آن فرد توانایی‌های خود را درک می‌کند، می‌تواند با استرس‌های عادی زندگی کنار بیاید، می‌تواند به طور مولد و ثمربخش کار کند و قادر به ایجاد کمک به جامعه خود باشد، تعریف می‌کند.
در این پژوهش آمده است که سلامت مثبت حالتی فراتر از فقدان محض بیماری است و چیزی تعریف‌پذیر و اندازه‌پذیر و ترکیبی از حالت‌های ممتاز و متعالی مقیاس‌های زیستی، ذهنی و عملکردی است. این پژوهش به این مهم اشاره می‌کند که مهمترین نیاز‌های بخش روحانی انسان در قالب شش نیازاست:
- نیاز به پویایی اندیشه
سلامت روان را حالتی از رفاه که در آن فرد توانایی‌های خود را درک می‌کند
- نیاز به معنا
- نیاز به تعالی خویشتن
- نیاز به ابدیت
- جاودانگی ونیاز به دین
- نیاز به گروه دوستی عاطفی
با توجه به یافته‌های این پژوهش در رابطه با تأثیر میانجی رفتارهای نوآورانه بر عملکرد شغلی کارکنان جامعه هدف، پیشنهاد می‌گردد با حمایت، تقویت و تشویق مدیران، فرهنگ رفتارهای نوآورانه در سازمان نهادینه گردد.
در پایان به این مهم اشاره شده است که رویکرد مدیران در این زمینه باید بر افزایش قابلیت‌ها و توانایي‌های نوآوری کارکنان و تشویق ایده‌ها و رفتارهای نوآورانه متمرکز شود. اختیارات لازم در کار به کارکنان خلّاق و نوآور تفویض شود تا با استقلال، آزادی عمل و ریسک‌پذیری بیشتری کار کنند.
این پژوهش به کوشش زهرا فروتنی، عطیه بحرانی (استادیار گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت اقتصاد و حسابداری پیام نور تهران) و علی یوسفی (دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی دانشگاه پیام نور تهران) انجام شده است.
انتهای پیام/
