کاربرد ای‌پی‌اس (EPS) در میان اهالی تالار شیشه‌ای

به گزارش گروه اقتصادی آنا از پایگاه خبری بازار سرمایه (سنا)، ای پی اس یکی از مفهوم‌های پرکاربرد بازار سرمایه است که اطلاع از آن برای بررسی قیمت‌ها در بازار بورس بسیار مهم هست.

ای پی اس، EPS مخفف عبارت earnings per share است که به معنی درآمد هر سهم است. در حقیقت ای پی اس یک شرکت برابر است با میزان سودی که شرکت به ازای هر سهم به دست می‌آورد. وقتی‌که کل سود خالص شرکت پس از کسر مالیات یک شرکت در پایان سال مالی را بر تعداد سهام آن شرکت تقسیم شود در واقع ای پی اس آن شرکت محاسبه شده است. برای مثال فرض کنید شرکتی توانسته است در پایان یک سال ۱۰۰ میلیون ریال سود کسب کند و تعداد سهام آن شرکت نیز ۱ میلیون سهم است، در نتیجه ای پی اس آن شرکت برابر است با: ریال ۱۰۰ = ۱, ۰۰۰, ۰۰۰ / ۱۰۰, ۰۰۰, ۰۰۰

محدودیت‌های EPS

نکته بسیار مهمی که باید در نظر گرفت عدم اتکا صرف به ای پی اس است و باید سایر اطلاعات نیز در مدل‌های تصمیم‌گیری مورد استفاده قرار گیرد. با این وجود حتی در استفاده از ای پی اس به همراه سایر اطلاعات نیز باید به محدودیت‌هایی که در اندازه‌گیری آن وجود دارد، توجه داشت.

برخی از این محدودیت‌ها عبارت‌اند از:

ای پی اس مبتنی بر سود تاریخی است. مدیریت ممکن است در گذشته تصمیماتی گرفته باشد که سود جاری را افزایش دهد، ولی در آینده رشد سود کاهش یابد؛ بنابراین رشد ای پی اس نمی‌تواند پیش‌بینی کننده قابل اتکایی برای نرخ رشد آتی باشد؛ به‌عبارت‌دیگر به کیفیت سود نیز باید توجه شود.

ای پی اس بدون توجه به تورم محاسبه می‌شود. نرخ رشد واقعی‌ای پی اس ممکن است متفاوت از نرخ رشد اسمی آن باشد.

با توجه به این‌ که تغییرپذیری سود، نشانه‌ای از ریسک شرکت است و موجب نوسان قیمت بازار سهام می‌گردد، مدیران تمایل به هموارسازی سود از طریق انتخاب روش‌های حسابداری و زمان‌بندی معاملات دارند؛ بنابراین ای پی اس ممکن است متأثر از صلاحدید مدیران باشد.

ای پی اس متأثر از ساختار سرمایه است. مثلاً تغییرات در تعداد سهام ناشی از صدور سهام جایزه (سود سهمی) بر مبلغ ای پی اس دوره‌های جاری و گذشته تأثیر می‌گذارد و این مسئله مقایسه بین شرکت‌ها را مشکل می‌کند.

انتهای پیام/۴۰۸۳/