تأکید رئیس دانشگاه صنعتی امیرکبیر بر ضرورت توجه به سرمایه انسانی در دانشگاهها
به گزارش خبرگزاری آنا، عباس سروش در مراسم نکوداشت دکتر رشیدی و استاد دکتر دبیر، از اساتید پیشکسوت دانشکده مهندسی شیمی، ضمن گرامیداشت مقام این اساتید، بر اهمیت توجه به نیروی انسانی در نظام علمی و دانشگاهی کشور تأکید کرد.
وی با بیان اینکه پذیرش مسئولیت در دانشگاهها ناشی از احساس تعهد به سرمایه انسانی است، اظهار کرد: هر کس مسئولیتی را به دلایلی بر عهده میگیرد، اما در رأس همه این دلایل، باور به انسان و نیروی انسانی قرار دارد. من هم به عنوان فردی که سالها در دانشکده، معاونت دانشگاه و بهعنوان دانشجو در امیرکبیر حضور داشتهام، امروز بیش از هر زمان به این باور رسیدهام که سرمایه اصلی ما نیروی انسانی است؛ سرمایهای که متأسفانه گاهی در سطح دانشگاه و کشور به درستی قدر دانسته نمیشود.
وی گفت: اگر شی گرانبهایی مانند طلا داشته باشید، چقدر مراقب آن هستید تا گم نشود یا آسیبی نبیند. اما انسان و سرمایه انسانی، چیزی فراتر از اشیاست؛ او را باید دوست داشت، به او احترام گذاشت، نه فقط از سر عاطفه، بلکه به خاطر نقشی که در زندگی و پیشرفت جامعه دارد.
رئیس دانشگاه صنعتی امیرکبیر افزود:دلیل اصلی پذیرش مسئولیت مدیریت دانشگاه برای من نیز همین بود — باور به اینکه هیچ سرمایهای با سرمایه انسانی قابل مقایسه نیست.
سروش با اشاره به یکی از جلسات اخیر رؤسای دانشگاههای برتر کشور با رئیسجمهور گفت: در جلسهای که حدود سه ماه پیش با حضور رئیسجمهور و رؤسای ۱۳ دانشگاه برتر کشور برگزار شد، بحثهایی درباره ناترازیهای کشور از جمله برق و آب مطرح شد. من در آن جلسه عرض کردم که ناترازی برق و آب با برنامهریزی قابل جبران است، اما ناترازی نیروی انسانی کیفی نگرانکنندهتر است، زیرا جبران آن در کوتاهمدت و حتی در بلندمدت دشوار یا گاهی ناممکن است.
وی افزود: اگر نسبت به نیروهای انسانی بیتفاوت باشیم، در آینده با خلأ بزرگی روبهرو خواهیم شد. برخی از استادان بازنشسته میشوند، برخی به دلیل بیماری از کار بازمیمانند، عدهای به سبب برخوردهای نادرست دلسرد میشوند و حتی کشور را ترک میکنند.
رئیس دانشگاه صنعتی امیرکبیر تأکید کرد: همانطور که مراقب اموال و داراییهای خود هستیم، باید چندین برابر مراقب نیروهای انسانی و سرمایههای علمی خود باشیم. اگر این سرمایه از بین برود، جبرانش دشوار است.
سروش با اشاره به شرایط جهانی و ضرورت اتکای کشور به ظرفیتهای داخلی گفت: تا چند ماه پیش ممکن بود تصور کنیم که قدرتها و کشورهایی در بیرون از مرزها خیر ما را میخواهند، اما امروز برای همه روشن شده که چنین چیزی نیست. بنابراین، باید بیش از پیش به سرمایه انسانی خود تکیه کنیم. از دست دادن این سرمایه، به معنای از دست دادن کسانی است که در بحرانها میتوانند پشتیبان کشور باشند.
رئیس دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به جایگاه علمی اساتید پیشکسوت گفت: این مقدمه دقیقاً با مناسبت امروز پیوند دارد. استادان بزرگواری، چون دکتر دبیر و دکتر رشیدی از سرمایههای انسانی ارزشمند دانشگاه هستند. شاید واژه “بازنشسته” تعبیر مناسبی برای این عزیزان نباشد، چراکه بر اساس آموزههای دینی و فرهنگی ما، علم هرگز بازنشسته نمیشود.
وی افزود: اساتید پیشکسوت ما با تجربه، دانش و منش خود چراغ راه نسلهای آینده هستند. این گونه مراسمها نه فقط برای قدردانی از زحمات آنها، بلکه برای یادآوری اهمیت حفظ و انتقال تجربههای سرمایههای علمی به نسلهای بعدی برگزار میشود.
سروش با اشاره به فرهنگ علمی که در آن علمآموزی تا آخرین لحظات زندگی توصیه میشود، گفت: یکی از بزرگان، شاید ابوریحان بیرونی یا فارابی، در سکرات موت گفتهاند که "بهتر است بدانم و بمیرم، تا اینکه ندانم و بمیرم. " این سخن، نشاندهنده اهمیت علمآموزی در تمام مراحل زندگی است، حتی تا آخرین نفسها. فرهنگ ما نیز همیشه تأکید کرده که عالم را باید تا پایان عمر آموخت و به دیگران آموخت. بنابراین، همگان باید از اساتید صاحبنظر و صاحب علم در هر مرحلهای بهرهمند شوند.
وی سپس با تأکید بر این نکته که بازنشستگی به معنای پایان ارتباط علمی نیست، گفت: من شخصاً معتقدم که مفهوم بازنشستگی برای عزیزانی، چون دکتر رشیدی و دکتر دبیر که سالها در عرصه علمی خدمت کردهاند، صحیح نیست. این جلسه بیشتر بهعنوان تکریم این عزیزان است تا بازنشستگی آنها. باید این نکته را روشن کنیم که هیچکدام از اساتید جوان، دانشجویان و حتی خود اساتید پیشکسوت احساس نکنند که یک نقطه عطف در ارتباط علمیشان با دانشکده ایجاد شده است. بلکه این مسیر علمی باید با قدرت بیشتر ادامه پیدا کند.
رئیس دانشگاه صنعتی امیرکبیر به اهمیت انتقال تجربیات علمی از اساتید پیشکسوت به جوانان اشاره کرد و گفت: اساتید پیشکسوتی مانند دکتر رشیدی و دکتر دبیر به مرحلهای از بلوغ علمی رسیدهاند که مسئولیتهایشان نیز افزایش یافته است. این عزیزان تجربیات گرانبهایی دارند که باید به جوانان منتقل کنند. این انتقال تجربیات یک مسئولیت بزرگ است و برای جوانان فرصتی طلایی است که از این منابع علمی و تجربی بهرهمند شویم.
سروش پیشنهاد داد که اساتید پیشکسوت تجربیات علمی و زندگی خود را ثبت کنند و گفت: اگر عزیزان پیشکسوت فرصت نوشتن خاطرات و تجربیات خود را ندارند، میتوانیم از مصاحبهها بهره گیرند و تجربیات علمیشان را ثبت کنند. پیشنهاد میکنم که کتابهای مشترکی بنویسند که در آن، جوانان از تجربیات و علم اساتید پیشکسوت استفاده کنند و اساتید نیز از انرژی و نوآوری جوانان بهرهمند شوند.
وی در ادامه به مسئله نوشتن کتاب و ضرورت آن در مراحل بلوغ علمی اشاره کرد و افزود: در ایران به نظر میرسد که مسیر درستی در حوزه کتابنویسی دنبال نمیشود. بسیاری از جوانان پیش از رسیدن به بلوغ علمی، به نوشتن کتاب اقدام میکنند. در حالی که نوشتن در اوج بلوغ علمی و در مراحل پیشرفته علمی است که معنا پیدا میکند. نوشتن کتاب میتواند بهعنوان یک ابزار ارزشمند برای انتقال علم و تجربه باشد.
سروش به جایگاه اساتید پیشکسوت اشاره کرد و گفت: اساتید پیشکسوت ما گنجهایی هستند که باید از تجربیاتشان بهرهبرداری کرد. از این رو، از اساتید جوان میخواهم که این رابطه علمی و آموزشی را با اساتید پیشکسوت ادامه دهند و از تجربیات آنان استفاده کنند.
رئیس دانشگاه صنعتی امیرکبیر در بخش دیگری از سخنان خود به دانشآموختگان دانشگاه توصیه کرد که ارتباط خود را با دانشگاه حفظ کنند.
سروش خطاب به جوانان گفت: جوانی دورهای پر از غرور و بلندپروازی است، اما این غرور نباید باعث شود که ارزش و جایگاه اساتید را فراموش کنیم. در نهایت، همانطور که بزرگان ما گفتهاند، احترام به اساتید پیشکسوت جزو اصولی است که باید در همه دوران زندگی و کاری خود رعایت کنیم.
انتهای پیام/
