گلایه یک دانشجوی نمونه کشوری از سکوت مسئولان درباره اشتغال نخبگان

گلایه یک دانشجوی نمونه کشوری از سکوت مسئولان درباره اشتغال نخبگان
هر ساله از ما به‌عنوان بازوان فکری کشور یاد می‌شود، اما راهی برای جذب مستقیم‌مان در دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی وجود ندارد. این گلهٔ میلاد بابازاده ممقانی، دانشجوی نمونه کشوری امسال، از فقدان بستر شغلی برای نخبگان علمی است که هشداری جدی به مسئولان برای تبدیل سخنان تشویقی به فرصت‌های واقعی محسوب می‌شود.

میلاد بابازاده ممقانی، دانش آموخته دکتری رشته مهندسی پلیمر دانشگاه صنعتی تبریز، امسال به‌عنوان یکی از دانشجویان نمونه کشوری انتخاب شده است.

وی در گفت‌و‌گو با خبرنگار آنا، این موفقیت را حاصل تلاش‌های همه‌جانبه‌اش در حوزه‌های پژوهشی، آموزشی و فرهنگی از دوران کارشناسی تا دکتری دانست.

بابازاده ممقانی گفت: فکر می‌کنم دلیل این انتخاب این بوده که من در هر سه حوزه پژوهشی، آموزشی و فرهنگی فعالیت‌های مداومی داشته‌ام. از دوران کارشناسی سعی کردم رزومه‌ای جامع از خودم بسازم؛ در حوزه پژوهش با چاپ مقالات متعدد، در حوزه آموزشی با تدریس و کسب معدل برتر، و در عرصه فرهنگی با همکاری فعال در تشکل‌ها و کانون‌های دانشجویی فعالیت داشتم.

وی توصیه کرد: دانشجویان از همان ابتدای مسیر تحصیلی، به‌صورت جدی و برنامه‌ریزی‌شده در این سه حوزه فعالیت کنند. همکاری با اساتید متخصص در پروژه‌های پژوهشی و شرکت فعال در فعالیت‌های فرهنگی و علمی، می‌تواند زمینه‌ساز موفقیت‌های آینده باشد.

این دانشجوی نمونه کشوری به چالش‌های پس از دریافت این عنوان اشاره کرد و خواستار توجه بیشتر مسئولان به تسهیل‌سازی فرصت‌های شغلی برای دانشجویان برگزیده شد. طبق گفته مسئولان، هر ساله از دانشجویان نمونه به‌عنوان بازوان فکری کشور یاد می‌شود، اما نقطه ضعفی که وجود دارد، فقدان بستر مناسب برای جذب مستقیم این نیرو‌ها در مراکز دانشگاهی و پژوهشی است. امیدوارم مسئولان عزیز با فراهم کردن فرصت‌های شغلی ویژه، زمینه را برای بهره‌گیری از این ظرفیت‌ها فراهم کنند تا آنها بتوانند به صورت مستقیم در مراکز علمی جذب شوند.

ناداوی در پایان اظهار کرد: برگزیده شدن در آخرین سال تحصیلی‌ام، نه پایان یک مسیر، بلکه آغاز انگیزه‌ای تازه برای تلاش بیشتر است. این عنوان باعث شده روحیه و امید من تقویت شود و مطمئن‌تر به آینده نگاه کنم. امیدوارم در مراحل بعدی، چه در حوزه شغلی و چه در فعالیت‌های علمی، بتوانم نقش مؤثرتری ایفا کنم و به‌عنوان یکی از بازوان فکری کشور، خدمتی هر چند کوچک به جامعه داشته باشم.

انتهای پیام/

ارسال نظر
گوشتیران
قالیشویی ادیب
رسپینا