در گفت‌وگو با آنا تشریح شد؛
چرا خودرو گران می شود؟/ ایجاد جنگ روانی برای نابودی صنعت خودرو
یک استاد دانشگاه علم و صنعت گفت: عده‌ای با ایجاد جنگ اقتصادی سعی دارند صنعت خودرویی کشور را زمین‌گیر کنند، اما وقتی در این زمینه موفق نشدند از این رو به جنگ روانی روی آورده‌اند و نیتی به جز نابودی صنعت این مرز و بوم ندارند.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری آنا؛ افزایش قیمت کارخانه‌ای دو خودروساز بزرگ کشور یعنی ایران خودرو و سایپا پس از ۱۸ ماه از آخرین تعدیل قیمت نه فقط از نظر تاثیر بر بازار خودرو بلکه به جهت اثر روانی این افزایش قیمت موضوعی داغ و بغرنج شده است. اما با ارائه لیست افزایش قیمت سومین خودروساز کشور یعنی پارس خودرو این موضوع مجددا به راس گفتگو‌های روزمره مردم برگشت.
در این حالت این سوال ذهن مردم را به خود مشغول کرده است که چرا خودروسازان بدون افزایش کیفیت خودروها قیمت خودروها را بالا می برند؟ این روند تا چه زمانی ادامه خواهد یافت؟ چرا کیفیت خودروها بهتر نمی‌شود؟ مگر نه این است که میگویند که قیمت‌ها در دنیا خیلی پایین تر از قیمت‌های داخلی است و مگر ما دلاری درآمد کسب می کنیم که بخواهیم دلاری خرج کنیم؟ آیا بالاخره روزی یک خودرو خوب و با کیفیت بخریم؟
از تمامی این سوال‌ها یک چیز بر می‌آید مردم فقط از افزایش قیمت خودروها نگران نیستند بلکه نگران تاثیر تورمی این افزایش قیمت و همچنین ادامه خدمات نامطلوب در حوزه کیفیت خودرو هستند. اما آیا این افزایش قیمت موجب رشد تورمی سایر قیمت‌ها خواهد شد؟ و آیا کیفیت نامطلوب خودرو‌های داخلی را افزایش خواهد داد؟
در این خصوص امیر حسین کاکایی استاد مدرس مباحث خودرو در دانشگاه علم و صنعت به خبرنگار آنا گفت: متاسفانه کشور ما دشمنان زیادی دارد که با ایجاد جنگ اقتصادی سعی دارند ما را زمین گیر کنند، اما وقتی در این زمینه موفق نشدند؛ به جنگ روانی روی آورده اند و برای این جنگ چه جایی بهتر از به رخ کشیدن مشکلات اقتصادی و معیشتی و ربط دادن آن به نظام. البته این دشمنان دوستانی در داخل کشور نیز دارند که مسائلی، چون افزایش قیمت خودرو را چنان بزرگ می نمایند، که خون مردم به جوش آمده و آماده نابود کردن هر چه که جلوی راهشان است از جمله صنعت خودرو می‌شوند.
وی ادامه داد: به عبارتی دیگر یک جریان منافقانه با ظاهر انقلابی شکل می گیرد و آماده می شود که همه چیز را در هم بکوبد و صنعت خودروسازی کشور را رو به نابودی ببرد. البته گروه رانت خوار و حتی قدرت طلب نمی خواهند که چنین حرکتی شروع شود و فقط می خواهند که در حد مطلوب بازی قدرت و اقتصاد را آن‌طور که دوست دارند، پیش ببرند تا آنها به قدرت و ثروت خود برسند؛ اما غافل از آن که از یک جایی به بعد کنترل این بازی را از دست می دهند و کل زمین بازی به نفع افراد و گروهی خاص وطن فروش فرصت طلب که نیتی به جز نابودی صنعت این مرز و بوم ندارند، عوض می شود.
چرا قیمت خودروها افزایش می یابد؟
این استاد دانشگاه در پاسخ به سوال " چرا خودروسازان دائما قیمت خودروها را بالا می برند؟ " گفت: برای پاسخ به این سوال اول باید بدانیم که ما ۳۹ خودروساز (۱۴ خودروساز سواری ساز و بقیه فقط تجاری ساز) در کشور داریم که فقط دو واحد از آنان سطح داخلی سازی قابل توجهی دارند و بقیه تحت عنوان مونتاژکار شناخته می شوند. شایان ذکر است که مونتاژکاران حدودا ۲۰ درصد داخلی سازی دارند، یعنی کلیه قطعات اصلی خودرو را به صورت CKD وارد کشور می کنند. لازم به ذکر است که برخی هم به صورت SKD و یا حتی SBU خودرو را وارد می کنند و فقط نامش را گذاشته اند تولید خودرو در داخل کشورو این دسته آخر جزء تولیدکنندگان نباید محسوب شوند. اما مونتاژکاری هم به نوبه خود فرآیند تولیدی است؛ به خصوص زمانی که برمبنای ۲۰ درصد تولید داخل باشد. دلیل این موضوع این است که برای همین ۲۰ درصد تولید داخل نیز باید بدنه و رنگ در کارخانه آماده سازی شود.
وی ادامه داد: به هر جهت ما فقط دو خودروساز بزرگ داریم که به دلیل شبه دولتی بودنشان، به داخلی سازی بالا و تحقیق و توسعه مشغول هستند و برای افزایش منافع ملی تلاش می کنند و عملا سود سهامدار، اولویت چندم آنها است. کما اینکه طی هفت سال گذشته دائما طبق دستور دولت زیان داده اند و کار‌هایی انجام داده اند که به زیانشان بوده است، ولی برای افزایش رفاه مردم آن کار‌ها را به سرانجام رسانده اند؛ هر چند که کسی باور نمی کند! البته مردم نیز حق دارند؛ چرا که ما خیلی از سطح توقع خود از رفاه دور شده ایم؛ به همین جهت هر تلاشی انجام شود و هر کاری هم که خودروسازان انجام دهند، باز هم از دنیا و سطح توقع عمومی عقب هستیم.
کاکایی تصریح کرد: بد نیست اشار‌ه‌هایی به برخی دیگر از تلاش های خودروسازان مانند ارتقاء موتور‌ها به یورو ۵(علی رغم وجود سوخت لازم)، ارتقاء ایمنی خودروها و حذف برخی برای ارتقاء استاندارد، ورود به بحث خودرو‌های برقی و هیبریدی، ارائه سه خودروی کاملا جدید (تارا، شاهین و ریرا)، ارتقاء کیفیت و کاهش هزینه ها، که این تلاش ها از جمله مواردی است که با وجود تمام مشکلات مالی، اقتصادی و سیاسی انجام شده است. اما یک سوال اینجا پیش می آید: مگر ارتقاء مطابق استاندارد، لطف به مردم است؟ در یک کشور عادی و در شرایط نرمال خیر.
قیمت‌گذاری دستوری و اعمال غیرعادلانه در بین رقبا
این استاد دانشگاه ادامه داد: در کشوری که تحت بزرگترین تحریم‌های تاریخی دنیای مدرن قرار گرفته است، قطعا این حرکت‌ها کار بسیار بزرگ و سختی است. از آن سختتر وقتی است که نه تنها در تحریم خارجی هستند، بلکه مسئولان داخلی هم تا میتوانند مشکل ایجاد میکنند. چه مشکلی؟ انواع بازی‌های تعرفه ای، دستورالعملی، ارزی، ریالی، و قانون گذاری‌های فی البداهه نامتناسب با شرایط کلان مملکت، حداقل موانعی است که از داخل کشور برای خودزوسازان تراشیده اند. حتی می بینیم که کمبود برق و گاز امروز عادی شده است؛ لجستیک کشور در حال فروپاشی است. البته مسئولان به همین هم بسنده نکرده اند و با قیمت‌گذاری دستوری و اعمال غیرعادلانه آن در بین رقبا (همین سی و نه خودروساز) و غیرمتوازن در زنجیره ارزش (یعنی از تولیدکننده مواد اولیه تا مجموعه سازی و فروشنده و دلال) چنان این دو خودروساز را زیر منگنه قرار داده اند که زیر بار این همه فشار از منظر اقتصادی له شوند. بماند که اگر از منظر اقتصادی هم با عدم ورشکستگی و ادامه فعالیت این دو خودروساز موافقت شود و با تزریق پول‌های گران بانک ها، تولید ادامه یابد نیز انفجار روحی روانی جامعه پانصد هزار نفری کارگران این دو خودروسازی و زنجیره وابسته به آن به وقوع می پیوندد.
کاکایی در ادامه گفت: تصور کنید در شرکتی کار می کنید که فشار کاری بالاست، مردم از محصولات شما به شدت ناراضی هستند، هر جا می روید اگر بفهمند شما متعلق به آن شرکت هستی، فحش می دهند، اما همزمان وقتی در مورد اضافه کار یا افزایش حقوق صحبت می کنید، شرکت دائما می گوید که پول نداریم. در چنین شرایطی که خود به خود به درست شدن اوضاع امیدی نیست و آینده روشنی در پیشِرو دیده نمی شود، آیا همچنان می توان امیدوار بود و خلاقیت نشان داد و با انرژی کار کرد؟ اما مشکلات به همین‌جا ختم نمی شود. همزمان دائما مدیرعامل عوض می شود و ساختار‌های سازمانی برای جای دادن افراد سفارشی جابجا می شود. دائما از کاهش هزینه صحبت می شود و همزمان می بینی که فلان سایت زیانده توسعه می یابد. تجهیزات مستهلک شده اند و هر لحظه امکان توقف هست، اما خودروی جدید وارد خط تولید می شود و از تو میخواهند که نه تنها مانند گذشته کار کنی، بلکه بهره وری و کیفیت را بالا ببری. خدا وکیلی خودتان را جای اعضاء فعال و خوب این جامعه صنعتی بگذارید. واقعا چقدر می توانید روی اصول خود پایبند باشید و خوب کار کنید؟ آیا چنین کارمندان و کارگرانی می توانند به کیفیت و بهره‌وری متعهد باقی بمانند؟
وی در پایان تاکید کرد: تا اینجا توضیح دادم که وقتی در مورد خودروسازی صحبت می کنیم، بدانیم که اولا در مورد دو نوع خودروسازی صحبت می کنیم؛ تولیدکننده داخلی و مونتاژکار. دوم اینکه وقتی در مورد افزایش یا اصلاح قیمت صحبت می کنیم، باید توجه کنیم که چیزی که هم اکنون مشاهده می کنید، یک اصلاح قیمت در چارچوب قانون، نه برای سودآوری این دو شرکت، بلکه برای ادامه حیات آن و عدم واردکردن تنش بیشتر به بازار و اقتصاد است.
انتهای پیام/
