گفتمان پیروز

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری علم و فناوری آنا،علی اصغر عالمیان، روز گذشته، انتخابات دوره چهاردهم ریاست جمهوری باحضور چشمگیر مردم در پای صندوق‌های رأی برگزار شد.

فعالیت‌های فشرده و تلاش چند روزه نامزد‌های محترم که با احساس مسئولیت پا در این عرصه گذاشته و توانستند توجه بخشی از مخاطبان را به برنامه‌های خود جلب کنند، قابل تقدیر است و البته پاسخ مردم عزیز و آگاه نیز به دعوت پدرانه رهبری معظم انقلاب اسلامی برای حضور حداکثری در انتخابات، قابل تمجید است.

هرچند با اعلام نتایج شمارش آرا، هنوز هیچ‌یک از نامزد‌های محترم، موفق به کسب حداقل نصاب لازم برای تصدی ریاست جمهوری نشده‌اند، اما نمی‌توان به آسانی از موفقیت و پیروزی برجسته گفتمان انقلاب که همانا خدمت واقعی به مردم، مبتنی بر برنامه و پیشرفت توأم با عدالت و نفی سازش با نظام سلطه است، چشم پوشی کرد!

گفتمان مردمی و انقلابی دو نامزد محترم آقایان؛ سعید جلیلی و محمدباقر قالیباف، توانسته است با تاکید بر؛ «توان داخلی»، «اعتماد به جوانان»، «به میدان آوردن ظرفیت دانشمندان و دانشگاهیان»، «ارائه برنامه مشخص و مدون در حوزه تولید، مسکن، اشتغال، صنعت، کشاورزی، خودرو، ازدواج، تجارت خارجی و ...»، «توسعه روابط خارجی با کشور‌های جهان»، «توسعه بیش از پیش دیپلماسی همسایگی»، و با پرهیز جدی از؛ «عوام‌فریبی مطالبه گرایانه!»، «تحریک گسل‌های قومیتی و مذهبی»، «تکرار مذاکره بی نتیجه با آمریکا و غرب»،«زیرسئوال بردن دستاورد‌های ملی»، «کلی‌گویی و ابهام‌افکنی»، «دروغگویی و جنگ روانی»، «به رخ کشیدن غیرواقعی پیشرفت کشور‌های اطراف» و...، بیش از ۵۲ درصد کل آراء مأخوذه را در دور اول به خود اختصاص دهد و این یعنی پیروزی گفتمان صداقت و پیروزی گفتمان انقلاب اسلامی.

آنچه که مردم عزیز برای دور دوم انتخابات به آن توجه خواهند کرد، افزایش هرچه بیشتر مشارکت و حضور حداکثری در پای صندوق رأی و پرهیز جدی از مشاجرات بی نتیجه و سرزنش یکدیگر در درون جریان و گفتمان انقلابی است و کنار گذاشتن هرآنچه که مربوط به گذشته بوده است.  

از هم‌اکنون باید هر بیشتر و با توان بالاتر در نشر حقایق گفتمان انقلابی خدمت و پیشرفت متناسب با کرامت و عزت مردم عزیز، ذیل برنامه‌های سعید جلیلی اقدام شود و دیگران را بدلیل ناکارآمدی‌ها و بی برنامگی‌ها در ادوار مختلف اجرایی مورد پرسش و سئوال قرار داد!

حافظ از مشرب قسمت گله ناانصافیست

طبع، چون آب و غزل‌های روان ما را بس