آیا ورزش طول عمر را بیشتر می‌کند؟

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری علوم وفناوری آنا به نقل از مدیکال‌نیوز‌تودی به گفته پژوهشگران دانشگاه ییوَسکیلا (Jyväskylä) برای داشتن یک زندگی طولانی و سالم عوامل زیادی وجود دارد که برخی از این عوامل را نمی‌توان تغییر داد، در حالی که بسیاری دیگر قابل‌تغییر هستند.

برخی از عوامل مانند ژنتیک و جنسیت قابل تغییر نیستند. با این حال، بسیاری از عادات دیگر مانند تغذیه، فعالیت بدنی، کاهش استرس، سیگار نکشیدن و خواب مناسب را می‌توان اصلاح کرد.

آنا کانکانپا (Anna Kankaanpää)، محقق پروژه مورد اشاره در مرکز تحقیقات طب سالمندان در دانشگاه ییوَسکیلا فنلاند و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: در ابتدای پروژه تصمیم گرفتم ارتباط بین فعالیت بدنی در اوقات فراغت با خطر مرگ‌و‌میر را بررسی کنم، زیرا مطالعه قبلی نشان داد که این ارتباط ممکن است به دلیل تأثیرات ژنتیکی باشد.

بحث پژوهشگران در این مطالعه بر سر آن است که گرچه تحقیقات پیشین ارتباط بین ورزش و کاهش خطر مرگ‌و‌میر ناشی از همه علل و بیماری‌های قلبی عروقی را نشان می‌دهد، برخی تحقیقات دیگر مانند این مطالعه که در دسامبر ۲۰۲۱ منتشر شد، حاکی است که ورزش همه چیز را کاهش نمی‌دهد. برای مثال، مرگ‌و‌میر و بروز بیماری قلبی عروقی در افراد مسن یا افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن با ورزش کاهش نیافته است.

گروه تحقیقاتی در این مطالعه از داده‌های بیش از یازده هزار دوقلوی بالغ در فنلاند استفاده کردند. میزان فعالیت بدنی شرکت‌کنندگان در مطالعه در سال‌های ۱۹۷۵، ۱۹۸۱ و ۱۹۹۰ از طریق پرسشنامه ارزیابی شد و شرکت‌کنندگان در چهار گروه بی‌تحرک، کم‌تحرک، فعال و بسیار فعال قرار گرفتند؛ و مرگ‌و‌میر شرکت‌کنندگان تا سال ۲۰۲۰، در بازه زمانی ۴۵ سال، رصد شد.

در پایان مطالعه، کانکاپا و گروه همکاران او دریافتند که بیش از یک سوم از شرکت‌کنندگان از گروه کم‌تحرک تا سال ۲۰۲۰ جان خود را از دست دادند که بیشترین درصد در میان چهار گروه بود. خطر مرگ‌ومیر در گروه فعال، در مقایسه با گروه بی تحرک، بین ۱۵ تا ۲۳ کمتر بود.

سپس محققان سایر عوامل سبک زندگی از جمله شاخص توده بدنی، وضعیت سلامتی، مصرف الکل و وضعیت سیگار کشیدن را در نظر گرفتند که با در نظر گرفتن این عوامل، میزان مرگ‌و‌میر در گروه کم‌تحرک تا حداکثر ۷ درصد کاهش یافت.

دانشمندان همچنین دریافتند که شرکت‌کنندگان در دو گروه بی‌تحرک و بسیار فعال در مقایسه با گروه‌های فعال وکم‌تحرک، پیری زیست‌شناختی سریع‌تری را تجربه کردند. بر اساس این مطالعه، محققان به این باور رسیدند که کاهش خطر مرگ فقط با ورزش مرتبط نیست و تا حد زیادی با سایر عوامل اثرگذار بر سلامتی نیز در ارتباط است.