امانی در گفتگو با آنا تشریح کرد؛
عمده‌ترین چالش مراکز نگهداری از کودکان کار و خیابان چیست؟
مدیر مرکز نگهداری از کودکان کار و خیابان سازمان بهزیستی کشور با بیان مواردی از نحوه نگهداری از کودکان کار و خیابان عمده‌ترین چالشی که اینگونه مراکز با آن روبرو هستند را تشریح کرد.
لیلا امانی مدیر مرکز نگهداری از کودکان کار و خیابان، در گفتگو با خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری آنا، اظهار کرد: یکی از شیرین‌ترین تجربیات من در مرکز نگهداری از کودکان کار و خیابان سوادآموزی و باسواد شدن کودکان کاری بی‌سوادی است که با وجود داشتن سن ۹ یا ۱۰ سالی است که تا این سن و سال اصلا به مدرسه نرفته و سواد خواندن و نوشتن نداشتند.
وی اضافه کرد: به کمک مربیانی که در مرکز نگهداری از کودکان کار و خیابان زحمت نگهداری از این کودکان را می‌کشند، سواد خواندن و نوشتن را به بچه‌ها یاد دادیم و وقتی که به راحتی کتاب را باز کرده و از روی آن می‌خوانند از شیرین تجربیات ما محسوب می‌شود.
مدیر مرکز نگهداری از کودکان کار و خیابان خاطرنشان کرد: حضور خانواده و پیگیری آن‌ها درباره کودک خود و حمایت مالی و فرهنگی از خانواده‌هایی که نیاز به کمک دارند و سرکشی از این قبیل خانواده‌ها و مشاهده بهبود اوضاع زندگی کودک و خانواده او در نتیجه حمایت‌های بهزیستی از دیگر تجربیات شیرین ما در مراکز نگهداری از کودکان کار و خیابان است.
امانی در ادامه یادآور شد: با توجه به اسم مرکز کودکان کار و خیابان، پذیرش بچه‌هایی که به اینجا می‌آیند از تجربیات تلخ ما است و کودکی که ۸ یا ۹ سال دارد و هیچ دخل و تصرفی در آسیب‌های اجتماعی نداشته و قربانی مسئله آسیب شده است، تلخی مسئله کار ما است.
وی اضافه کرد: مشاهده آسیب‌هایی که به دلیل وضعیت اقتصادی ضعیف و همچنین ضعف فرهنگی خانواده‌ها به برخی از کودکان کار و خیابانی که به مرکز نگهداری از این کودکان آورده شده‌اند وارد شده نیز از دیگر تجربیات تلخ ما در این مراکز است.
مدیر مرکز نگهداری از کودکان کار و خیابان سازمان بهزیستی کشور تاکید کرد: نگهداری از کودکان کار و خیابان کار زیادی را می‌طلبد تا با کمک همکاران در این مرکز بتوانیم این کودکان را به سطحی از سواد برسانیم و کار‌های درمان آن‌ها را دنبال کنیم.
امانی خاطرنشان کرد: در مرکز نگهداری از کودکان کار و خیابان با چالش‌های زیادی شامل بحث درمان کودکان کار، سواد آن‌ها و مسائل تفریحی و رفاهی آن‌ها و ... روبرو هستیم، اما عمده‌ترین چالشی که در این مراکز با آن روبرو هستیم، مسئله عاطفی این کودکان است و، چون از خانواده دور هستند، هر چقدر که من مددکار یا مربیان آن‌ها نقش پدر و مادر این بچه‌ها را بازی کنیم، جای پدر و مادر را نمی‌توانیم برای این کودکان بگیریم.
وی تأکید کرد: دلتنگی کودکان کار و خیابان مرکز روی دیگر بچه‌های مرکز و هم روی خود ما هم تأثیر می‌گذارد و تا جایی که بتوانیم با خانواده کودکان ارتباط برقرار کرده و به مددکاران و روانشناسان مرکز گفته‌ام که در اولین زمان ممکن با خانواده کودک ارتباط گرفته و امکان ملاقات کودک با خانواده اش در مرکز وجود دارد.
انتهای پیام/
