مواد موجود در شامپو و لوازم آرایشی عامل نازایی و سرطان پستان است

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی آنا، پژوهش‌های اخیر در دانشگاه یوسی برکلی نشان می‌دهد گروهی از مواد شیمیایی که با نام پارابن‌ها شناخته می‌شوند و از مواد تشکیل دهنده محصولات آرایشی و بهداشتی هستند، ممکن است در تعامل با فاکتورهای رشد موجود در بدن به افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان را بالا ببرند.

پارابن‌ها مواد نگه‌دارنده‌ای هستند که به طور گسترده در لوازم آرایشی و بهداشتی، از شامپو و لوازم آرایشی گرفته تا لوسیون بدن و کرم‌های ضد آفتاب مورد استفاده قرار می‌گیرند. این مواد شیمیایی که سبب نگرانی‌های فزاینده‌ای در میان متولیان امور بهداشتی شده‌اند، به علت اینکه از استروژن‌ها تقلید می‌کنند، با افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان و مشکلات تولید مثلی مرتبط هستند.

به گزارش futurity.org پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در برکلی (یوسی برکلی) معتقدند که روش های فعلی آزمایش شیمیایی در مورد این مواد نتایج درستی نشان نمی‌دهند. دیل لایتمن، پژوهشگر بیماری‌های زنان و زیست‌شناس مولکولی در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، و استادیار علوم تغذیه و سم شناسی می‌گوید: «اگرچه پارابن‌ها به‌عنوان عوامل تقلید کننده از آثار رشد استروژن از لحاظ اثری که بر سلول های سرطانی پستان بر جا می‌گذارند، شناخته شده هستند، عده‌ای آنها را بسیار ضعیف‌تر از آن می دانند که آسیب رسان باشند اما این ممکن است هنگامی که پارابن‌ها با دیگر عوامل دخیل در تنظیم رشد سلولی ترکیب می شوند، درست نباشد.»

آزمایش‌های ایمنی موجود که در مورد مواد شیمیایی به کار گرفته می‌شود و تأثیر مواد شیمیایی بر روی سلول‌های انسانی را اندازه می‌گیرند، پارابن‌ها را منتزع از مواد دیگر بررسی می‌کنند. به گفته این پژوهشگر این آزمایش‌ها قادر به اندازه‌گیری خطر پارابن‌ها در تعامل با انواع دیگر مولکول‌ها از لحاظ افزایش خطر سرطان پستان نیستند.

لایتمن و همکارانش برای نشان دادن بهتر آنچه که در واقعیت می‌گذرد، تأثیرپذیری دو نوع گیرنده، گیرنده‌های استروژن و HER2 را مورد بررسی قرار دادند. در حدود 25 درصد از موارد سرطان های پستان مقدار زیادی HER2 -یا گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال 2- تولید می شود. تومورهای HER2 مثبت تمایل به رشد و گسترش شدت بیشتری نسبت به انواع دیگر سرطان پستان دارند.

محققان گیرنده HER2 در سلول های سرطان پستان را با یک فاکتور رشد به نام هرگولین که به طور طبیعی در سلول‌های پستان ساخته می شود، با قرار دادن در معرض سلول به پارابن فعال می کردند. آنها دریافتند که نه فقط پارابن، گیرنده های استروژن را تحریک می‌کند بلکه اثر بسیار چشمگیری نیز بر جا می گذارد.

این مطالعه نشان دادکه پارابن در دوزهای پایین‌تر از توانایی بسیار بیشتری در ایجاد سرطان نسبت به آنچه قبلاً تصور می شد، برخوردار است.

گزارش از: ساسان گلفر