درخشان: بی‌اعتمادی مدیران باعث سوختن استعداد مربی ایرانی می‌شود/ فریبا: دلال‌ها مانع شکوفایی توانایی مربیان داخلی شده‌اند

گروه ورزشی خبرگزاری آنا - حمیدرضا نقیبی؛ بحث حضور مربیان خارجی در ورزش ایران به‌خصوص فوتبال، تبدیل به دردسر بزرگی برای تیم‌های ملی و باشگاهی شده و در این میان این موضوع مطرح است که چرا بیشتر به مربیان داخلی اعتماد نمی‌شود. برخی از کارشناسان معتقدند دانش مربیان ایرانی پایین‌تر از خارجی‌هاست و به همین دلیل مدیران فدراسیون فوتبال و باشگاه‌های بزرگ به مربیان ایرانی  اعتماد نمی‌کنند. این موارد را در کنار مسائل دیگری با دعوت از بهتاش فریبا و حمید درخشان، بازیکنان سابق تیم‌های استقلال، پرسپولیس و تیم ملی که سابقه مربیگری نیز دارند، بررسی کردیم که بخش اول آن  منتشر شد و بخش دوم را در ادامه می‌خوانید.

• مدیران مثل کوه پشت سر مربی خارجی می‌ایستند


• همه گرفتاری‌های ما از وجود دلال‌هاست


• سرمایه‌ها را زیر پای خارجی‌ها می‌ریزند

مربیان شاغل ایرانی مدرک پرولایسنس دارند

آنا: بر اساس نظر یک‌سری از کارشناسان، دانش در گردش مربیان داخلی ما پایین‌تر از مثلاً مربیان اروپایی است. شما این موضوع را تا چه حد قبول دارید؟ آیا دانش مربیان ما پایین است؟ چرا این هجمه‌ها برعلیه مربیان ما ایجاد شده است؟

- بهتاش فریبا: یک مربی ایرانی چگونه می‌تواند خودش را به مربی خارجی برساند؟ ابتدا باید این راه را پیدا کنیم. اگر مطمئن هستیم که توانایی فنی مربیان خارجی از مربیان ما بیشتر است، چه‌کار کرده‌ایم که حمید درخشان به عنوان سرمربی تیم پرسپولیس، بشود آقای کی‌روش؟ این کار را چه کسی باید انجام دهد؟ باید فدراسیون فوتبال این کار را انجام دهد. باید کلاس بگذارد، مربیان بهترین کلاس‌های دنیا را بروند و مدرک بگیرند که همه ایرانی‌های ما که الان شاغل هستند، مدرک پرولایسنس را گرفته‌اند. این هم نیست که شما مثل کلاس C و D بروی و بگویی من رفیقت هستم و نمره ضعیف من را ندیده بگیر، این‌جوری نیست. الان به خصوص خیلی سخت شده است. یعنی تمام مربیانی که رفته‌اند و این لایسنس‌ها را گرفته‌اند، به واقع واحدهای این کلاس‌ها را پاس کرده‌اند.

پرورش دانش مربیان را توسعه ندادیم

آنا: با وجود کسب مدرک بین‌المللی پرولایسنس چرا به مربیان ایرانی اعتماد نمی‌شود؟

- بهتاش فریبا: موضوعی که در این میان وجود دارد، تجربه بین‌المللی مربیان ایرانی است. اذعان می‌کنم که ما در آن زمینه کم داریم. به دلیل اینکه کاری نکرده‌ایم برای اینکه بتوانیم این سطح را بالا بیاوریم. زمانی ما مربیان بزرگی چون حشمت مهاجرانی، حسن حبیبی و همایون شاهرخی را داشتیم. همه این آدم‌ها در کشورهای خلیج‌فارس مربیگری کرده‌اند. این‌جوری نبوده که ما از ایران به خارج مربی صادر نکرده باشیم. ابراهیم قاسمپور و حسن روشن هم بودند، آن‌ها در دبی امارات مربیگری کردند. پس زمینه آن موجود بوده است ولی وقتی خوردیم به جایی که دیگر نتوانستیم زمینه پرورش لازم را توسعه دهیم، این فاصله به وجود آمد. من خودم هنوز معتقدم که برای تیم‌های داخلی‌مان باید مربی داخلی بگذاریم.

فدراسیون به مربیان جوان ایرانی کمک نکرد

آنا: حتی استقلال و پرسپولیس؟

- بهتاش فریبا: مگر پرسپولیس با علی پروین چندین سال قهرمان لیگ نشد؟ چند سال استقلال با منصور پورحیدری و ناصر حجازی خدابیامرز قهرمان لیگ شد؟ نمی‌توان منکر آمار شد! پس داشته‌ایم. حالا این موج دوم مربیان که آمدند، ما نیامدیم هیچ کاری برای آن‌ها بکنیم. فدراسیون فوتبال نیامد مثلاً برای جواد نکونام، مهدی تارتار، فرهاد مجیدی که مربیان جوان هستند هزینه کند. بگوید شما برو 4 سال در اسپانیا رقابت‌های لالیگا را پیگیری کن. نکاتت را بردار، کارهایت را بکن، تمرین‌هایشان را ببین، مسابقاتشان را ببین، برنامه‌ریزی آن‌ها را ببین، همه این کارها را یاد بگیر و برگرد در مملکت مربیگری کن. از این کارها نکردند. پس کمکی نکردند به اینکه جوانان ما بخواهند این خلأ میان ایرانی و خارجی را پر کنند.

رفتن به AFC یک بحث قابل احترام است اما شما که آنجا نشسته‌ای باید دید که چه پوئن‌هایی می‌توانی برای کشورت بگیری؟ ما هنوز نتوانسته‌ایم یک بازی داخلی لیگ قهرمانان آسیا با عربستان وقتی میزبان هستیم را با فشار خودمان در ایران برگزار کنیم. این درد است دیگر!

بحث دلالیسم گرفتاری فوتبال ماست

آنا: هزینه بالای آوردن مربی خارجی هم به سودمان نبوده است؟

- بهتاش فریبا: دقیقاً؛ ما مربیان خارجی می‌آوریم، بد هم نیست، انتقال تکنولوژی که بد نیست ولی باید ببینیم که هزینه این انتقال تکنولوژی برای ما چقدر است؟ یک مربی که حالا اسم نبرم، سه سال، دو سال بیکار بوده، آخرین قراردادش 300 تا 400 هزار دلار بوده، چرا باید بیاوریم و چنین قرارداد سنگینی با او ببندیم؟! بعد این وسط بحث دلالیسم پیش می‌آید که همه گرفتاری‌های ما از اینجاست. دانش مربیان خارجی را هم از آن‌ها یاد نمی‌گیریم تا در آینده نیازی به حضورشان نباشد.

دانش مربی ایرانی سوزانده می‌شود

آنا: آقای درخشان چرا به مربیان ایرانی کمتر اعتماد می‌شود؟

- حمید درخشان: کاملاً با نظرات بهتاش فریبا موافق هستم. یک نمونه بارز مربیان ایرانی من هستم. تیم من در لیگ قهرمانان آسیا صدر جدول بود، بازی مهمش را جلوی استقلال که حریف چندین ساله‌اش محسوب می‌شود بُرد، بعد از یک هفته من را برداشتند و گفتند می‌خواهیم مربی خارجی بیاوریم. مربی خارجی را آوردند. سال بعد این مربی 9 هفته نتیجه نگرفت. همه حمایتش کردند و مثل کوه پشت سرش ایستادند و او هم شروع به نتیجه گرفتن کرد. خب تفاوت همین‌جا است. داشته‌های خودت را این‌جوری داری می‌سوزانی، بعد مربی خارجی می‌آوری و او برایت خط مشی تعیین می‌کند، بعد هم می‌پرسیم که چرا ما رشد نمی‌کنیم؟ شما گذاشتید داخلی‌های‌تان رشد کنند؟ شما به آنها بال و پر دادید؟ به آنها کمک کردید؟

سوزاندن مربیان مانع رشدشان می‌شود

آنا: جالب است که در کنار مربیان خارجی شاهد حضور تعداد مشخصی از مربیان ایرانی هستیم که سال‌هاست در لیگ برتر سرمربی هستند و اتفاق خیلی مهمی هم رقم نزده‌اند؟

- حمید درخشان: حضور مربیانی که سالیان زیادی است در لیگ برتر مشغول سرمربیگری هستند و  تنها موفق به حفظ یک تیم در لیگ برتر می‌شوند، پروسه‌ای شده که مانع رشد فوتبال ماست. این تعداد مربیان برای خودشان در دایره‌ای که تشکیل دادند می‌چرخند، چیزی هم نمی‌توانیم بگوییم. بعد مدیران باشگاه‌های متمول و فدراسیون که قصد سرمایه‌گذاری دارند، همه سرمایه‌ها را زیر پای خارجی‌ها می‌ریزند. بعد هم می‌گویند چرا فوتبال ما رشد نمی‌کند؟ مگر ما با مربی داخلی به جام جهانی نرفتیم؟ با تکنولوژی روز دنیا مخالف نیستم اما به همان اندازه که برای خارجی‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنید، برای داخلی‌ها هم سرمایه‌گذاری کنید. آن‌ها می‌توانند به رشد فوتبال کمک کنند. اگر  این مربیان را بسوزانید و از بین ببرید، مسلماً هیچ مربی رشد نخواهد کرد.

وضعیت سخت‌افزاری باشگاه‌های ایرانی ناقص است. باید برویم در کمپ باشگاه‌های قطری یا ترکیه‌ای اردو بزنیم! خب این برای فوتبال ما بد است. بعد چه توقعی داریم در آسیا حرف اول را بزنیم و بگوییم چرا ما باشگاه‌های اول آسیا نیستند؟! 

تقصیر را گردن مربی داخلی نیندازیم

آنا: متأسفانه جسارت اعتماد به مربیان داخلی کم شده است. مدیران چگونه جرئت استفاده از مربی ایرانی را پیدا کنند؟

- حمید درخشان: شما به آنها فضا بدهید، اجازه دهید کار کنند. من یک مصاحبه‌ای از یکی از مدیران عامل باشگاه رم ایتالیا شنیدم در مورد لوییز انریکه که گفت تیم ما چهارم جدول بود یک بازی را باخت و به پله پنجم سقوط کرد. این موضوع باعث شد تا سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را از دست بدهیم. در کنفرانس مطبوعاتی از مدیرعامل باشگاه رم پرسیدند که چرا این انریکه را عوض نمی‌کنید؟ یک جمله خیلی قشنگی گفت ما داریم بررسی می‌کنیم که ببینیم چه چیزی برای این مربی کم گذاشته‌ایم که موفق نشده است. او  تقصیر را به گردن مربی نینداخت.

اجازه شکوفایی استعداد به داخلی‌ها نمی‌دهند

آنا: چرا نظیر این اتفاق را در ایران ندیده‌ایم؟

- حمید درخشان:  بهتر است مدیران بگویند که چرا حاضر نیستند به مربیان داخلی فرصت دهند. چرا ما با علم به اینکه مربی داشتیم که در جام باشگاه‌های آسیا امتیاز خوبی گرفته و با 9 امتیاز در صدر بودیم، اصلاً به من فرصت ندادند، گفتند آقا باید بروی! بعد می‌خواهید در این مملکت استعدادی شکوفا شده و مربی رشد کرده و حتی برود و در خارج از ایران مربیگری کند؟! اصلاً نمی‌خواهم خدای نکرده کسی را زیر سؤال ببرم. خودم را مثال زدم که به دیگران هم برنخورد. من یکی از آن سوخته‌هایش هستم.

توانایی‌هایمان را در آسیا اثبات کنیم

آنا: از آسیا هم مربی به اروپا نمی‌رود. یعنی AFC هم در آموزش‌هایش مقصر است چون رانت کشورهای عربی در آن زیاد وجود دارد. اصلاً آیا ما پایگاهی در AFC داریم؟

- حمید درخشان: نماینده ایران در آسیا که دارای صندلی و قدرت است، کیست؟ رفتن به AFC یک بحث قابل احترام است اما شما که آنجا نشسته‌ای باید دید که چه پوئن‌هایی می‌توانی برای کشورت بگیری؟ ما هنوز نتوانسته‌ایم یک بازی داخلی لیگ قهرمانان آسیا با عربستان وقتی میزبان هستیم را با فشار خودمان در ایران برگزار کنیم. این درد است دیگر! حالا بحث مربیگری بماند. این موضوع بحث ارتباطات است که هم در AFC و هم در فیفا وجود دارد. یک نفر می‌خواست از آسیا رئیس فیفا شود، دیدید که چه اتفاقاتی افتاد. اصلاً دیگر گفتنی نیست. پس ما باید خیلی بیشتر از این‌ها کار و تلاش کنیم که حداقل خودمان را به کشورهای آسیایی که دور و برمان هست ثابت کنیم، بعد برویم به اروپا تا بگوییم حرفی برای گفتن داریم.

اعتماد ژاپنی به مربیان داخلی

آنا: چه زمانی می‌توانیم به اروپایی‌ها ثابت کنیم حرف‌های زیادی در مربیگری داریم؟

- حمید درخشان: وقتی وارد مرحله دوم جام جهانی شویم. وقتی ما بتوانیم یک پله از دور مقدماتی به دور بعد صعود کنیم، حرفی برای گفتن داریم. پس این کار بزرگی است. کاری که ژاپن کرد. شما نگاه کنید که ژاپنی‌ها 15 سال است دارند برنامه‌ریزی می‌کنند که یک پله در جام جهانی بالا بروند که رفتند. قرار نیست کسی از آسیا قهرمان جام جهانی شود، نه اینکه غیرممکن باشد ولی خیلی کار دارد. ولی اینکه شما می‌توانید یک پله بالا بروید. شما می‌توانید تلاش کنید تا جزء چهار تیم شوید. اصلاً چهار تیم هم هیچ، جزء هشت تیم شوید، شدنی است. نه اینکه نشود اما چه کشوری غیر از ژاپن این کار را کرده است؟ آقای فریبا، بیشترین مربی‌های لیگ ژاپن، داخلی هستند. بسترش مهم است و هر کدام از باشگاه‌های این کشور 10 زمین تمرینی فوتبال دارند.

زمانی ما مربیان بزرگی چون حشمت مهاجرانی، حسن حبیبی و همایون شاهرخی را داشتیم. همه این آدم‌ها در کشورهای خلیج‌فارس مربیگری کرده‌اند. این‌جوری نبوده که ما از ایران به خارج مربی صادر نکرده باشیم. ابراهیم قاسمپور و حسن روشن هم بودند، آن‌ها در دبی امارات مربیگری کردند.

همه چیز را منفی نگاه نکنیم

آنا: آقای فریبا چرا باشگاه‌های ما به سمت احداث زمین‌های تمرین اختصاصی نمی‌روند که اردوهای خارج از ایران داشته باشند؟

- بهتاش فریبا: وضعیت سخت‌افزاری باشگاه‌های ایرانی ناقص است. باید برویم در کمپ باشگاه‌های قطری یا ترکیه‌ای اردو بزنیم! خب این برای فوتبال ما بد است. بعد چه توقعی داریم در آسیا حرف اول را بزنیم و بگوییم چرا ما باشگاه‌های اول آسیا نیستند؟! این بحث غیرت هم هست. یعنی اینکه همه چیز را از دید منفی نگاه نکنیم. یعنی غیرت و توانایی فردی بازیکنان هم بوده که ما چندین سال در سطح ملی تیم اول آسیا در فیفا بودیم. بعد هم ما با مربیان ملی داخلی‌مان چگونه رفتار کردیم؟ علی دایی را چگونه برداشتیم؟ امیر قلعه‌نویی را چگونه برداشتیم؟ خب چرا به مربیان ایران فرصت ندادیم؟!

لِه کردن مربیان داخلی دور از انصاف است

آنا: جالب است میزگرد و برنامه تلویزیونی علیه سرمربیان ایرانی به خاطر شکست‌هایشان برگزار شد؟

- حمید درخشان: باید در تأیید حرف آقای فریبا بگویم با امیر قلعه‌نویی و علی دایی با ان روش برخورد کردند. همین آقای کی‌روش به لبنانی باخت که خیلی عجیب بود. آماری برایش گذاشتند، گفتند 80 درصد مردم می‌گویند کی‌روش باشد! کسی او را توبیخ کرد؟ کسی از او بازخواست کرد؟ ما باید خودمان را نگاه کنیم که چه کاشته‌ایم که حالا می‌خواهیم چه برداشت کنیم. بهتاش حرف خوبی می‌زند، می‌گوید با یک پنالتی به کره جنوبی باختیم، نرفتیم سه گل از ژاپن بخوریم، اوت بشویم بیاییم. پول آنچنانی هم به کی‌روش دادیم و صلوات هم فرستادیم و رفت. یک‌خرده این‌ها را هم نگاه کنیم. بابا دور از انصاف است که همیشه مربیان داخلی را لِه کردیم و کوبیدیم، می‌گوییم که دانش اینها پایین است. خیر!

ادامه دارد...

انتهای پیام/4048/