سرنوشت «گنبد آهنین» در انتظار «آرو-3»/ ذوق‌زدگی نتانیاهو چقدر دوام دارد؟

گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا- حسین ارجلو؛ روز یکشنبه، نخست وزیر رژیم صهیونیستی سرخوش و سرمست از حمایت‌های آمریکا، در مقابل دوربین رسانه‌های خبری قرار گرفت و با شعف زائدالوصفی از آزمایش موفقیت‌آمیز سامانه پدافندی «آرو -3» (Arrow-3 یا پیکان - 3) خبر داد. نتانیاهو، مدعی است که این سامانه برای هدف قرار دادن موشک‌های بالستیک ایران حتی در خارج از جو طراحی‌شده و تاکنون سه بار از آزمایش‌ها، سربلند بیرون آمده است. به دلیل مساحت اندک قفسی که صهیونیست‌ها در سرزمین‌های اشغالی برای خود ساخته‌اند، این سامانه را به آلاسکا انتقال دادند و تا به امروز، 6 ماه است که آرو-3 در این ایالت سردسیر آمریکا مستقر است. سؤال اینجاست که مگر صهیونیست‌ها به سامانه «گنبد آهنین» خود مباهات نمی‌کردند و چه شده که به‌یک‌باره، سر و کله آرو- 3 پیداشده است؟! برای پاسخ به این سؤال، باید کمی به عقب برگردیم.

گنبد حلبی یا آهنین؟!

صهیونیست‌ها پس از سیلی سختی که در جنگ 33 روزه در سال 2006 از رزمندگان مقاومت اسلامی لبنان خوردند و بسیاری از اهداف راهبردی آن‌ها ازجمله ایستگاه قطار حیفا در اواسط آن نبرد نفس‌گیر هدف قرار گرفت، به وحشت افتاده و به این جمع‌بندی رسیدند که سامانه «فلاخن داوود» که اشاره‌ای نیز به ناکارآمدی نسخه به‌روز شده آن خواهیم داشت؛ باید از رده خارج شود یا ارتقاء پیدا کند. ضمن اینکه به فکر طراحی و توسعه سامانه‌ای پدافندی به نام «گنبد آهنین» افتادند که هزینه ساخت هر یک از موشک‌های رهگیر آن به نام «تامیر»، 60 هزار دلار است. در نبرد دو روزه سال گذشته که حماس حدود 500 فروند موشک به سمت اسرائیل و پایتخت آن شلیک کرد، افسانه شکست‌ناپذیری گنبد آهنین فرو ریخت، چراکه تنها تعداد کمی از آن‌ها را ره‌گیری کرد و ثابت شد که این سامانه گران‌قیمت نیز در برابر موشک‌های چندده‌دلاری مقاومت، کارایی ندارد. در سال‌های گذشته نیز بی‌خاصیت بودن این سامانه به اثبات رسیده بود. روزنامه فرانسوی «فیگارو»‌ طی گزارشی در این خصوص با اشاره به اینکه هر بار ره‌گیری موشک‌های دشمن با این سامانه هزاران دلار برای صهیونیست‌ها آب می‌خورد، نوشت: بااین‌حال این سامانه در برابر موشک‌های جنبش حزب‌الله کارایی ندارد. «فیگارو» در ادامه هشدار داد: «این سامانه فقط می‌تواند موشک‌های مهاجم را تا شعاع ۷۵ کیلومتری ره‌گیری کند و بر این اساس نمی‌تواند از مناطق نزدیک محل شلیک دفاع کند. به همین علت، این سامانه در برابر حمله موشکی احتمالی حزب‌الله کارایی ندارد. این جنبش با ظرفیت افزون بر 60 هزار راکت و موشک‌های قوی می‌تواند کل سامانه دفاع موشکی اسرائیل را بر باد دهد.»

گنبد آهنین

فلاخنی که به سمت پرنده‌ها شلیک کرد!

سامانه پدافندی فلاخن داوود، یکی دیگر از پدافندهای بومی اسرائیل است که پس از سال 2006 به‌روزرسانی شد اما پس‌ازآنکه دچار نقص فاحش عملکرد گردید و دیوانه‌وار، دو موشک را بی‌هدف به آسمان و به‌سوی پرنده‌ها شلیک کرد، در مردادماه از رده خارج شد و پس از آزمایش‌های متعدد و البته جشن‌های مفصل، دوباره به مدار عملیاتی بازگشت. اما فلاخن داوود چیزی جز یک سامانه نمایشی نیست و صهیونیست‌ها اعتمادی به آن ندارند. نکته اینجاست که سامانه آرو و فلاخن داوود مدت‌هاست که دیگر کار نمی‌کنند و اسرائیلی‌ها با وحشت تمام دست به دامن آمریکایی‌ها برای استفاده از سامانه‌های پدافندی آن‌ها شده‌اند.

«هرمز – 1»؛ کابوس صهیونیست‌ها

در دی‌ماه سال 97، نیروهای مقاومت با شلیک یک فروند موشک هرمز – 1 به قلب سرزمین‌های اشغالی، چتر پدافندی رژیم صهیونیستی را با چالشی بسیار جدی مواجه کردند. هرمز – 1، موشک رادارزنی است که بر روی اهداف قفل می‌کند و با عبور از پدافند موشکی، می‌تواند رادارها را نابود کند. هدف این موشک در سال گذشته، سامانه راداری «گرین پاین»، ساخت آمریکا بود که با موفقیت به هدف خورد. لطمه خوردن چتر دفاعی صهیونیست‌ها توسط فلاخن داوود و گنبد آهنین، اسرائیل را به تقلا انداخت که تا پیش از تست اساسی آرو-3، سامانه لاکچری «تاد» و «پاتریوت» آمریکایی را که فشل بودن آن‌ها در برابر موشک‌های نقطه زن انصار الله علیه عربستان به اثبات رسیده بود، در فلسطین اشغالی مستقر کند تا برای مدتی هرچند کوتاه، امنیت روانی- نه امنیت جانی و نظامی- را به صهیونیست‌ها بازگرداند.

در طول سال‌های گذشته، صهیونیست‌ها بیش از یک میلیارد دلار بمب و موشک به سمت اهداف و تجهیزات ارتش سوریه شلیک کردند و اسم آن را گذاشتند حمله به پایگاه‌های ایرانی! سامانه‌های پدافندی از پدرخوانده آمریکایی خود گرفتند و سیستم‌های ضدهوایی خود را به‌روز کردند، اما این سؤال همچنان مطرح است که آیا با این حجم از تجهیزات و به‌روزرسانی آرو- 3 می‌توانند آسوده سر بر بالین بگذارند؟ واقعیت است که اسرائیل تا پیش از ورود نیروهای مقاومت به سوریه، چندان احساس خطر نمی‌کرد اما از زمانی که حزب‌الله لبنان برای پایان دادن به غائله ادلب و برنامه‌ریزی برای ورود به بلندی‌های جولان خیز برداشته، هزینه‌های دفاعی خود را علی‌رغم کسری بودجه 13 میلیارد دلاری به‌شدت افزایش داده که این هزینه‌ها در آزمایش پدافند دوربرد آرو-3 کاملاً مشهود است.

پیکان شکسته!

آرو-3 برخلاف آنچه صهیونیست‌ها ادعا می‌کنند، تابه‌حال 11 بار تست داده و هشت بار با شکست مواجه شده است. در اخباری که از سوی رسانه‌های وابسته به اشغالگران منتشرشده، آمده است که پدافند به‌روزرسانی شده اسرائیل فقط زمانی کار می‌کند که رادار سامانه پدافند آمریکایی «تاد» موسوم به AN/TPY-2 به آن متصل باشد! به‌عبارت‌دیگر، پس از نابودی رادار آمریکایی «گرین پاین»، حالا نوبت رادار «تاد» رسیده اما این سامانه نیز در تیررس نیروهای جنگ الکترونیک مقاومت قرار دارد؛ همان‌گونه که تصاویر ضبط‌شده پهپادهای اسرائیلی و ارتباطات رادیویی نیروهای تروریست فرماندهی مرکزی آمریکا در منطقه (سنتکام) هک شده است!

آرو-3

ذوق‌زدگی نتانیاهو از اعلام این سامانه پوشالی، شبیه شعف کودکانه او در منفجر کردن تونل‌های مقاومت بود که وی سال گذشته طی عملیات «سپر شمال» مدعی آن شد؛ ادعایی که بعدها توسط حزب‌الله به سخره گرفته شد! خوشحالی زائدالوصف اسلافش درباره تانک «مرکاوا» نیز از همین دست بود؛ ارابه درهم‌شکسته اسرائیل که بعد از هدف قرار گرفتن در جنگ 33 روزه موسوم به «جنگ تموز»، مشتری‌های آن، قرارداد خرید آن را لغو کردند! و بالاخره اینکه شنیدن خبر گرفتار شدن سامانه‌های «تاد» و پاتریوت آمریکایی و آرو-3 به سرنوشت فلاخن داوود و گنبد آهنین با توجه به تجارب شکست‌های پی در پی و اقتدار مقاومت در جنگ الکترونیک، در آینده نزدیک اتفاق خواهد افتاد و به‌طور حتم، صهیونیست‌ها را یک گام دیگر به عقب‌گرد وادار خواهد کرد.

انتهای پیام/4106/پ