چگونه بین فناوری و زناشویی تعادل برقرار کنیم

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، آیا فناوری‌های نوین برای شما و شریک زندگیتان یک موضوع باز باقیمانده است؟ آیا شما با گجت‌ها (ابزار‌های ارتباطی و رسانه‌ای) بیشتر ارتباط برقرار می‌کنید یا با شریک زندگیتان؟ آیا با رسانه‌های اجتماعی مأنوس‌ترید یا با همسرتان؟ آیا در حالت آنلاین با هم تعامل بیشتری دارید یا وقتی آفلاین هستید؟

برخی زوج‌های جوان پس از خاتمه دوران شیرین نامزدی و آغاز زندگی مشترک زیر یک سقف، به تدریج به علایق دوران تجرد خود باز می‌گردند و فراموش می‌کنند که به جز مسئولیت نان‌آوری یا خانه‌داری، وظایف دیگری هم در محیط خانه دارند که اهمیت آن‌ها کمتر از تأمین معاش خانه و خانواده نیست.

امروزه شاید فقط در صورتی که در یک کلبه چوبی در یک جنگل دورافتاده زندگی کنیم بتوانیم از فناوری‌های ارتباطی به ویژه اینترنت و فضای مجازی دور باشیم. انگشتان شما دائم روی گوشی همراه حرکت می‌کند. پیام‌رسان‌ها برای جلب توجه شما، به طور مداوم با اخبار، تصویر و کلیپ‌های صوتی تصویری شما را بمباران می‌کنند. اکثر زمان حضورتان در خانه، چشمان شما دائم در آغوش آشنای تلویزیون قرار دارد و در شبکه‌های مختلف سرگردانید. علاوه بر این‌ها، اینستاگرام، تلگرام، فیس‌بوک و... بدون هیچ زحمتی شما را به یک توریست مجازی تبدیل کرده‌اند.

بسیاری از زوجین بی‌آنکه متوجه شوند توسط فناوری از هم تحریم شده‌اند. ما توسط فضای مجازی تحریم شده‌ایم. بدتر از آن گاهی توسط شریک زندگی‌مان هم تحریم می‌شویم. این روز‌ها برای برخی زوجین جوان توسعه دیجیتالی به معنی رقابت با ابزار‌های اغواکننده و دوست داشتنی کامپیوتری و دیجیتالی شده است. پیشرفت فناوری برای برخی به این معنی شده که اگر بخواهند شریک زندگی خود را در خانه بیشتر با خود داشته باشند، باید با تعداد بیشتری از این ابزار‌ها کار کنند. این موضوع برای زوجینی که به دلیل چند شغله بودن زمان کمتری در خانه هستند، حادتر می‌شود، اما چگونه شریک زندگی خود را برای کاهش ارتباط نامتعارف با ابزار‌ها و فضای مجازی یا لوازم سمعی و بصری به یک اندازه منطقی و معقول ترغیب کنیم؟ برای برقراری ارتباط بیشتر چه باید کرد؟ ما چاره‌ای نداریم جز اینکه اول رقبای خود را بشناسیم.

تلویزیون: بنا بر یک تحقیق انجام شده، ما حدود ۸/۲ ساعت در روز را به تماشای تلویزیون صرف می‌کنیم که تقریباً نیمی از اوقات فراغتمان در خانه است. بعضی خانم‌ها اعتقاد دارند در فصول فوتبال تبدیل به بیوه‌های ورزشی می‌شوند. از آن طرف، خانم‌ها نیز به راحتی محو تماشای برنامه‌های تلویزیون، سریال‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی به ویژه ایرانی ملودرام یا خنده‌دار می‌شوند.

بازی‌های کامپیوتری: طبق یک نظرسنجی از سوی «مؤسسه نیلسن»، بازی‌ها ۱۰ درصد از زمان حضور ما در فضای آنلاین یا آفلاین را به خود اختصاص داده است و مردان جوان در این حوزه به شدت آسیب‌پذیر هستند. مطالعه‌ای که توسط «فومیکو هوفت» از دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد انجام شده نشان می‌دهد بخشی از مغز که به احساس پاداش و اعتیاد مربوط است، در هنگام بازی با یک برنامه ویدئویی ساده در مردان بیشتر فعال می‌شود.

رسانه‌های اجتماعی: به گفته «مؤسسه نیلسن»، سایت‌های شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام، فیس‌بوک و توئیتر حدود ۲۳ درصد وقت ما را مصروف خود می‌کنند. رسانه‌های اجتماعی ترکیبی از ارتباطات و ابزار‌ها (گجت‌ها) برای هر دو گروه زنان و مردان جذابیت دارند، لیکن خانم‌ها حضور بیشتری در رسانه‌های اجتماعی دارند. بنا بر تحقیق یک مؤسسه رسانه‌ای در بین خانم‌های ۱۸ تا ۳۴ ساله: ۳۹ درصد خودشان را معتاد به اینستاگرام و فیس‌بوک می‌دانند. ۳۴ درصد اول صبح و حتی قبل از شستن دست و صورت، به اینستاگرام و فیس‌بوک مراجعه می‌کنند. ۲۱ درصد تا نیمه‌شب اینستاگرام و فیس بوک خود را چک می‌کنند.

اینترنت / ایمیل: اکثر مردم از ارتباط الکترونیکی همانند ارتباط فیزیکی لذت می‌برند. بنا بر نظر «دیوید گرین فیلد»، روانشناس و بنیانگذار مرکز رفتار اینترنت، این گرایش شبیه به بازی با یک دستگاه بازی است که با برنده شدن در هر مرحله، تشویق و تحریک می‌شوید وارد مرحله بعد شوید و این تفکر که احتمالاً شما در نهایت به چیز خوبی دست خواهید یافت، مشوقی خواهد بود که چنین ارتباطی پایدار بماند. همین امر یکی از دلایل خواندن ایمیل‌ها و بازدید از وب سایت‌های بی‌شمار است. ضمناً با این کار، یک دوز از دوپامین (ماده شیمیایی عامل شادی) را هم دریافت می‌کنیم که باعث می‌شود بیشتر و بیشتر طالب چنین وضعیتی باشیم.

گوشی‌های هوشمند: یک تلفن همراه می‌تواند بزرگ‌ترین مانع کوچک در رابطه شما زوج‌های جوان باشد. گوشی همیشه روی میز، روی اُپن، روی تردمیل یا کنار تختخواب شما قرار دارد. گوشی هوشمند جدایی‌ناپذیر‌ترین شئ از ابزار‌های الکترونیکی است. پس از استفاده از فضای مجازی و دیدن پیام‌ها و تماس‌های ورودی، در آخر اگر زمانی باقی ماند، به رابطه دو نفری پرداخته می‌شود. مشاهده می‌کنید! با چنین شرایطی به سختی می‌توان شاهد یک شریک زندگی ایده‌آل بود. وقتی یکی از زوجین از انواع مختلف فناوری لذت می‌برد، فرصت‌های ارتباط با شریک زندگی خود را کمتر می‌کند. بنابراین شما نیاز به ایجاد شرایط آرامش‌بخشی همراه با حضور و نقش فناوری در رابطه فیمابین دارید و باید این پارازیت دیجیتال را تبدیل به اتصال مجدد با شریک زندگی خود کنید.

قبل از اینکه از طلسم فناوری شریک زندگی خود گله کنید، بد نیست ابتدا یک ارزیابی از خود داشته باشید. آیا خودمان زمان کمتری را صرف فضای مجازی، وررفتن با گوشی یا تلویزیون می‌کنیم تا بیشتر با همسرمان باشیم؟ هنگامی که شریک زندگی شما از شما می‌خواهد آن را کنار بگذارید، از خود بی‌رغبتی نشان می‌دهید؟ آیا واقعاً ناراحت می‌شوید وقتی شریک زندگیتان از لپ تاپ جدا نمی‌شود یا از این ناراحتید که آن را انحصار خود کرده و شما قادر به استفاده از آن نیستید؟

شما مجبور به عقب‌نشینی به کلبه چوبی جنگلی نیستید. فقط گاهی این اسباب‌بازی‌های دیجیتال را در قفسه بگذارید. به جز وسایل ارتباطی ضروری، یک تا سه روز همه این وسایل را کنار بگذارید. طرف مقابل را هم تشویق کنید همین کار را انجام دهد. پس از آن ببینید احساس بی‌قراری، آرامش یا ترکیبی از هر دو دارید؟ به عنوان یک زن و شوهر، در مورد حد و مرز معقول استفاده از لوازم الکترونیکی تصمیم بگیرید. آیا وقتی تلفن‌های خود را زمانی که با هم در اتاق نشیمن نشسته‌اید به کناری می‌گذارید، آرامش ندارید؟ آیا می‌توانید زمان‌های معینی را برای با هم بودن به دور از این گونه وسایل پیدا کنید و از کار‌هایی مانند نوشیدن چای، پیاده‌روی یا صرف یک وعده غذایی با هم لذت ببرید؟

هیچ نوع فناوری جایگزین ارتباط واقعی با شریک زندگی نیست. با این حال، اگر هیچ‌کدام از زوجین نمی‌توانند خود را از این وسایل جدا کنند، لااقل سعی داشته باشند تا نکته‌های شیرین زندگی را در کنار آن به هم بگویند. حتی گاهی دسته دوم کنترل بازی را بردارند و مشترکاً بازی کنند. از این راه حداقل از لوازم برای بیشتر به هم نزدیک شدن استفاده می‌شود. همه ما گاهی ناچاریم با خودمان خلوت کنیم و فناوری به نیاز‌های متعارف و اجتماعی ما پاسخ می‌دهد. با این حال، فناوری نباید جای ارتباط معنادار، احساسی و چهره به چهره با شریکمان را بگیرد.

منبع: روزنامه جوان

انتهای پیام/4028