زلزله سیاسی در بریتانیا چقدر واقعی است؟

به‌گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا از گاردین، نظرسنجی موسسه سورویشن نشان می‌دهد که برتری 12 درصدی حزب محافظه‌کار بر اصلی‌ترین رقیبش یعنی حزب کارگر در ماه گذشته اکنون به تنها یک درصد رسیده است.

این نظرسنجی که روز گذشته و از 1049 نفر به‌طور آنلاین انجام شده است نشان می‌دهد که حزب محافظه‌کار دارای 40 درصد محبوبیت و حزب کارگر دارای 39درصد محبوبیت است.

این نظرسنجی نشان می‌دهد که حزب تحت رهبری جرمی کوربین، یکی از متفاوت‌ترین سیاستمداران کنونی بریتانیا، به نسبت آخرین نظرسنجی در ماه گذشته 5 درصد محبوبیتش افزایش داشته است.

بخشی از افزایش محبوبیت حزب کارگر و کاهش محبوبیت حزب محافظه‌کار به اظهارنظرهای متفاوت مقامات حزب محافظه‌کار درباره مالیات برمی‌گردد.

مایکل فالن وزیر دفاع بریتانیا و از اعضای حزب محافظه‌کار روز گذشته گفته بود که اگر ثروتمندان در انتخابات روز 8 ژوئن (18 خرداد) به حزب محافظه‌کار رای بدهند مالیات آنها افزایش پیدا نخواهد کرد.

در مقابل ترزا می، نخست‌وزیر بریتانیا و رهبر حزب محافظه‌کار در یک کنفرانس خبری در روز جاری در پاسخ به این سوال که درباره اظهار نظر فالن چه موضعی دارد ترجیح داد که از حرف فالن دفاع نکند و صرفا به گفتن این موضوع بسنده کند که حزب محافظه‌کار فقط مالیات‌ها را پایین نگه خواهد داشت.

کوربین بلافاصله به این نظرات متعارض رهبران حزب محافظه‌کار واکنش نشان داد و گفت این حزب دچار یک هرج و مرج جدی درباره یکی از مهم‌ترین موضوع‌های کشور یعنی مالیات است.

ترزا می که اخیرا به دنبال کاهش محبوبیت شدید حزب محافظه‌کار تحت فشار فزاینده‌ای قرار گرفته است ترجیح داد که در مناظره انتخاباتی این هفته شرکت نداشته باشد. او گفته که دلیل شرکت نکردنش در این مناظره به دلیل سفر ضروری بوده که به شهر یورکشائر انجام داده است.

در صورتی که حزب تحت رهبری جرمی کوربین بتواند در انتخابات 8 ژوئن برنده شود به هفت سال دوری از قدرت این حزب پایان می‌دهد.

با وجود این نباید فراموش کرد که کوربین اساسا سیاستمداری متفاوت از سایر رهبران حزب کارگر از جمله گوردون براون و تونی بلر رهبران سابق حزب کارگر به شمار می‌آید.

کوربین در سیاست داخلی به شدت حامی افزایش مالیات‌ها، کاهش ساعات کار و افزایش دستمزدهاست. او همچنین درباره سیاست خارجی به مشی مستقل‌تری اعتقاد دارد و به‌ویژه هوادار افزایش فشار بر اسرائیل، کمک به جنبش‌های فلسطینی، افزایش سطح مناسبات با ایران و این دست سیاست‌ها مستقل است.

اگر قرار باشد که تغییر عقاید در بریتانیا همچون روزهای گذشته پیگیری شود باید منتظر یک زلزله سیاسی در روز 8 ژوئن بود.