امام حسن (ع) مظهر حلم الهی و پایهگذار مقابله با ظلم بنیامیه بود

آیتالله محمدباقر تحریری تولیت حوزه علمیه مروی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری آنا با بیان بررسی ابعاد مختلف شخصیت امام حسن (ع)، یکی از ویژگیهای بارز امام را دلدادگی به درگاه الهی دانست و ابراز داشت: سبط اکبر پیامبر (ص) در کنار مسئولیتهای اجتماعی و سیاسی خود، به عبادت و ارتباط با خداوند توجه ویژهای داشتند. ایشان ۲۵ مرتبه با پای پیاده به حج مشرف شدند که این عمل نشاندهنده اوج خضوع و بندگی ایشان است.
وی افزود: این سیره برای ما نیز الگویی ارزشمند است که در کنار امور دنیوی، ارتباط خود را با خداوند تقویت کنیم. در روایات آمده است که برخی از ائمه اطهار (ع) در ماه رمضان هر سه روز یک ختم قرآن داشتند. این امر، نشاندهنده توجه ویژه اهل بیت (ع) به عبادت، در عین انجام مسئولیتهای اجتماعیشان است.
حلم و سیاست امام حسن (ع)؛ زمینهساز قیام حسینی
آیتالله تحریری با اشاره به سیاست حلم و صبر امام حسن (ع) در برابر ظلم بنیامیه، این رویکرد را زمینهساز قیام امام حسین (ع) دانست و بیان داشت: امام حسن (ع) مأموریت داشتند که حلم الهی را در جامعه متجلی کنند.
ایشان با صبر و تدبیر خود، شرایطی را فراهم کردند که نیروهای مستعد پرورش یابند و بتوانند در برههای از تاریخ، در برابر حکومت ستمگر بنیامیه بایستند. این صبر مقدمهای بود برای قیام عاشورا که در نهایت چهره واقعی حکومت اموی را برای همگان آشکار کرد.
وی با اشاره به شرایط سخت امام حسن (ع) در دوران امامتشان ادامه داد: در آن دوران، ارتباط مستقیم امام با مردم بسیار دشوار بود و محدودیتهای بسیاری برای نشر معارف اهل بیت (ع) وجود داشت. بسیاری از پرسشهای دینی مردم به جای امامان معصوم (ع)، توسط افراد دیگر پاسخ داده میشد که این امر، نشانهای از مظلومیت اهل بیت (ع) بود.
مقابله با نفاق بنیامیه و رسواسازی معاویه
تولیت حوزه علمیه مروی با اشاره به رفتارهای ریاکارانه و نفاقآلود معاویه، نقش امام حسن (ع) در افشای ماهیت واقعی حکومت اموی را بسیار مهم دانست و اظهار کرد: معاویه و اطرافیانش همچون مغیره بن شعبه، از بزرگترین منافقان تاریخ بودند که همواره در صدد فریب مردم و تخریب جایگاه اهل بیت (ع) بودند. پس از صلح، معاویه در مسجد پیامبر (ص) آشکارا اعلام کرد که هدفش از جنگ، نه نماز و روزه، بلکه صرفاً کسب قدرت بوده است. این سخنان، نقاب از چهره نفاق او برداشت و سیاست صبر امام حسن (ع) در آشکارسازی چهره بنیامیه کاملاً نتیجه داد.
وی گفت: امام حسن (ع) در فرصتهای مختلف، در مناظره با معاویه و یارانش، حقایق را بیان و آنها را رسوا کردند. در یکی از این مناظرات، معاویه به صراحت اعتراف کرد که توان مقابله علمی و معرفتی با اهل بیت (ع) را ندارد.
بخشندگی و کرامت امام حسن (ع)
آیتالله تحریری با تأکید بر اینکه کرامت و بخشندگی امام حسن مجتبی (ع) از ویژگیهای بارز ایشان است، تصریح کرد: آن حضرت (ع) دو بار تمامی اموال خود را در راه خدا بخشیدند و سفره کرامت ایشان همیشه گسترده بود. اما کرامت امام حسن (ع) تنها به کمکهای مالی محدود نمیشد، بلکه شامل هدایت و دستگیری معنوی نیز بود.
وی در تشریح یکی از نمونههای کرامت امام حسن (ع) گفت: روزی مردی غریبه در بیابان مشغول کار بود که از امام حسن (ع) درخواست کمک کرد. امام (ع) به او آدرس خانه خود را دادند. آن مرد وقتی به مدینه رسید، خانه امام را پیدا کرد و سر سفره ایشان نشست. پس از صرف غذا، مقداری هم جمع کرد تا با خود ببرد. اطرافیان امام (ع) به او گفتند که هرچه میخواهی همینجا بخور. آن مرد پاسخ داد: من این غذا را برای آن فردی که در بیابان مرا راهنمایی کرد میبرم! در این هنگام به او گفته شد که همان شخص، صاحب این خانه و این سفره است.
لزوم الگوگیری از سیره امام حسن (ع)
تولیت حوزه علمیه مروی در پایان، بر اهمیت تأسی به سیره امام حسن مجتبی (ع) تأکید کرد و ابراز داشت: امیدواریم با توسل به سبط اکبر پیامبر (ص)، از عنایات و کرامتهای این امام بزرگوار بهرهمند شویم و در مسیر بندگی و معرفت الهی گام برداریم.
انتهای پیام/

امام حسن مجتبی(ع) و تدبیر ناگزیر در زمانهای سخت

حضرت خدیجه (س) آیندهای را میدید که دیگران نمیدیدند
