فناوری با دنیای تئاتر چه می‌کند؟/ ورود هوش مصنوعی به صحنه نمایش

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، نمایش «فلو» به نویسندگی علی ریاحی، کارگردانی فاطمه محمد علی و علی ریاحی به تهیه کنندگی سیما تیرانداز  تا چهارم آبان ماه در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان روی صحنه است.

شایان فصیح زاده ، بازیگر این نمایش در گفت‌وگو با آنا گفت: نقش من دراین کار عجیب، سخت و چالش برانگیز است زیرا به لحاظ ویژگی‌های بیانی و فیزیکی از خود من فاصله دارد. به همین دلیل پذیرفتن این نقش برایم چالش بزرگی بود و تمام تلاشم را کردم تا بهترین خروجی را ازاین کار داشته باشم.

وی در ادامه افزود: نقش من، یک شخصیت«پاچه خوار» و به نوعی «حزب باد» است. بسیار مشتاق دیدار دوستان، همکاران و مخاطبان هستم. به ویژه دوست دارم شخصیتی که من آن را بازی می‌کنم نقد شود؛ البته نقدهایی هم بوده که هم مثبت و هم منفی بوده است.

وی با اشاره به اینکه تئاتر در عرصه‌های خصوصی بهتر از دولتی عمل کرده است، گفت: تئاتر نباید از حیث انتخاب بازیگر و شیوه اجرا درگیر مسائل مالی باشد. تئاتر نباید درگیر برندسازی و برند شخصی شود. همه مخاطبان باید با هر شکل و شمایلی بدون قضاوت بدون تئاتر بیایند و اینکه به چه سالنی بروند یا چه نمایشی ببینند را کنار بگذارند.

فصیح‌زاده با تأکید براینکه تبلیغات تئاتر به سمت فضای مجازی رفته است، گفت: ما هم تبلیغات دهان به دهان و هم فضای مجازی داشتیم که البته فضای  مجازی این روزها حرف اول را می‌زند.

وی با بیان اینکه انگیزه‌اش برای کار تئاتر این روزها کمتر از قبل شده است، گفت: حس می‌کنم حجم مخاطب میلیونی یک ویدئو در اینستاگرام می‌تواند به خود بگیرد که میلیونی بازدید داشته باشد، یک نمایش ندارد. ما چقدر می‌توانیم مخاطب را جذب یک کار کنیم بیست شب! سی شب یا بیشتر؟! درحالیکه یک فضای مجازی می‌تواند با آپلود یک ریلز محتواهای اروتیک و سخیف با بازدیدهای بالا و میلیونی جذب کند و امروزه این دغدغه من شده است. حس می‌کنم ازاین لحاظ جامعه رو به ابتذال رفته و تئاتر از لحاظ مخاطب کمرنگ شده است.

وی در پاسخ به این سوال که آیا فناوری چون هوش مصنوعی می‌تواند در فضاهای هنری چون تئاتر اثرگذار باشد، گفت: اتفاقاً من پروژه پایان‌نامه کارشناسی‌ام در عرصه بازیگری راجع به تأثیر هوش مصنوعی بر بازیگری بود. من طی تحقیقاتی درباره استفاده از نرم افزاری در واقع یک ورژن Ai یعنی هوش مصنوعی خودم را روی نمایشگر آوردم، ازاین طریق فرد می‌توانست گپ بزند و مثلاً تک‌گویی «هملت» را به بیست و چهار زبان مختلف بگوید، بنابراین زمانی که به زبا فارسی رسید من هم تک‌گویی «هملت» را در کنارش شروع به بازی کردم و همان را گفتم که این هوش مصنوعی رسما با بازی انسانی برابری می‌کرد چه بسا نسخه هوش مصنوعی بهتر از خود من بود.

این بازیگر تئاتر یادآور شد: در واقع هوش مصنوعی یک سری هویت‌های شخصیتی بازیگر را از بین می‌برد. در عرصه تئاتر ما مجبور به پذیرش این تغییرات در آینده خواهیم بود چه بسا اینها خلاقیت را هم بیشتر کنند. من ایده‌ای درام که ما کل یک صحنه را می‌توانیم به صورت زنده و با دوربین ۳۶۰ درجه و روی متاورس فیلم‌برداری کنیم، روی دستگاه‌های Ai عینک‌های واقعیت مجازی بزنیم، به این صورت که من اینجا می‌‌نشینم و گویا به تئاتر «برادوی» می‌روم و نمایش را زنده می‌بینم ، آنقدر که حتی می‌توانم روی صحنه بروم و به صورت  سه بعدی جزئیات اکت‌ها و بازی‌ها را تماشا کنم.

وی همچنین افزود: ما می‌توانیم بپذیریم و قدری گارد خود را باز کنیم که قدری خلاق‌تر هم بشویم. هوش مصنوعی الان قابلیت دارد که میلیون‌ها چهره جدید بسازد که عملاً این‌ها وجود خارجی ندارند که روی پرده سینما بیایند.  به واسطه همین بود که فکر می‌کنم یکی ـ دو سال قبل تمام جشنواره‌ها اعتصاب کردند و بازیگران درآن شرکت نکردند که البته اولین اعتصاب از نویسندگان آغاز شد.د چون آنها معتقد بودند هوش مصنوعی می تواند یک سری فیلمنامه‌ها را بهتر از ما خلق کند یعنی امکانش را دارد، الان شاید مثلاً هوش مصنوعی نتوانسته ولی این پتانسیل را دارد که پیشرونده باشد و خودش را به روز کند و فراتر برود.

فصیح‌زاده دراین باره یادآور شد: در نهایت من معتقدم که با وجود برخی محدودیت‌ها، تئاتر و سینما می‌تواند خلاقیت‌های بیشتری هم داشته باشد و ما در حیطه هنر خلاق‌تر شویم. مثلا اینکه بازیگرانی که وجود ندارند و از دنیا رفته‌اند هم در برخی فیلم‌ها بازی کنند و روی پرده بیایند.

انتهای پیام/

زهره سعیدی