عوامل مؤثر در به تاخیر انداختن بی‌اختیاری ادرار

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا، سمیرا یاوری اظهار کرد: بی‌اختیاری‌های ادراری یا به تنهایی اتفاق می‌افتد، یا همراه هم رخ می‌دهد که به صورت بی‌اختیاری مختلط معرفی می‌شود.

این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با بیان اینکه بی‌اختیاری ادراری استرسی به‌صورت دفع ادرار در ارتباط با فعالیت‌هایی مانند سرفه، عطسه، بلند شدن و یا خندیدن تعریف است، اضافه کرد: در عین حال بی‌اختیاری فوریتی به صورت دفع ادرار همراه با تمایل قوی برای ادرار کردن تعریف ایجاد می‌شود.

وی ادامه داد: بی‌اختیاری ادراری مختلط به‌صورت دفع ادرار در ارتباط با فعالیت و همراه با تمایل قوی برای ادرار کردن بروز می‌کند.

یاوری گفت: علامت‌های بیماران مبتلا به بی‌اختیاری ادراری ممکن است به شکل‌های مختلف باشد از جمله بی‌اختیاری ادراری مداوم که در تماس جنسی ایجاد می‌شود.

این متخصص زنان و زایمان افزود: بی‌اختیاری وضعیتی در ارتباط با تغییر وضعیت، بی اختیاری ادراری سرریزی مرتبط با احتباس یا تخلیه ناکامل مثانه، بی اختیاری ادراری شبانه در جریان خواب و بی اختیاری ادراری نامحسوس بدون اگاهی از آن است.

وی به عوامل خطر مرتبط با بی‌اختیاری ادراری اشاره کرد و گفت: نژاد، سن بالا، چاقی، دیابت، مولتی پاریتی، سرفه مزمن، COPD، استعمال دخانیات، سابقه جراحی لگن، مصرف برخی داروها، اختلال عملکردی و حرکتی در فرد از عوامل بی‌اختیاری ادراری است.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تاکید کرد: هر فردی که هرکدام از موارد بالا را تجربه می‌کند باید برای ارزیابی بیشتر به پزشک مراجعه کند.

 یاوری با اشاره به اینکه عوامل خطر شناخته شده‌ای که شروع بی‌اختیاری ادراری را تحریک می‌کنند سن، BMI و یا سایر عوامل زمینه‌ای است، اظهار کرد: این بیماری دوره نهفته طولانی مدت دارد.

این متخصص زنان و زایمان با بیان اینکه مداخلات زودهنگام ممکن است شروع علایم بی اختیاری ادراری را به تاخیر بیندازد و یا از خطر آن بکاهد، اضافه کرد: یکی از نمونه‌ها تاثیر آموزش ورزش‌های تمرین عضلات کف لگن در جریان بارداری با هدف پیشگیری از از بی‌اختیاری ادراری در کوتاه مدت است.

وی گفت: سایر مداخلات شامل کاهش وزن در زنان چاق، کنترل صحیح قند خون در افراد دیابتی، عدم مصرف الکل و کاهش استفاده از کافئین در ایجاد و یا به تاخیر انداختن بی‌اختیاری ادراری اثرگذار است.

یاوری درباره راه‌های درمان بی‌اختیاری ادراری توضیح داد: به طور کلی روش‌های درمان بی‌اختیاری ادراری، درمان‌های محافظه کارانه غیردارویی، درمان دارویی و یا جراحی است.

این استاد دانشگاه گفت: درمان محافظه کارانه بی‌اختیاری ادراری شامل تعدیل شیوه زندگی، پرهیز از رفتار‌های پرخطر ازجمله مصرف دخانیات، الکل و کاهش وزن است.

وی افزود: کاهش ۱۰ درصدی وزن بیش از ۵۰ درصد علامت‌های بیماران با بی‌اختیاری استرسی را می‌بخشد، ضمن اینکه کاهش مصرف کافئین نیز برای زنان با بی‌اختیاری فوریتی سودمند گزارش شده است.

یاوری ادامه داد: آموزش مثانه به صورت تشویق دفع به‌موقع ادرار با هدف کمک به بیماران مبتلا به مثانه over active برای به حداقل رساندن دفعات احساس فوریت کنترل نشده مثانه و بهبود کنترل ارادی ادرار موثر است.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی افزود: با استفاده از برگه‌های ثبت ادراری و محدودسازی مصرف مایعات در افرادی‌که زیاد مایعات می‌نوشند می‌توان زمان‌هایی که فرد دچار بی اختیاری ادراری می‌شود را مشخص و راهکار‌های درمانی ارایه داد.

وی درپایان گفت: تکنیک ریلکسیشن و ورزش‌های عضلات کف لگن تحت عنوان ورزش‌های Kegel، استفاده از دارو برای درمان بی‌اختیاری فوریتی و مثانه بیش فعال تحت نظر پزشک از جمله روش‌های درمانی در مبتلایان به بی‌اختیاری ادراری است.