یادداشتی به مناسبت روز ملی سینما؛
قطاری که از ریل خارج شد/ سینما و نقش فرهنگ‌سازی در جوامع
بیست و یکم شهریور ماه روز ملی سینما فرصتی است تا با واکاوی فرازو نشیب‌های سینما در تاریخ ایران، بخشی از آسیب‌های سینمای کشورمان را بررسی کرده و سینما را از منظر سهم مخاطب در رونق سینما مورد بررسی قرار داد.
گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا ـ مهدی سرتاج کارشناس و منتقد سینما: سینما در جوامع پیشرفته امروزی به عنوان یک رسانه مهم و اثرگذار و در عین حال پرمخاطب است که علاوه بر بُعد هنری خود، در فرهنگ‌سازی و تأثیرگذاری بر فرهنگ جوامع نیز نقش بسزایی دارد.
در سال‌های بعد از ۱۳۲۲ و در همان دهه‌های اولیه ورود سینما به ایران فعالیت‌های فیلمسازی به دلیل تأسیس چند شرکت سینمایی توسط تعدادی سرمایه‌گذار و همچنین عمومی‌تر شدن سینما در بین مردم، گسترش یافت. اما متأسفانه در این موج ایجاد شده توجه به درآمد و سود حاصل از سرمایه‌گذاری تولید با محصولاتی عوام پسند و بی محتوا بدون در نظر گرفتن فرهنگ مخاطب ایرانی مواجه شد.
اسماعیل کوشان، ساموئل خاچیکیان، هوشنگ کاووسی، فرخ غفاری فیلمسازان مطرح این دوره به شمار می‌آیند که از این میان اسماعیل کوشان در تثبیت جریان سینمای تجاری عامه‌پسند ایرانی موسوم به فیلم فارسی نقش عمده‌ای داشت. امروزه سینمای ایران همچون آن روز‌های تاریک در تاریخ سینما، با محصولاتی عوام پسند و فرصت‌های پیش آمده بدلیل عدم توفیق مدیریت دولتی، بدنبال بالا بردن آمار فروش گیشه است و در این چرخه آن چه فراموش شده حال ناخوش سینما و سینما گرانی است که همه زندگی خود را برای ارتقاء سینمای بعد از انقلاب تقدیم کردند.
این روز‌ها حال سینمای ایران یادآور دوران اوج فیلم فارسی است که گیشه سینمای ایران را بدون در نظر گرفتن فرهنگ مردم ایران، در نوردید و ابتذال کار را به جائی رساند که تماشاگران سینما بصورت خود جوش و بر آمده از تبلور فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی بر محور کرامت خانواده، تحریم کردندو گیشه سینما با ریزش مخاطب مواجه شد.
این روز‌ها حال سینمای ایران یادآور دوران اوج فیلم فارسی است که گیشه سینمای ایران را بدون در نظر گرفتن فرهنگ مردم ایران، در نوردید
آنچه در آن دوران رکود، نجات بخش سینمای ایران شد فیلم سازانی بودند که با دغدغه خلق سینمای هنری پا در عرصه میدان نهادند و سینما را نه ابزاری برای ترویج فساد و کسب ثروت که سینما را عرصه‌ای برای به رخ کشیدن هنر هفتم بر پرده جادوئی سینما می‌دانستند. با ساخت آثاری همچون «گاو» به کارگردانی داریوش مهرجوئی موج نو سینمای ایران متولد شد سینمای داستان گو و اجتماعی که توانسته بود با عامه مخاطبان ارتباط برقرار کند و فصل جدیدی را در سینمای ایران رقم بزند.
نگاه یکسویه مدیران به سینمای ایران و گیشه بدون در نظر گرفتن مخاطب از آفت‌های این روز‌های سینمای ایران است که در یک چرخه تکرار تاریخی در سال‌های اوج فیلم فارسی تاریخ سینمای ایران آن را به تلخی تجربه کرده است.
تمدن فرهنگ ایرانی، دین اسلام و هنجار‌های برگرفته از آن، گره خوردن خرده فرهنگ‌های اصیل با زندگی مردم و همچنین مورد توجه بودن کانون خانواده و حساسیت بر حفظ حریم آن در فرهنگ مردم این سرزمین سبب می‌شود سینما به عنوان یک محصول فرهنگی نتواند هر گزافه‌ای را تحت عنوان سینما به روی پرده نمایش دهد چرا که سطح توقع مردم از سینما بسیار فرا‌تر از نگاه مدیران و فیلمسازانی است که امروز مسبب حال کنونی سینما و تولید سریالی فیلم‌های سینمائی کمدی هستند که یادآور شکل گیری موج فیلمفارسی در دوران تاریک سینمای ایران است.
سینمای ایران این روز‌ها در مدار تند و آتشین لودگی و بی قید و بند در به تصویر کشیدن الگو‌های ناشایست رفتاری و تولید دیالوگ‌هائی است که مورد پذیرش فرهنگ جامعه ایرانی نیست.
سینما امروز نه ابزار فرهنگی برای ارتقاء سطح فرهنگ جامعه بلکه پاشنه آشیل فرهنگ جامعه شده است.
سینما امروز نه ابزار فرهنگی برای ارتقاء سطح فرهنگ جامعه بلکه پاشنه آشیل فرهنگ جامعه شده است.
مدیریت سینمای ایران به بهانه بالا بردن آمار فروش گیشه اقدام به سلاخی هنجار‌های فرهنگی در جامعه‌ای کرده که تکریم و حرمت کانون خانواده خط قرمز آن است و به سرعت در این مسیر تاخت و تاز می‌کند به گونه‌ای که بیم آن می‌رود سینما همچون دوران تاریک ظهور فیلمفارسی به قهقراء رفته و به تحریم سینما توسط خانواده‌ها منجر شود.
بنا به فرمایشات امام عظیم الشأن حضرت امام خمینی رحمةالله علیه که فرمودند ما با سینما مخالف نیستیم ما با مرکز فساد مخالفیم امید آن می‌رود سوت بیداری قطار سینمای ایران کشیده شود و این قطار نجات بخش فرهنگی، از ریل اصلی خود بیش از این خارج نگردد.
انتهای پیام/
