چالش بزرگ قهرمان المپیک در مصاف با ستاره جوان؛ گرایی‌ها به پاریس می‌رسند؟

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، امروز (۱۹ خرداد) رقابت‌های کشتی فرنگی تورنمنت رنک‌دار مجارستان آغاز می‌شود و فردا (یکشنبه) تکلیف برادران گرایی برای حضور در دومین المپیک زندگی ورزشی‌شان مشخص خواهد شد.

برادر بزرگتر، محمدعلی ستاره اول تیم ملی کشتی فرنگی پیش از آغاز المپیک ۲۰۲۰ توکیو بود، همه از او انتظار مدال المپیک داشتند که البته این مهم باوجود ارائه نمایشی هیجان انگیز مقابل رقبا، در ژاپن محقق نشد، کسی که مدال المپیک گرفت، کاپیتان گرایی نبود، بلکه برادر کوچکترش محمدرضا بود.

محمدرضا که قبلا ملی‌پوش ۷۲ کیلوگرم تیم ملی فرنگی بود، از همان روزی که با اقتدار سهمیه وزن ۶۷ کیلوگرم المپیک را گرفت، مدعی مدال هم محسوب می‌شد، اما همچنان همه نگاه‌ها به برادرش بود و محمدرضا در توکیو خیلی آرام و کشتی به کشتی پیش رفت و به مدال طلای المپیک رسید. لقب «مرد یخی» را هم دو ماه بعد از المپیک، بعد از کسب دومین طلایش در مسابقات جهانی اسلو، از اتحادیه جهانی دریافت کرد.

محمدعلی گرایی با سه مدال برنز جهان و محمدرضا گرایی با طلای المپیک، یک طلا، یک نقره و یک برنز جهان؛ اما هنوز حضور خود را در المپیک ۲۰۲۴ پاریس قطعی نکرده و البته کار سختی هم برای رسیدن به آن، در بوداپست در پیش دارند.

گراییِ بزرگتر به واسطه پرتاب بطری به تشک مبارزه برادرش با حریف ژاپنی در مسابقات جهانی بلگراد، یک سال از سوی UWW محروم شد که تلاش او و پیگیری فدراسیون کشتی، این محرومیت را به ۶ ماه کاهش داد و او از ۱۳ فروردین توانست به صحنه مسابقات برگردد درحالیکه در مسابقات قهرمانی کشور و تورنمنت‌های پس از آن غیبت داشت و در این فاصله، امین کاویانی‌نژاد توانست در گزینشی آسیایی سهمیه المپیک را بگیرد.

کادرفنی تیم ملی ابتدا به واسطه عناوین قبلی گرایی، به او در ۸۲ کیلوگرم فرصت رقابت برای حضور در مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی را داد، که این هرگز آن چیزی نبود که محمدعلی گرایی به دنبالش باشد.

پیگیری و اصرار هیئت کشتی فارس و البته خود گرایی، کار را به جایی رساند که نام او همراه با محمدرضا مختاری که او هم به واسطه درگیری با حریفی از کشور ترکیه در مبارزه‌اش در جام وهبی‌امره، از سوی فدراسیون محروم شده بود، در لیست اعزام به بوداپست قرار بگیرد.

تنها چیزی که گرایی یا مختاری را به رقابت انتخابی با کاویانی‌نژاد خواهد رساند، کسب مدال طلای تورنمنت رنک‌دار مجارستان است که باتوجه به مدعیان شرکت‌کننده در این رقابت‌ها، کار بسیار سختی به نظر می‌رسد.

تازه اگر گرایی یا مختاری، مدال طلای این رقابت‌ها را بگیرند، مبارزه انتخابی با کاویانی‌نژاد که آنجا هم این کشتی‌گیر به تنها یک برد و طلایی تورنمنت بوداپست به دو برد، برای ملی‌پوش شدن احتیاج دارند؛ بنابراین گرایی اگر می‌خواهد مثل توکیو، در عضویت تیم المپیکی ایران باشد، ابتدا باید طلای تورنمنت مجارستان را بگیرد و پس از آن، دو بار امین کاویانی‌نژاد را شکست دهد!

اما برادر کوچکتر، او که در این سال‌ها برای حفظ وزن خود، در فاصله بین المپیک و جهانی‌ها، نه انتخابی داخلی داده و نه در هیچ تورنمنتی در ۶۷ کیلوگرم کشتی گرفته است، حالا باید در فاصله دو ماه مانده با المپیک سر وزن برسد.

چالش بزرگ او در این سالها، وزنش بوده، چیزی که البته شاید تصمیم درستی هم در مورد آن گرفته نشده و می‌شد بعد از کسب نشان نقره سال ۲۰۲۲، گرایی به ۷۲ کیلوگرم رفته و تا المپیک، رفته رفته در وزن المپیکی ۷۷ کیلوگرم جا بیافتد، اما به هرشکل به خاطر نگاه مدال محوری، این اتفاق نیفتاد و محمدرضا گرایی با وزنی درحدود ۷۷ کیلوگرم، دائما در رژیم بوده و همین روی کیفیت کشتی‌اش در دو مسابقه جهانی ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ اثر گذاشت.

او در آخرین مسابقه جهانی، به سختی توانست مدال برنز بگیرد، درحالیکه شبِ اول، و بعد از باخت سنگینی که در یک چهارم نهایی تجربه کرد، قصد حضور در کشتی رپه‌شارژ را نداشت و به سختی و با همراهی حسن رنگرز سرمربی تیم ملی، دو و نیم کیلوگرم را برای وزن‌کشی روز دوم کم کرد.

گرایی در این سال‌ها در داخل کشور حریفی در حد و اندازه خود نداشت، اما امسال شرایط متفاوت شده و سعید اسماعیلی آنقدر خوب و مطمئن ظاهر شده که کادرفنی تیم ملی این بار نتوانست از کنار رقیب جوان محمدرضا گرایی بگذرد.

اسماعیلی بعد از محرومیت چند ماهه به دلیل تداخل دارویی، در جام وهبی‎‌امره و مسابقات قهرمانی آسیا مدال طلا گرفت تا شرطی که کادرفنی تیم ملی برای او گذاشته بود تا بتواند به رقابت با گرایی کوچک برسد، را تمام و کمال محقق کند.

محمدرضا گرایی، اما دو حریف سخت در بوداپست دارد، اولی وزن اوست و رسیدن به ۶۹ کیلوگرم (باتوجه به دو کیلو ارفاق وزنی تورنمنت رنک‌دار) با حفظ همه توانمندی‌ها و بعد از آن سعید اسماعیلی و یک دنیا انگیزه‌اش برای رسیدن به المپیک و کسب مدال از میدانی که در المپیک قبلی هم در همین ۶۷ کیلوگرم تنها طلای کل کاروان کشتی ایران را به همراه داشت.