به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، مراسم افتتاحیه ششمین همایش بین‌المللی مدیریت ایمنی و ترافیک صبح امروز سه‌شنبه ۲۵ اردیبهشت در سالن همایش نورالرضا (جنب شهرک آزمایش) برگزار شد.
در افتتاحیه این همایش که بیش از ۱۰ دانشگاه و مرجع خارجی و ۱۸ دانشگاه داخلی آن را همراهی کردند، تعداد زیادی از مدیران و روسای پلیس راهور فراجا، وزارت راه و شهرسازی و دانشگاه‌های سراسر کشور حضور داشتند.
سردار تیمور حسینی رئیس پلیس راهور فراجا در این همایش گفت: ترافیک چیزی است که با زندگی انسان‌ها سروکار دارد و هیچ کس در کره خاکی نمی‌تواند ادعا کند کاربر این سیستم نیست. همه ما با هر شغل و جایگاه اجتماعی کاربر این سیستم هستیم، پس یکی از نیازهای جدی زندگی انسان‌ها در همه جهان محسوب می‌شود. ما این نشست را با دو هدف عمده برگزار کردیم. یکی اینکه این سازمان با این عظمت نمی‌تواند به درستی برنامه‌ریزی شود و هر برنامه ریزی بدون نگاه علمی محکوم به شکست است. به همین دلیل ما تلاش داریم از تمام ظرفیت‌های این حوزه استفاده کنیم. همانطور که پلیس راهور بالغ بر ۳ دهه است مسیر همراهی با سازمان‌های علمی را طی کرده و هدف ما این است که خودمان را همواره به روز نگه داریم .
وی افزود: هدف دیگر ما این است که تلنگری بزنیم به مخاطبین. ما وقتی می‌خواهیم مخاطبان خود را تقسیم بندی کنیم ان را براساس دو پارامتر قدرت و علاقه تقسیم میکنیم. در طیف اول کسانی که به ما علاقه دارند و قدرت هم دارند پس حامی ما هستند و نیاز به تلنگر ندارند. طیف بعدی را ما به انها نیاز داریم، قدرت دارند ولی به ما علاقه ندارند، این طیف کارشکن هستند و ما امیدواریم رویشان اثرگذار باشیم. ما خواهش میکنیم این طیف به ما اعتماد کنند و به ما همفکری دهند برنامت ها را عملی کنند. طیف سوم کسانی هستند که به ما علاقه دارند ولی قدرت ندارند. طرفدارانی که همواره قسمت پر لیوان را. می‌بینند که با این طیف هم مشکلی نداریم ولی همیشه به سهم خودشان تلاش می‌کنند. طیف چهارم مخاطبانی هستند که بی‌تفاوت‌ها نام دارند. کسانی که نه به ما علاقه دارند نه قدرت دارند. این طیف بسیار موثر هم هستند. شاید سه طیف اول ۲۰ درصد جامعه باشند و ۸۰ درصد مابقی جزو بی‌تفاوت ها هستند که فکر می‌کنند در پیشبرد برنامه ها و پیاده سازی امور نقشی ندارند. ما از هر کاری که انگیزه ای برای این طیف ایجاد کند استقبال میکنیم و تلاش میکنیم تنها را به دسته طرفداران بیاوریم.
سردار حسینی ادامه داد: ما در مقوله ترافیک با ماجرای سهل و ممتنع روبرو هستیم. سهل از این بابت که می‌دانیم باید چه کاری انجام دهیم. می‌دانیم باید در حوزه راه، خودرو و مولفه‌های ترافیکی باید چه اتفاقی رخ دهد و باید درخصوص عامل انسانی ترافیک چه کاری انجام داد تا به شرایط مناسب و مطلوب رسید. یعنی روی کاغذ همه چیز مشخص است، راه ایمن، ماشین مناسب، شهروند دغدغه‌مند و قوانین بازدارنده. پس خیلی ساده است و هیچ پیچیدگی ندارد. منتها قسمت سخت ماجرا این است که به نظر می‌رسد اراده‌ای برای رفع این موارد وجود ندارد. مثلا ما فریاد می‌زنیم خودرو باید ایمن باشد چون هم نقش پیش از حادثه دارد هم موقعیت پس از حادثه. اما امروز خودروهای داخلی ما هیچکدام یک از سامانه‌های ایمنی را ندارد.
رئیس پلیس راهور اضافه کرد: راه باید به گونه ای طراحی شود که قادر باشد حتی خطای راننده را هم جبران کند، اما راه‌های ما بعضا خطای راننده‌ها را چندبرابر بدتر می‌کند و آن خطا می‌شود اخرین خطای راننده در زندگی‌اش! ما تا زمانی که نتوانیم حقوق جامعه را به انها بدهیم نمی‌توانیم از انها توقع انجام تکالیف داشته باشیم. برخلاف خیلی از دوستانی که نظرشان این است که ما مشکل آموزش داریم من با سالها تجربه خدمت با قاطعیت می‌گویم مشکل آموزش نداریم. اتفاقات امسال ما از جنس نقض اآموزش نیست و مربوط به موضوعات تربیتی است. چون دیدیم که قانون‌گریزترین راننده در ایران در خارج از کشور بسیار قانون‌مدار است.
وی افزود: امیدوارم مجموع اتفاقاتی که در این همایش می‌افتد باعث بهبود شرایط در حوزه ایمنی و ترافیک شود. اگر از دل این همایش حتی یک ایده سازنده خارج شود تا بتوانیم مدیریت حمل و نقل شهریی و جاده‌ای را به سامان کنیم این رویداد کار خود را کرده است. ما به دنبال این هستیم آدم‌ها کمتر آسیب ببینند. در تهران بالغ بر ۲۰ میلیون جابجایی داریم، اگر خوشبینانه بگوییم روزی ۱ ساعت وقتمان در ترافیک تلف شود، یعنی ۲۰ میلیون نفر ساعت وقتمان در ترافیک پایتخت تلف می‌شود. این عدد را می‌توانیم با ضرب و تقسیم حساب کنیم و در نهایت می‌شود بیش از ۸۵۰۰ نفر سال وقتمان که ادعا میکنیم گرانبهاتر از طلاست را از دست می‌دهیم. مسئله ما در مورد ترافیک تهران و سایر کلانشهرها فقط حجم تردد نیست، مسئله اصلی ما نظم عبور و مرور است.
وی ادامه داد: در اغلب شهرهای بزرگ دنیا با حجم عبور و مرور مواجهیم، فرق ترافیک ما با نها این است که در آنجا سنگین و منظم است و در کشور نا سنگین و نامنظم و این عدم نظم مردم را بیشتر آزرده خاطر می‌کند. ما باید ترافیک تهران را منظم کنیم و در دل این نظم بخشی سرعت سیر و ترافیک را هم خواهیم داشت. پس باید هر طور شده ترافیک‌مان را منظم کنیم. باید با کلام علمی با مردم صحبت کنیم و بگوییم اگر برای فلان محور ۹۰ کیلومتر در نظر گرفته شده و شما با ۱۳۰ کیلومتر می‌روید و هیچ اتفاقی نمی‌افتد، اشتباه نکردیم ما به این فکر کردیم در فاصله ۸۰ کیلومتری این محل گلوگاهی وجود دارد با آن سرعت نمی‌توان آنجا را کنترل کرد. ما وقتی مسیری را کند میکنیم به این دلیل است که می‌خواهیم از گره کور ترافیکی جلوگیری کنیم. ما تلاش میکنیم همه اقدامات‌مان را به سمت دانش ببریم. امروز تلاش میکنیم از سامانه‌های هوشمند بیش از پیش استفاده کنیم و امیدواریم مجموعه این تلاش ها تلنگری به قشر بی‌تفاوت جامعه باشد چون ما همراهی آنها را لازم داریم چون بدون همراهی خروجی مناسبی نخواهیم داشت.
