برای اولین بار هر شش حرکتم را درست مهار کردم/ از باقری ممنونم که به من اعتماد کرد

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، الهه رزاقی، چهره خبرساز تیم ملی وزنه برداری بانوان در رقابت‌های قهرمانی آسیایی ۲۰۲۴ ازبکستان بود. او که در دسته ۷۶ کیلوگرم وزنه می‌زند، روز گذشته موفق شد به عنوان نایب قهرمانی این آوردگاه مهم برسد. الهه در حرکت یک ضرب وزنه‌های ۸۹، ۹۴ و ۹۶ کیلوگرم را بالای سر برد، اما موفق به گرفتن مدال نشد و چهارم شد. وی، اما در حرکت دو ضرب نمایش بهتری داشت و وزنه‌های ۱۱۷، ۱۲۱ و ۱۲۴ کیلوگرم را بالای سر برد. وزنه بردار زنجانی در حرکت دو ضرب صاحب مدال نقره شد و در مجموع هم در رده دوم مسابقات جای گرفت. رزاقی در حالی عنوان ارزشمند نایب قهرمانی قاره را از آن خود کرد که به تازگی تغییر وزن داده و از دسته ۷۱ به ۷۶ کیلوگرم آمده است. او امیدوار است بعد از درخششی که در ازبکستان داشته بتواند در مسابقات جهانی سال آینده هم خوش بدرخشد. گفتگوی عضو تیم ملی وزنه برداری زنان ایران را با آنا می‌خوانید.

آنا: فکرش را می‌کردی در ازبکستان به این نتیجه برسی؟

بله، خیلی انتظارش را داشتم که روی سکو بروم. به هر حال چند رویداد جهانی و آُسیایی را تا به الان پشت سر گذاشته بودم و الان دیگر وقت مدال گرفتم بود. به خصوص این که وقتی استارت لیست مسابقات را دیدم و رکورد‌های رقبا را برررسی کردم، روی کاغذ شانس کسب مدال را برای خودم متصور شدم. همین موضوع این انگیزه را به من داد که بتوانم با تمرکز بالایی روی تخته بروم و به مدال برسم. خوشبختانه کادر فنی هم از عملکردم رضایت کافی را داشت. همان وزنه‌هایی را که از من خواستند، توانستم مهار کنم. این برای اولین بار بود که در یک رویداد بین المللی شرکت می‌کردم و توانستم هر شش حرکتم را صحیح بزنم.

آنا: سطح فنی مسابقات چطور بود؟

سطح رقابت‌ها واقعا بالا بود. رقبا رکورد‌های اصلی شان را در استارت لیست مسابقات اعلام نکرده بودند. وقتی به روی تخته آمدند، اعداد خیلی بیشتری را ثبت کردند. رقابتمان خیلی نزدیک بود. مثلا اگر برای من ۱۲۱ کیلو را انتخاب می‌کردند، نفر بعد که روی می‌آمد، وزنه ۱۲۲ را درخواست می‌کرد. رقابتمان یک کیلو یک کیلو بود.

آنا: رقابت اصلی بین کدام کدام کشور‌ها بود؟

رقیب اصلی من کره شمالی بود که با رکورد ۱۱۱ کیلوگرم در یک ضرب و ۱۲۵ کیلوگرم در دو ضرب نفر اول شد. من در استارت لیست هم نفر دوم بودم و اینجا هم در مجموع نایب قهرمان شدم. اما وزنه برداران قرقیزستان، لبنان و مغلوستان هم خیلی خوب بودند و نفرات سوم تا پنجم شدند.

آنا: به نظر خودت در حرکت یک ضرب بیشتر مهارت داری یا دوضرب؟

تقریبا در یک سطح هستم، اما اگر بخواهم یکی را انتخاب کنم، باید بگویم در دوضرب بهتر هستم. اینجا هم در دو ضرب همان اعدادی را که مربی خواست ثبت کردم.

آنا: شانس حضور در المپیک را داری؟

نه متاسفانه. من تا پیش از این در دسته ۷۱ کیلوگرم وزنه می‌زدم، اما بنا به صلاحدید کادر فنی دسته ام را تغییر دادم و به ۷۶ آمدم. ۷۶ دسته المپیکی نیست. تازه دو ماهی می‌شود که در این دسته جا افتادم و نه فرصت این را دارم که به خاطر حضور در المپیک دسته ام را تغییر بدهم و نه این که بدنم جا دارد وزنم را بیشتر از این افزایش بدهم. اگر دسته ۷۱ بودم، شانس المپیکی شدن را داشتم. تمام تلاشم را می‌کنم که انشالله در آینده فرصت حضور در المپیک نصیبم شود.

آنا: جای امیدواری است که در این مدت کوتاه با وجود تغییر وزن به مدال رسیدی.

بله امیدوارم که از این به بعد بتوانم رکوردهایم را افزایش بدهم تا سال آینده در مسابقات قهرمانی جهان به نتیجه خوبی برسم. من از سرمربی تیم ملی آقای کوروش باقری نهایت تشکر را دارم که با تصمیم‌های درستش باعث پیشرفتم شد. در مسابقات جهانی عربستان من اوت کردم و خیلی‌ها گفتند، چون اوت کرده نباید دیگر به اردو‌ها دعوت شود. اما آقای باقری به من اعتماد کرد و بی توجه به انتقاد‌ها مرا دوباره به تمرینات فراخواند. خوشحالم من هم توانستم جواب اعتماد ایشان را بدهم.

آنا: از امکاناتی که در زنجان داری، راضی هستی؟

بله خدا را شکر همه چیز خوب است. ما یک سالن در هیئت وزنه برداری زنجان داریم که مختص بانوان است. کوچک است، اما باز هم خوب است. البته رییس هیئت رایزنی‌های لازم را انجام دادند تا سالن بزرگتری برایمان فراهم کنند و تجهیزات بیشتری بگیرند.

آنا: وضعیت استعداد‌های وزنه برداری زنان این استان چطور است؟

زنجان شهر کوچکی است و به اندازه همین وسعت فکر می‌کنم استعداد‌های خوبی داریم. در حال حاضر ۶ نفر در این سالن تمرین می‌کنند که نفرات نوجوان و جوان هستند. متاسفانه، چون خانواده‌ها دیدگاه خوبی نسبت به فعالیت زنان در رشته وزنه برداری ندارند، خیلی برای این رشته تبلیغ نمی‌شود.

آنا: از لیگ وزنه برداری زنان چه خبر؟

امسال اولین دوره رقابت‌های لیگ وزنه برداری باشگاه‌های بانوان برگزار شده که به صورت رفت و برگشت بود، اما ما ملی پوشان در آن شرکت نکردیم. چون حامی مالی نبود وهیات‌های استانی خودشان تیم دادند، طبیعتا منبع درآمدی هم برایمان نداشت. وزنه برداری زنان رشته نوپایی است و اسپانسر‌ها از آن حمایت نمی‌کنند. به هر حال، چون مسابقات زنان پخش تلویزیونی تمایلی به تیم داری ندارند.

آنا: و حرف آخر؟

از مسئولان ورزش کشور می‌خواهم که نگاه ویژه‌ای به وزنه برداری زنان داشته باشند. ما با وجود محدودیت‌های بسیار توانستیم خودمان را نشان بدهیم و در مسابقات جهانی و آسیایی مدال آرو باشیم. فدراسیون همه جوره از ما حمایت کرده و زمان‌هایی که در اردو هستیم هم به ما حقوق ماهیانه داده است. ولی برای این که بتوانیم خودمان را به رقبا برسانیم باید بیشتر از این‌ها ساپورت شویم.