شریفی: می‌خواهم پادشاه وزنه‌برداری باشم/ در سرم ۲۳۰ یکضرب و ۲۷۰ دوضرب است
ملی‌پوش وزنه‌برداری آرزو‌های خود را رسیدن به رکورد نیم تن برای آینده در نظر گرفته است.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، سقف آرزوهایش اصلا کوتاه نیست. در کلامش قدرت، جدیت و هدف است. مثل اینکه می‌گوید: «برای زندگی‌ام برنامه ریخته‌ام، روزی می‌شکنم رکورد تالاخادزه را و عنوان قویترین مرد جهان را به ایران می‌آورم.»
این را آیت شریفی می‌گوید. ملی‌پوش سنگین وزن ایران که آرزو‌های بزرگی در سرش است و برای رسیدن به آن‌ها دارد شبانه‌روز تلاش می‌کند. آیت می‌گوید: «انسان به دنیا آمده تا کار‌های غیر ممکن را ممکن کند و من هم انسان هستم و می‌خواهم این‌کار را انجام بدهم.»
آیت چه خبر از اردو‌های تیم‌ملی؟ در بابلسر همه چیز ردیف است؟
خدا را شکل شرایط اردو خیلی خوب است.بعد از اینکه انوشیروانی آمد خیلی از دغدغه‌هایمان کم شده است. او و همه عوامل فدراسیون سعی کردند تا دغدغه‌های ما را کم کنند تا ما با تمرکز بیشتری به وزنه زدن بپردازیم. یکی از کار‌های خوب فدراسیون انتخاب کادر فنی عالی و با تجربه برای تیم ملی بود. همچنین نواب که خودش از قهرمانان المپیک و از بدنه وزنه‌برداری محسوب می‌شود. سرد و گرم کشیده، می‌داند ورزشکار چه می‌خواهد و چه دغدغه‌هایی دارد. بهمن زارع هم که با خیلی از قهرمان‌های المپیک و جهان کار کرده و کهنه کار و کوله باری از تجربه محسوب می‌شود. وحید ربیعی هم که یک ورزشکاری حرفه‌ای و کار درست بوده است.
شرایط تمرینی خودت چطور است؟ ۲۱۰ در رکوردگیری زدی. با شناختی که از تو داریم می‌دانیم که داری تمرین می‌کنی تا وزنه‌های بیشتری را بزنی.
اوضاع من خوب است. با ۲۱۰ که زدم انگیزه‌ام بیشتر شده است. کار‌هایی که همه فکر می‌کنند نمی‌شود را می‌خواهم انجام بدهم. انسان متولد شده تا کار‌های غیر ممکن را انجام بدهد. می‌خواهم کار‌هایی که خیلی‌ها می‌گویند نمی‌شود را انجام بدهم. من از همه چیز راضی هستم. خیلی از دغدغه‌ها در این چند ماه کم شده است. همه چیز حرفه‌ای بوده از کمپ گرفته تا رسیدگی به ملی‌پوشان. ما از روز هفتم عید در اردو هستیم. شاید خیلی‌ها بگویند که دارد آب و تاب می‌دهد، اما من هدف‌هایی برای خودم ترسیم کرده ام که دارم به یکی یکی آن‌ها می‌رسد. همه آن‌ها را نوشته ام و موجود است. من در ذهنم به یکضرب ۲۳۰ و دوضرب ۲۷۰ فکر می‌کنم و باید به آن برسم.
پس این برنامه‌هایی که ریخته‌ای داری به نتیجه می‌رسد.
خودم خیلی امیدوارم. من برای اینکه بهتر بشوم به زدن این وزنه‌ها نیاز دارم. باید سال‌ها در اوج باشم. می‌خواهم بشوم آیت شریفی بزرگ. شرایط تمرینی که عالی است و اصلا کم نمی‌گذارم. قطعا می‌جنگم با رقبایی که دارم تا بتوانم بهترین باشم. بهترین باشم تا بتوانم بهترین نتایج را در مسابقات عربستان، چین، ازبک و بعد از آن المپیک بگیرم. من هدفم این است که در هر مسابقه‌ای از مسابقه قبلی خودم آماده‌تر باشم. من برای ۲۱۰ کیلوگرمی که زدم برنامه داشتم. اطرافیانم شاید این فکر را نمی‌کردند، اما قبل از خواب به آن فکر می‌کردم، از خواب بیدار می‌شدم به آن فکر می‌کردم و خدا را شکر که توانستم پیش خودم شرمنده نشوم و خودم را به خودم ثابت کنم.
آیت تو در این راه چند رقیب خوب و قدر داری این طور نیست؟
علی داوودی و علیرضا یوسفی از بزرگان این ورزش و الگوی من هستند. فکر نکنم در مقابل مدال‌هایی که آن‌ها آورده‌اند حرفی برای گفتن داشته باشم. با این حال رقیب اصلی من در وهله اول خودم هستم. الان دارم برنامه‌ریزی می‌کنم برای زدن وزنه ۲۲۵ و ۲۶۵ کیلوگرم.
نظرت درباره مسابقات جهانی عربستان چیست؟
قطعا مسابقه‌ای است با سطح بالا در کلاس جهانی. به نظرم این مسابقات به نسبت جهانی کلمبیا از اهمیت بالاتری برخوردار است. همه مدعی‌ها برای حضور درالمپیک به این مسابقه می‌آیند. تالاخادزه که دارد آمادگی‌اش را به رخ می‌کشد. گور میناسیان هم که وزنه‌های خوبی زده است. معن‌اسد در چند مسابقه نبود و به نظرم با توپ پر به جهانی خواهد آمد. اینجا هم که علی داوودی را داریم. من می‌بینم که دارد چطور وزنه می‌زند. با برنامه و بدون شک مدعی جهانی و المپیک است.
اما تو هم امیدواری اینطور نیست؟
من صددرصد امیدوارم. برای المپیک ۲۰۲۰ من تازه به اردو دعوت شده بودم. روز‌های اول تمرینم بود و علی داوودی و علی هاشمی داشتند خودشان را برای المپیک آماده می‌کردند. من همان جا به خودم قول دادم که در المپیک بعدی حضور داشته باشم و یکی از مدعیان فوق سنگین باشم. کم نگذارم و از جان دل برایش تلاش کنم. برنامه ام این است، پیش به سمت جلو با تمام قوا و گرفتن یک مدال از رقابت‌های المپیک به روی تخته بروم.
آیت یک سوالی که خیلی از مردم معمولا دوست دارند از بچه‌های سنگین وزن بپرسند این است که می‌شود به رکورد‌های تالاخادزه رسید و دوباره عنوان قویترین مرد جهان را به ایران آورد؟
حضور در تیم ملی ایران آرزوی هر ورزشکاری است. قطعا آرزوی من هم همین بود. آن زمانی که سلیمی وزنه می‌زد و بعد از آن علی داوودی و علیرضا یوسفی و دادرس من آرزو داشتم که بتوانم روزی با این نفرات تمرین و رقابت کنم. قطعا کار سختی برای من بود. تا همین دو- سه سال پیش آیت شریفی را کسی نمی‌شناخت و فقط بچه محل‌هایش او را می‌شناختند. شاید کمتر کسی فکرش را می‌کرد که روزی من بشوم رقیب نفراتی که نام بردم. خدا را شکر کم نیاوردم و توانستم پای خودم را محکم بگذارم. من نمی‌گویم از این نفرات بهتر هستم، اما می‌خواهم در سطح آن‌ها باشم تا کارد فنی بتواند در مسابقات پیش‌رو، روی من هم حساب کند. برای من باعث افتخار است که با علی و علیرضا تمرین و از تجربیات آن‌ها استفاده می‌کنم. قطعا اگر این دو عزیز نبودند کار من سخت می‌شد، چون باید خیلی چیز‌ها را تجربه می‌کردم.
و تالاخادزه؟
دوست دارم یک روزی طلای جهانی، آسیایی و المپیک را بگیرم. دوست دارم وزنه‌هایی بیشتر از تالاخادزه بزنم و یک روزی دوباره مدال طلای فوق سنگین را به ایران بیاورم. الان می‌گویند تالاخادزه غول گرجستان و جهان است، اما من می‌خواهم پادشاه وزنه‌برداری باشم. من دوست دارم از یک سری‌ها تشکر کنم. از روز‌هایی که کسی کنارم نبود. اول خدا، دوم خدا و سوم خدا. من همه حرف‌هایم را با خدا می‌زنم. از پدر و مادرم تشکر می‌کنم. پدرم با اینکه کشاورز بود تمام زندگی‌اش را برای من گذاشت. تلاش کرد تا من برای اهدافم بجنگم. از مادرم که شبانه‌روز برای من زحمت کشیده. از بهمن حبیب، از کاوه سلیمانی، از بهداد سلیمی و آیدین نصرتی می‌خواهم تشکر کنم زیرا در روز‌هایی که هیچ کس من را نمی‌شناخت این دو عزیز روی من سرمایه‌گذاری کردند و علم‌شان را در اختیار من گذاشتند تا بتوانم اینجا باشم و فردا و فردا‌ها چند پله بالاتر. من تشکر ویژه‌ای هم می‌خواهم از همسرم داشته باشد زیرا وقتی نامزد کردیم فقط دو ماه پیش هم بودیم وبعد اردو‌های تیم ملی شروع شد و نشد که زیاد کنار هم باشیم. او سختی‌ها زیادی را تحمل کرده است. من بهترین روزهایش را از او گرفتم و ان‌شاءالله روزی برسد که بتوانم زحماتش را جبران کنم. از خدا می‌خواهم سایه این عزیزان همیشه بالای سر من باشد.
انتهای پیام/
