تکواندو در رقابت‌های جهانی؛ یک طلا و دیگر هیچ/ زنگ تفریح در باکو!

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، مهدی حاجی موسائی، علیرضا حسین پور، فرزان عاشورزاده، متین رضایی، میرهاشم حسینی، مهران برخورداری، آرین سلیمی و علیرضا نادعلیان در بخش مردان و سعیده نصیری، غزل سلطانی، ناهید کیانی، تینا مدانلو، نرگس میرنوراللهی، زینب اسماعیلی و زهرا پوراسماعیل در گروه زنان به روی شیاپچانگ رفتند، اما در نهایت تیم ملی تکواندو ایران نتیجه به غایت ضعیفی گرفت.

در بخش مردان تیم ایران در یک ناکامی عجیب حتی فینالیست نداشت و تنها به ۲ برنز قناعت کرد. آرین سلیمی و متین رضایی ۲ برنز تیم مردان را کسب کردند. در بخش زنان، اما ناهید کیانی خوش درخشید و با کسب مدال طلا تاریخساز شد و نخستین مدال تاریخ تکواندو زنان ایران را به سینه زد، اما بقیه نفرات دستاوردی نداشتند.

در پایان رقابت‌ها در بخش زنان، ترکیه با ۲ طلا و یک نقره قهرمان شد، فرانسه با ۲ طلا دوم شد و کرواسی با یک طلا و ۲ برنز در رده سوم جای گرفت. در این بخش تیم فدراسیون جهانی با یک طلا و ۳ برنز بالاتر از کرواسی قرار گرفت، اما در رده‌بندی تیمی قرار داده نشد. تیم تکواندوی زنان ایران نیز با تک مدال طلای ناهید کیانی در جایگاه پنجمی جهان قرار گرفت.

در بخش مردان کره جنوبی با ۳ طلا و یک نقره قهرمان شد، کرواسی با یک طلا، یک نقره و یک برنز دوم شد و ترکیه با یک طلا و ۲ برنز در رده سوم جهان جای گرفت. تیم ملی تکواندوی مردان ایران نیز با ۲ برنز در رده نازل دوازدهم جای گرفت.

در مجموع تیمی زنان و مردان، کره جنوبی با ۳ طلا و یک نقره قهرمان شد، ترکیه با ۳ طلا و ۳ برنز دوم شد و کرواسی با ۲ طلا، یک نقره و ۳ برنز بر سکوی سومی جهان ایستاد. ایران نیز در مجموع زنان و مردان با یک طلا و ۲ برنز در جایگاه ششم قرار گرفت. در مجموعِ مسابقات نیز تیم کشورمان در آخرین دوره مسابقات جهانی پیش از المپیک پاریس با کسب یک مدال طلا و ۲ مدال برنز در جایگاه ششم قرار گرفت.

**توهم توطئه و هیاهو بر سر هیچ!

پیش از آغاز رقابت‌ها تست مثبت دو تکواندوکار ایران شوکی بدی به کاروان ایران وارد کرد. تست مثبت دانیال بزرگی و رضا کلهر دو ملی پوش کاروان اعزامی با هیاهوی بسیار فدراسیون روبرو شد و فدراسیون نشینان به جای پذیرش اشتباهات خود با یک توهم عجیب مدعی شدند توطئه‌ای بزرگ صورت گرفته و با پیش کشیدن مسائل فرعی و غیرواقعی نظیر آلوده کردن غذای ورزشکاران قصد داشتند تا در این زمینه قصور خود را متوجه دشمن فرضی کنند. در حالیکه پس از اخذ نمونه از ۲۱ اردونشین و پاسخ منفی تمامی تست‌ها مشخص شد که این پروپاگاندای پوشالی و فضاسازی بیهوده تنها برای فرار از واقعیت بوده و پای هیچ دشمن فرضی وسط نیست. اینکه دو تکواندوکار تیم اصلی در آستانه رقابت‌ها با محرومیت چند ساله روبرو می‌شوند، تنها نشان از ضعف فدراسیون تکواندو دارد و نشان می‌دهد که فدراسیون ساعی در مدیریت ورزشکاران خود ناتوان بوده. اتفاقی که تیم اعزامی را پیش از رقابت‌های جهانی باکو از منظر ذهنی آشفته و بازنده کرد.

** زنگ تفریح!

تیم مردان در این دوره از رقابت‌ها عملکرد به غایت ضعیفی داشت که به نوعی ادامه سقوط آزاد این رشته بود. بعد از ناکامی دوره قبلی رقابت‌های جهانی در مکزیک فدراسیون تمامی مشکلات و ناکامی‌ها را به گردن فدراسیون قبلی و شخص پولادگر انداخت و مدعی شد ویرانه‌ای را تحویل گرفته که آواربرداری از آن نیازمند گذشت زمان است و، اما بعد از گذشت یک سال نه تنها آواری برداشته نشده بلکه بر حجم خرابه‌ها افزوده شده! تیم ایران در دوره قبل در مکزیک ۳ مدال برنز کسب کرد و طعنه آمیز اینکه بعد از یک سال این مدال‌ها پسرفت داشت و به ۲ برنز تقلیل یافت تا تیم کشورمان در بخش مردان با ۳ پله سقوط نسبت به دوره گذشته در جایگاه دوازدهم قرار بگیرد.

نکته قابل توجه اینکه یکی از این ۲ برنز نیز متین رضایی کسب شد که در دقیقه ۹۰ به ترکیب تیم اعزامی اضافه و جانشین دانیال بزرگی تکواندوکار دوپینگی شد. رضایی در یک وزن بالاتر عملکردی فراتر از انتظار داشت و شاید اگر این اتفاق نمی‌افتاد و رضایی اعزام نمی‌شد، این برنز هم به دست نمی‌آمد!

در توصیف عملکرد بد تیم مردان همین بس که ۳ تکواندکار ایران در همان دور نخست از گردونه رقابت‌ها حذف شدند و یک تکواندوکار دیگر نیز در دور دوم کنار رفت تا نیمی از تکواندوکاران ایران حکم زنگ تفریح را در مسابقات داشته باشند. عملکردی که به هیچ عنوان زیبنده یک تیم مدعی نیست. مهدی حاجی موسایی، فرزان عاشورزاده و علیرضا نادعلیان در دور اول و علیرضا حسین‌پور در دور دوم حذف شدند. میرهاشم حسینی ستاره دیروز و ناکام امروز نیز در ادامه ناکامی هایش در جهانی باکو نیز به مدال نرسید تا کلکسیون ناکامی‌های تیم مردان کامل شود.

**یک طلا و دیگر هیچ

در بخش زنان، اما دو روی سکه را شاهد بودیم. ناهید کیانی ستاره تیم ملی تکواندو با عملکردی درخشان توانست به حسرت دیرینه تکواندوی زنان پایان داده و یک مدال طلای خوشرنگ را به سینه بزند تا بعد از ۲ مدال نقره و یک مدال برنز در ادوار گذشته سرانجام طلای نوبرانه زنان را بچشیم. کیانی در ادامه روند موفقیت‌های خود پس از قهرمانی در آسیا و کسب طلای نوبرانه در قهرمانی آسیا این بار در قهرمانی جهان خوش درخشید تا طلسم دیرپای ۲۰ ساله تکواندوی زنان شکسته شود. طلای ۲۴ عیار کیانی ثابت کرد که او در تکواندی زنان یک ستاره واقعی است البته اگر مسئولین فدراسیون و بیرون نشین‌ها اجازه دهند. کیانی در چند وقت اخیر با مسائل متعددی دست به گریبان بود و حتی شایعاتی مبنی بر برخورد و درگیری مدیران فدراسیون با او در اردو به گوش رسید و برای مسابقات فینال گرندپری ریاض از ترکیب تیم کنار گذاشته شد، اما در نهایت با این طلا میخ خود را محکم کوبید.

در بخش زنان، اما منهای طلای باارزش و خوشرنگ کیانی، دیگر تکواندوکاران ایران در همان جاده ناکامی قدم برداشتند و به گونه‌ای عمل کردند که اگر طلای کیانی را فاکتور بگیریم، عملکرد تیم زنان فاجعه بارتر از مردان بوده. تا روز پایانی رقابت‌ها در بخش زنان تکواندوکاران ایران تنها ۳ برد آن هم توسط یک تکواندوکار کسب کرده بودند؛ یعنی چیزی فراتر از زنگ تفریح! در حقیقت بقیه تکواندوکاران ایران جملگی در دور نخست حذف شدند و تنها نرگس نوراللهی بود که با ۳ برد تا یک هشتم پیشروی کرد و عملکردی نسبتا قابل قبول داشت. سعیده نصری، غزل سلطانی، تینا مدانلو، زینب اسماعیلی و زهرا پور اسماعیل، ۵ تکواندوکاری بودند که با شکست در دور اولین مسابقه از دور رقابت‌ها کنار رفتند و کنایه آمیز اینکه منهای یک تکواندوکار بقیه برنده‌های ایران در این رقابت‌ها به مدال نرسیدند تا عملکرد به غایت ضعیف دختران ایران بیشتر نمایان شود. در حقیقت دختران ایران به نفراتی باختند که خود آن‌ها زنگ تفریح بودند و هیچ دستاوردی در این جام نداشتند!

**کابوس از هانگژو تا پاریس

عملکرد ضعیف و ناامیدکننده تیم ملی تکواندو ایران در آخرین رویداد جهانی پیش از رقابت‌های المپیک پاریس نشان می‌دهد که تکواندو ایران در فاصله یک سال مانده به بازی‌های المپیک شرایط نگران کننده‌ای دارد و نمی‌توان برای بازی‌های المپیک به آن امید داشت. پیش از آن نیز بازی‌های آسیایی هانگژو در پیش است و در تقابل به رقبای آماده آسیایی به ویژه کره جنوبی مدعی شرایط در هانگژو برای تکواندوی ایران سخت و دشوار خواهد بود.