در گزارش آنا بخوانید؛
در این روستا همه گیتار می‌سازند
روستایی به نام چاندیتالا کائوگاچی وجود دارد که قطب اصل ساخت گیتار است. هر خانه‌ای در این روستا مشغول ساختن گیتار است. اگرچه صدای گیتارنوازی در این روستا شنیده نمی‌شود، اما صدای گیتارسازی تقریباً سراسر روستا به گوش می‌رسد.
به گزارش خبرنگار موسیقی خبرگزاری آنا، این روز‌ها ساز گیتار به جزء لاینفکی از دورهمی‌های دانشجویی، خانوادگی یا هر دورهمی دیگری که در آن موسیقی وجود دارد تبدیل شده است.
افرادی که استعدادی در موسیقی دارند اگر از این ساز شش سیم(تار) به عنوان ابزاری برای کسب درآمد استفاده نکنند، حتماً برای پر کردن اوقات فراغت خود سراغ این ساز عامه پسند و محبوب می‌روند. البته اینجا نمی‌خواهیم برای شما درباره محبوبیت گیتار صحبت کنیم، خبر ما درباره یک «روستای گیتارساز» در نیمه شرقی کشور هندوستان است.
روستایی به نام چاندیتالا کائوگاچی واقع بنگال غربی قطب اصل ساخت گیتار در هند است. هر خانه‌ای در این روستا مشغول ساختن گیتار است. اگرچه صدای گیتارنوازی در این روستا شنیده نمی‌شود، اما صدای گیتارسازی تقریباً سراسر روستا به گوش می‌رسد.
چندین کارخانه تولید گیتار در این روستا قرار دارند. وقتی در تنها خیابان روستا راه می‌روید در چپ و راست تنه چیزی که می‌بینید، ابزار‌های ساخت گیتار است. اما این ساز چگونه ساخته میشود؟
خوکون روی، مالک یکی از کارخانه‌های گیتارسازی چاندیتالا کائوگاچی، می‌گوید: «پیشتر، اکثر گیتار‌ها در کارخانه‌های منطقه دامدام هند ساخته می‌شدند. اینجا گیتار‌ها بیشتر رنگ می‌شدند و جلا سمباده می‌خوردند. اما به تدریج کارگران یاد گرفتند که چطور خودشان گیتار بسازند؛ و این فن از فردی به فرد دیگر منتقل شد و سرانجام کل روستا شروع کردبه ساخت گیتار.»
امروزه، گیتار‌های تولید این روستا در هند و خارج از این کشور توزیع می‌شوند. کشور‌هایی مانند سری لانکا، بنگلادش، نپال، بوتان مشتریان اصلی گیتار‌های این روستا هستند. خوکون خود بیست سال است در کار ساخت گیتار فعال است.
بابو موندال ۳۵ ساله، کارگری که در یکی از این کارخانه‌ها کار می‌کند، گفت: «قبلاً مردان این روستا مجبور بودند خارج از این روستا کار کنند. از زمانی که کارخانه‌های گیتارسازی در این روستا راه افتادند، هر کسی می‌توانند با درآمد خوب در این روستا بماند و زندگی کند. قبلاً روستایی‌ها نمی‌دانستند چطور باید این ساز را بسازند، اما حال همه خوب می‌دانند.»
در حالی انواع زیادی از گیتار در دنیا وجود دارد، اما در این روستا تنها پنج یا شش مدل ساخته میشود. چوب گورانیم از منطقه آسام برای ساخت این گیتار‌ها وارد میشود.
بابو گفت: «اولین مرحله ساخت گیتار، ساخت گردنش است. اول باید سایز درست بریده شود و بعد به اتاق پرداخت برده میشود. از سوی دیگر، بدنه اصلی در قسمت دیگری به شکل‌های مختلف، بسته به نوع گیتار، ساخته میشود. بعد از ساخته شدن بدنه، یک تکه تخته سه لایی به دو طرف چسبانده میشود و با پیچ و مهره سفت میشود و بعد آن را زیر نور آفتاب می‌گذارند تا خشک شود. بعد نوبت کار وصل کردن گردن به بدنه می‌رسد. بعد از این کار، گیتار به اتاق پرداخت فرستاده میشود. آنجا گیتار سمباده زده میشود، رنگ میشود و بعد به کارگاه اصلی فرستاده میشود. آنجا کار کوک کردن گیتار شروع میشود. تار‌ها اینجا به بدنه وصل می‌شوند. در نهایت گیتار کامل شده، بسته بندی میشود و طبق سفارشات به نقاط مختلف ارسال می‌گردد.»
به گفته کارگران و مالکان کارخانه‌ها، تقاضا برای این گیتار‌ها در خارج از کشور بیشتر از داخل است.
گیتار چیزی فراتر از یک ساز است؛ گیتار نماد یک فرهنگ است. گیتار اینجا به پلی برای وصل کردن روستا به شهر تبدیل شده است.
انتهای پیام/
