قراردادهای سوآپ نفت؛ گامی فراتر از روشن نگه داشتن چراغ اقتصاد ایران

گروه اقتصادوکارآفرینی خبرگزاری آنا؛ با تلاش برای رفع محدودیت‌های اعمالی رژیم آمریکا، ایران به دنبال افزایش سهم بازار و دستیابی به روابط مثبت با کشور‌های همسایه و تثبیت خود به‌عنوان بازیگر اصلی در بازار نفت جهانی است.

قرارداد سوآپ نفت ایران و قزاقستان دستاوردی است که ارزش قابل قبولی دارد. در این نوشتار به این موضوع خواهیم پرداخت که این قرارداد ازنظر اقتصادی چه سودی برای هر دو طرف دارد و چه دستاوردی در احیای مشتریان قدیمی نفت ایران خواهد داشت.

قزاقستان تنها کشوری نیست که ایران با آن قرارداد سوآپ نفتی امضا کرده است؛ سایر کشور‌های منطقه نیز با ترتیبات مشابه توافقنامه‌هایی با ایران امضا کرده‌اند که عمده‌ آن‌ها عملیاتی شده است. مانند جمهوری‌آذربایجان و ترکمنستان که قرارداد‌های مشابهی با ایران منعقد کرده اند. این نشان می‌دهد که با وجود تحریم‌های غرب، تقاضای زیادی برای نفت ایران وجود دارد.

مزایای اقتصادی این معاملات روشن است؛ آن‌ها به رشد اقتصادی ایران کمک می‌کنند و درآمد‌های نفتی را افزایش می‌دهند، همچنین در صنایع حمل و نقل و کشتیرانی شغل ایجاد کرده و به بهبود روابط بین ایران و همسایگانش مساعدت می‌کنند که یک آورده استراتژیک فوق العادست. ایران با تعریف این سبک از قرارداد‌ها توانسته است فضای اعتماد و همکاری را با کشور‌هایی مانند عراق، ترکمنستان و ترکیه ایجاد کند که برای ثبات منطقه و فرصت‌های تجاری آینده حائز اهمیت است.

قرارداد‌های سوآپ نفت برای اقتصاد ما موهبت بوده و به ایران اجازه می‌دهد محدودیت‌های اعمالی بین المللی نفت را دور بزند و به تجارت نفت ادامه دهد. قابل توجه‌ترین دستاورد مدل همکاری مبادله ای، افزایش ظرفیت تولید و صادرات نفت و گاز است.

معاملات سوآپ نفت همچنین منجر به ورود ارز خارجی شده است و در مواقعی ورود یکسری از کالا‌ها را به صورت تهاتری تسهیل کرده است که این مهم در وهله اول ارزش ریال را تثبیت کرده و همچنین مبادلات تجاری را رونق داده است.

مزایای این معاملات فراتر از روشن نگه داشتن چراغ اقتصاد ایران است، این معاملات به ما اجازه داده اند زیرساخت‌های خود را ایجاد کنیم و سرمایه گذاری‌های مورد نیاز را در بخش‌های مولد اقتصاد به سرانجام برسانیم. بارزترین مزیت این رفتار اقتصادی افزایش درآمد حاصل از صادرات نفت بوده است. ایران اکنون قادر است نفت خود را به قیمت‌های بین المللی که بسیار بالاتر از قیمت داخلی است، بفروشد.

افزایش ظرفیت تولید نفت، قدرت امنیتی و سیاسی ایران را افزایش می‌دهد. این موضوع برای سایر تولیدکنندگان اوپک که بیشتر همسایگان ایران هستند، اتفاق خوبی نیست. اما ایران بازی فروش را به خوبی دریافته است؛ سیاست‌های دولت جدید با هدف افزایش قرارداد‌های سوآپ و فروش در بازار‌های آزاد نفت است که تاکنون نیز موفقیت آمیز بوده است.

اگرچه ایران در حال احیای قرارداد‌های نفتی قبلی و بازار‌های جدید در جهان است، اما با اضافه شدن ایران به بازار، قیمت نفت به جای کاهش، تثبیت شده و هر از چند گاهی نیز رو به افزایش است. زیرا عربستان دو میلیون بشکه از تولید خود کاسته است و تصمیمی مبنی بر افزایش تولید ندارد چرا که این میزان از تقاضا و حذف روسیه از بازار‌های جهانی به خوبی فشار عرضه را تعدیل کرده است.

آینده جهان به دستان قدرتمند ایران در تولید گاز و نفت بستگی دارد. ماکرون چند ماه قبل به این مهم رسیده بود وقتی روس‌ها بعد از تحریم اروپایی‌ها فشار گاز لوله نورد استریم یک را کاهش دادند و طرف‌های اماراتی و عربستانی از عدم توانایی در تولید بیشتر نفت گفتند. کاخ الیزه از آشتی با نفت ایران صحبت کرد.

اکثر کارشناسان نفتی که تنها مکانیزم بازار را برای تحلیل‌های خود در اولویت قرار می‌دهند موافقند که اروپایی‌ها در زمستان با کاهش گاز مواجه خواهند شد و برای جایگزینی آن به سراغ خرید نفت خواهند رفت همانطور که به سمت احیای کارخانجات زغال سنگ رفتند یا بدتر از آن، به چند قرن پیش برگشتند و خرید و فروش چوب کردند.

تقاضای مازاد اروپایی‌ها در زمستان در بازاری که اکثر تولیدکنندگانش در سقف تولید هستند سه راه پیش پای اروپایی‌ها خواهد گذاشت:

۱. افزایش قیمت دو یا سه برابری را به سبب فشار تقاضا را تحمل کنند و نیمی از اروپا را به خواب زمستانی فرو ببرند.

۲. دست به دامان ایرانی شوند که مدت‌ها توسط خودشان تحریم شده بود و بازگشت عرضه اش به بازار با امتیازات زیادی به طرف ایرانی همراه خواهد بود.

۳. دشمنی با روس‌ها را کنار بگذارند و نقشه روسیه جدید را به رسمیت بشناسند که بعید به نظر می‌رسد. چرا که آمریکا با منفجر کردن خط لوله نورد استریم اروپا را تفهیم کرده است که امکان بازگشتی حداقل برای ۸ ماه آینده در کار نیست.

به نظر می‌رسد اروپایی‌ها در وضعیت خوبی به سر نمی‌برند به دلیل فشار‌های مالی کرونا، اقتصاد‌های ضعیفی دارند و سه برابر شدن قیمت LNG نیز هزینه سنگینی را به آن‌ها تحمیل کرده است و سه سناریوی بالا تنها راه‌های مقابل چشم آبی‌های مغرور است که حالا در قعر نیاز قرار گرفته اند؛ مقابل ایرانی که دائما از سوی همین اروپایی‌ها تهدید به تحریم اقتصادی می‌شد. دیدن اروپای سرمازده و در فشار اقتصادی آینده‌ی جهان را تغییر خواهد داد.

انتهای پیام/