پاسخ به شبهات مهدویت در نشست علمی سیر مطالعاتی کتاب «نگین آفرینش»

به گزارش خبرنگار گروه استان های خبرگزاری آنا از شیراز، محسن زارعی در نهمین نشست علمی سیر مطالعاتی کتاب نگین آفرینش که در دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز برگزار شد، درباره ملاقات امام زمان علیه‌السلام بیان کرد: در دوران غیبت صغرا شیعیان به وسیله نائبان خاص با امام زمان(عج) ارتباط داشتند و بعضی از آنها توانستند آن بزرگوار را ببینند و در این زمینه روایات متعددی داریم؛ اما در دوران غیبت کبرا که دوران غیبت کامل هست، رابطه یادشده قطع شده و امکان ملاقات به شکل معمول و از طریق افراد خاص منتفی است.

بیشتر بخوانید:

«جهاد تبیین» لازمه بررسی موضوع مهدویت در جامعه است

تهیه عکس‌نوشته‌های مهدوی به ۳ زبان

وی افزود: بسیاری از علما معتقدند که در زمان غیبت دو راه ملاقات با آن حضرت امکان‌پذیر هست و بارها اتفاق افتاده که در این زمینه از علامه بحرالعلوم، مقدس اردبیلی و سید ابن طاووس حکایاتی داریم.

عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون با اشاره به انواع ملاقات بیان کرد: ملاقات با حضرت مهدی(عج) گاهی در حال اضطرار و درماندگی افراد روی می‌دهد، گاهی در حالت عادی و به دور از اضطرار در واقع گاهی ملاقات‌ها برای افرادی اتفاق می‌افتد که در وضعیت بدی گرفتار شوند و احساس تنهایی می‌کنند مثلاً ملاقات افرادی که در سفر خانه خدا در راه را گم شده‌اند و امام راه را به آنها نشان می‌دهد.

این استاد دانشگاه افزود: در مواردی ملاقات‌ها در غیر حالت اضطرار بوده و ملاقات کننده به دلیل مقام معنوی بالایی که دارد توانسته حضرت را ملاقات کند.

مدیر گروه دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون توضیح داد: در واقع شرط ملاقات با حضرت هم پاکی روح و تزکیه نفس است، چشمی که می‌خواهد حضرت را ببیند باید پاک باشد.

زارعی جلیانی با برشمردن آثار و پیامدهای دیدار حضرت حجت(عج) اظهار کرد: درواقع روش و سیره بزرگان ما و کسانی که توانستند امام را ملاقات کنند، پنهان کردن این ملاقات است؛ البته بعضی از مواقع افرادی که خیلی با آنها رابطه نزدیکی دارند و این داستان‌ها را از اینها شنیدند، این ملاقات‌ها را برای دیگران نقل کردند یا پس از فوت این افراد بوده همان طوری که در دیدار مقدس اردبیلی ذکر شده است.

این استاد دانشگاه افزود: نقل کردن داستان ملاقات علما به وسیله دیگران آثار و برکات خوبی مانند تقویت اعتقاد به وجود امام زمان و افزایش محبت و دلدادگی به آن حضرت و تقویت ارتباط روحی و توسل به آن حضرت را به دنبال دارد، به همین دلیل از علما به نقل تشرفات اقدام می‌کنند و حتی کتاب‌های مستقلی هم نوشته‌اند؛ اما شخص دیدارکننده نباید ملاقات خود را نقل و منتشر کند؛ زیرا چنین اقدامی در سطح عموم پیامدهای منفی دارد در طول مدت غیبت کبری و به ویژه در زمان ما افرادی که می‌خواهند از این مسئله سوء استفاده کنند و به دنبال کسب نام و نانی برای خود بوده‌ و حتی عده‌ای را به گمراهی کشانده‌اند، آنان به توصیه به خواندن بعضی دعاها و انجام برخی اعمال سوءاستفاده می‌کنند.

زارعی به بیان شرط اساسی ملاقات با امام زمان(عج) پرداخت و گفت: ملاقات با امام زمان فقط در حالتی به اجابت می‌رسد که انجام آن مطابق حکمت و مصلحت باشد؛ بنابراین هرگاه با وجود همه شور و اشتیاق یک عاشق و تلاش او برای تشرف به محضر امام ملاقات دست ندهد، نباید ناامید شود و این نشانه را نبود لطف و توجه خدا بداند؛ بلکه باید بکوشد تا با توسل بتواند به این مهم دست پیدا کند.

وی بیان کرد : امامان از شیعیان نخواستند که در پی دیدار امام زمان خود چله نشینی یا بیابانگردی پیشه کنند؛ بلکه پیشوایان معصوم سفارش کردند که شیعیان پیوسته به یاد آن حضرت بوده و برای فرجش دعا کنند؛ در جلب رضای آن حضرت در گفتار و کردار بکوشند و در راستای اهداف بزرگ گام بردارند تا هرچه زودتر زمینه ظهور امید و شریعت فراهم شود.