دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
01 اسفند 1400 - 15:46
جشنواره امامت و مهدویت/ ماهینی:

عنایت امام زمان(عج) در عصر غیبت بر پایه تقوا و توسل استوار است

رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر نظریه‌ها درباره ملاقات با امام زمان(عج) در زمان غیبت کبری را در نشست معرفتی شبهه‌شناسی مهدویت بررسی و تشریح کرد.
کد خبر : 642663
انسیه ماهینی

به گزارش خبرنگار گروه استان‌های خبرگزاری آنا از بوشهر، انسیه ماهینی در نشست معرفتی شبهه‌شناسی مهدویت و چگونگی ملاقات با امام زمان(عج) اظهار کرد: یکی از آرزوهای بشر ملاقات با حضرت ولی‌عصر(عج) بوده که دو دیدگاه غیرممکن و امکان ملاقات در این باره مطرح است.


وی با تشریح دیدگاه نخست یعنی غیرممکن بودن توضیح داد: افرادی با استناد به برخی روایات امکان هرگونه ارتباط حضوری با امام زمان(عج) را در این دوره غیبت(غیبت کبری) میسر نمی‌دانند. محمد بن ابراهیم، معروف به نعمانی، فیض کاشانی و کاشف الغطا از طرفداران این نگرش هستند. مهم‌ترین دلیل و تمسک افراد این بوده که امام زمان(عج) در آخرین توقیع شریف خود خطاب به آخرین نایب خاص‌اش، یعنی علی بن محمد سمری فرمودند: «به‌زودی، از شیعیان من کسانی خواهند آمد که ادعای دیدن مرا می‌کنند. آگاه باشید، هر کس قبل از خروج سفیانی و صیحه آسمانی، ادعا کند که مرا دیده، دروغ‌گوی افترازننده است.




بیشتر بخوانید:


ایجاد «شبکه ارتباطی وکالت» برای ارتباط شیعیان با ائمه




رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر در تحلیل این دیدگاه عنوان کرد: حضرت با دادن این توقیع، راه را بر مدعیان دروغین ادعای نیابت بسته‌اند. این جمله که مدعی مشاهده‌شده، دروغ‌گو است به این معنا نیست که در غیبت کبری دیگر کسی حضرت را نخواهد دید؛ چراکه بسیاری از صالحان و بزرگان شیعه در طول تاریخ غیبت، حضرت را دیده‌اند و حتی اگر یک مورد آن صحیح باشد، باید حدیث به‌گونه‌ای دقیق معنا شود.


ماهینی ادامه داد: امام(ع) دو نکته در این زمینه عنوان کرد؛ نخست، خبردادن از آینده که پس از من عده‌ای پیدا می‌شوند و مشاهده و ارتباط با من را ادعا می‌کنند و دوم، مسئله دروغ‌گو بودن مدعی است. امام در این حدیث دو تعبیر دارند: یکی «ادعا» و دیگری «مشاهده»؛ یعنی کسی را که ادعای مشاهده کند، کاذب معرفی کرده‌اند. مشاهده به معنای دیدن امام علیه الاسلام و ارتباط با ایشان بوده و ادعا به معنای اعلان و انتشار آن و باخبرکردن مردم از مسئله است. در حقیقت ممکن است کسی با امام ملاقات داشته باشد؛ اما این ملاقات را در سینه خود پنهان کرده و پس از مدتی اطرافیان از قراین و یا در زمان‌های بعد متوجه این ارتباط شوند که چنین کسانی مشمول حدیث نخواهند بود؛ زیرا او مدعی نیست؛ بنابراین، بین مضمون حدیث با داستان ملاقات برخی صالحان با امام زمان(عج) هیچ تعارض و ناسازگاری وجود ندارد.


وی درباره دیدگاه دوم عنوان کرد: برخی دیگر معتقدند که امکان ملاقات حضوری با امام عصر وجود دارد و انسان با رعایت تقوا و ایجاد شایستگی‌های درونی می‌تواند به حضور امام زمان(عج) برسد. چنان‌که شخصیت‌هایی مانند: مقدس اردبیلی، علامه حلی و علامه بحرالعلوم به حضور حضرت رسیدند. عالمانی مانند سید مرتضی و شیخ طوسی از طرفداران این نگرش هستند.


رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر گفت: به دو نکته اساسی درباره دیدار با امام زمان(عج) وجود دارد. ملاقات با امام خود شامل دیدار با ایشان بدون شناخت حضرت و دیدن ایشان با شناخت امام تقسیم می‌شود. قطعاً حضرت در مجامع مختلف حضور پیدا می‌کنند و احیاناً میان مردم رفت‌وآمد دارند و در مشاهده مشرفه به‌ویژه در ایام حج در مکه و عرفات حضور دارند. ایشان مردم را مشاهده می‌کنند و مردم نیز ایشان را می‌بینند؛ اما آن حضرت را نمی‌شناسند.


ماهینی درباره دیدار با مهدی موعود همراه با شناخت ایشان مطرح کرد: دیدار حضرت همراه با اشراف به اینکه ایشان حضرت مهدی هستند، هرچند ممکن بوده و شاید برای برخی از اولیای خدا اتفاق افتاده باشد؛ اما به نظر می‌رسد غالباً این نوع دیدار، کم اتفاق افتاده است. بی‌تردید، می‌توان با امام زمان(عج) ارتباط معنوی برقرار کرد. این ارتباط با بهره‌گیری از تقوا، دعا و توسل به ائمه(ع) به‌ویژه به ساحت مقدس امام زمان امکان‌پذیر بوده و شاید بر همین اساس باشد که یکی از وظایف شیعیان در زمان غیبت، دعا برای امام بیان شده است.


وی توضیح داد: همان‌طور شیخ عباس قمی در کتاب منتهی الآمال آورده است: ارتباط معنوی بدان معنا نیست که انسان امام را ملاقات حضوری کند؛ بلکه باید با آن امام ارتباط برقرار کند و همیشه به یاد ایشان باشد و آن حضرت را ناظر بر همه اعمال خود بداند، هرگاه چنین لیاقت و شایستگی حاصل شد، حضرت به انسان عنایت نموده و به رفع مشکلات انسان می‌پردازند.


انتهای پیام/۴۱۲۱/۴۰۶۲/


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب