جشن تولدی برای فرهاد مهراد در شهرکتاب فرشته + تصاویر
به گزارش گروه فرهنگی آنا و به نقل از روابط عمومی خانه کتاب فرشته، در مراسمی که با حضور پوران گلفام همسر زندهیاد فرهاد و چهرههایی چون دکتر الهی قمشهای برای یادمان سالروز تولد زندهیاد فرهاد تدارک دیده شده بود نخست نوشتهای از سوی بهروز غریبپور، نویسنده و کارگردان تئاتر توسط شکوفه شهیدی خوانده شد.
غریبپور در این نوشته گفته بود: «فرهاد را گذر زمان داوری کرد و ثابت کرد که مدعیان با خوانندهای در افتادند که امتیازهای ویژهای دارد. زنگ صدایش، صدای رسا اما زخمخوردهاش و بالاتر از آن، دل ریش ریش و غصه بیپایانش تقلیدناپذیر بود و هست و زمان یک بار دیگر ثابت کرد که بیخود و بیجهت غربالگری نمیکند، و بی ترس و واهمه بسیاری را از صافی خود میگذراند. تردیدی نیست که در پدید آمدن فرهاد آهنگساز و ترانهسرا نقش بسیار تعیینکنندهای داشتند اما این نقش بی وجود امتیازات فرهاد بی اثر میماند. فرهاد تجسم واقعی این شعر حضرت سعدی است: تو عاشقان مسلم ندیدهای سعدی، که تیغ بر سر و سر بنده وار در پیشند.»
در این مراسم فیلمی مستند از زندهیاد فرهاد مهراد برای حاضران پخش شد.
ماکان اشگواری، نوازنده، آهنگساز و سرپرست گروه موسیقی «کماکان» نیز در بخشی از این مراسم به اجرای قطعاتی از زندهیاد فرهاد پرداخت.
فرهاد مهراد از خوانندگان و آهنگسازان صاحب سبک و از نخستین پیشگامان سبک راک در موسیقی ایران؛ متولد بیست و نهم دی ماه 1322 در تهران بود. او که یکی از سیاسیترین خوانندگان ایرانی به شمار میرود با ترانههای خود نقش بسزایی در جنبش مردمی سال 57 داشت و از ترانههای مهم آن دوره او میتوان به «مرد تنها»، «جمعه»، «آیینهها»، «شبانه ۱ و ۲»، «گنجشکک اشی مشی» و «کودکانه» اشاره کرد. اما یکی از مهمترین ترانههای او که در زمستان 57 سروده شد؛ ترانه انقلابی «وحدت» بود که خیلیها آن را با نام «والا پیامبر محمد» میشناسند. زندهیاد فرهاد صدایی مخصوص به خود داشت و این صدا با نوع نگرش سیاسی ـ اجتماعی او نیز تلفیق شد. تمامی اینها سبب شد تا در آثار او سرشار از حقیقت و آگاهی باشد.
انتهای پیام/