معضل محدودیت سالن و سیل فیلم‌های پساکرونا/ اکران آنلاین؛ راهکاری برای ترافیک اکران که رها شد

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، با افزایش جمعیت واکسینه‌شدگان و اضافه‌شدن فیلم‌های جدید به چرخه اکران ، به نظر می‌رسد در هفته‌های آینده شاهد رونق نسبی در گیشه فیلم های روی پرده باشیم.

این در حالی است که سینمای ایران که در دو سال گذشته با ترافیک شدید فیلم در پشت خط اکران مواجه بود، حالا با پروسه عجیب اکران این فیلم‌ها درگیر است. درحالی که در این مدت سینماها به دلیل کم بودن مخاطب با اقبال اندکی مواجه بودند و بسیاری از صاحبان آثار، فیلم‌هایشان را اکران نمی‌کردند، حالا اما اوضاع تغییر کرده و قرار است در مدت کوتاهی، حجم زیادی از فیلم‌های جدید به روی پرده برود.

شورای صنفی نمایش اخیراً اعلام کرد که از آبان تا دی ماه امسال قرار است ۱۰ فیلم جدید وارد چرخه اکران شود، به این ترتیب پس از برهوت حدوداً دوساله در چرخه اکران، احتمالاً شاهد ترافیک سنگین روی پرده خواهیم بود.

این وضعیتی بود که پیش از این توسط بسیاری از کارشناسان و اهالی سینما پیش‌بینی شده بود و راهکارهای متفاوتی هم برای آن پیشنهاد شده بود. یکی از این راهکارهای جایگزین، تقویت زیرساخت ها و رویه‌های مرتبط با اکران آنلاین فیلم ها بود. شیوه‌ای که در ابتدا به عنوان راهکاری موقت و اضطراری در ایام قرنطینه کرونا مطرح شد اما برخی بر تداوم آن به عنوان یکی از روش های اکران تاکید داشتند؛ هرچند تحولات بعدی نشان داداین شیوه اکران چندان از سوی صاحبان فیلم ها جدی گرفته نشد.

در سال‌های گذشته گذشته اکران فیلم‌های سینمایی در سالن‌های سراسر کشور همواره با حواشی مختلفی همراه بود. از جمله این حواشی انتقاد به اختصاص سانس‌ها و زمان‌های بهتر به برخی فیلم‌های خاص بود و در کنار آن هم دعوای برای زمان بندی اکران و اینکه فیلم‌های خوب با هم همزمان اکران نشوند هم همواره مورد اعتراض فیلمسازان و تهیه کنندگان بود.

بیشتر بخوانید:

گیشه پاییز منتظر شکوفایی است
شورای صنفی نمایش، فیلم‌ها را قربانی کرد؟

گیشه یخ‌زده سینما در گرمای تیرماه 99

در کنار این اعتراضات و مشکلات باید عدم توازن دسترسی به فیلم‌های سینمایی در گوشه گوشه ایران را هم اضافه کرد. چه بسیار شهرهایی که مردمش به خاطر نداشتن سالن سینما، از تماشای آثار روز سینمای ایران محروم شدند. به تعبیری می‌توان وضعیت اکران در سینمای ایران دست کم تا قبل از شیوع کرونا را نیز را وضعیتی به دور از عدالت و برابری توصیف کرد.

در این میان تلاش گروهی دغدغه مند از بانیان و فعالان جشنواره عمار قدری از این نابرابری را به سمت فضایی عادلانه پیش برد. اکران مردمی فیلم در مساجد نقاط مختلف کشور حتی در برخی روستاها باعث گسترده تر شدن سفره سینما در سراسر کشور شد اما این این تلاش گرچه اتفاقی لازم الاجرا برای سینمای ایران بود اما باز هم برای رسیدن به فضایی عادلانه در چرخه اکران فیلم کافی نبود.

ر حالی که بسیاری از پلتفرم‌های برخط پخش فیلم در دنیا اقدام به اکران آنلاین فیلم‌های سینمایی می‌کردند و ساخته‌های خود را به صورت برخط به مخاطبان عرضه می‌کردند، جای چنین اتفاقی در سینمایی ایران احساس می‌شد. با گسترش همه گیری ویروس کرونا از یکسو و تعطیلی سالن‌های سینما حتی در زمان مهمی چون اکران نوروزی سال های ۹۹ و ۱۴۰۰، این خلا بیش از پیش نمایان شد.

پس از آنکه با شیوع کرونا سالن‌های سینمایی نوروز ۱۳۹۹ را در سکوتی محض و تعطیلی مطلق گذراندند، سکوت منفعلانه وزارت ارشاد برای در پیش گرفتن راه جدیدی برای کاستن از انباشت فیلم‌های موجود در صف اکران، امیدها را برای راه حلی جدید به ناامیدی بدل کرد.

«خروج» و ورود سینمای ایران به یک شیوه جدید اکران

تا اینکه خبرها از آغاز شیوه ای جدید برای اکران فیلم در سینمای ایران حکایت کردند. «خروج» ابراهیم حاتمی کیا پس از گذشت سه ماه از حضور جنجالی و پرحاشیه در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر و بدون تجربه حتی یک سانس از اکران عمومی بر روی پرده‌های سینما وارد پلتفرم‌های پخش اینترنتی فیلم شد. اما برای اولین مخاطبان برای تماشای فیلم علاوه بر خرید اشتراک سامانه، بایستی بلیط فیلم را هم تهیه می‌کردند تا بتوانند برای هشت ساعت به محتوای فیلم به صورت برخط دسترسی داشته باشند.

این شیوه از اکران نه از سوی سازمان سینمایی که وظیفه مدیریت فضای سینمای ایران را بر عهده دارد بلکه با خلاقیت سازمان اوج انجام شد تا در ادامه راهی باشد برای حضور دیگر فیلم‌ها در این فضا؛ تا جایی که بعد از «خروج» ، «طلا» هم به اکران آنلاین آمد و این فضا با فراز و نشیب‌ها و کمی‌ها و کاستی‌های گوناگون تا اکنون ادامه یافت.

ضرورت برنامه‌ریزی برای اکران آنلاین

با وجود آمار بالای سرقت فیلم در ایران و دوری از قانون جهانی کپی رایت، دل بستن به شیوه جدیدی از اکران آن هم بدون هیچ تجربه قبلی، ریسکی بود که ابراهیم حاتمی کیا به مدد همراهی سازمان اوج تجربه کرد. حسن کلامی تهیه کننده سینمای ایران در این زمینه به خبرنگار آنا گفت: ورود ابراهیم حاتمی‌کیا به اکران آنلاین نشان از هوشمندی او دارد. کسی تا به الان به این موضوع فکر نکرده بود؛ همچنان که به نظرم این طرح حتی پرریسک توسط «خروج» و در این شرایط خاص جواب می‌دهد.

کلامی تهیه‌کنندگی «آبادان یازده ۶۰» را هم به عهده داشت. این فیلم سال گذشته در چنین روزهایی روی پرده رفت و سپس روانه اکران آنلاین شد. آنلاین کرده سینمای اینترنتی یا آنلاین را طرح قابلی دانست و البته آن را به عنوان راهکاری موقتی قبول داشته و گفت: البته نمی‌شود این طرح را بدون برنامه هم اجرا کرد همچنان که مثلا دانلود غیرقانونی یک خطر است. باید در این شرایط از اکران از فیلم نیز مراقبت کرد.

فرصتی برای دوره پساکرونا که جدی گرفته نشد

گسترش اینترنت در سراسر کشور و حتی بسیاری از روستاهای کشور و پیشرفت تکنولوژی و رسیدن تلفن‌های هوشمند به دست شمار زیادی از مردم، باعث شد تا اکران آنلاین بتواند سبد اکران را به دست مردم ساکن در دور افتاده ترین نقاط کشور هم برساند. رویه‌ای که به بهانه کرونا آغاز شد ولی به زعم برخی کارشناسان سینما لازم است در روزهای پسا کرونا هم ادامه یابد.

عباس رافعی کارگردان سینمای ایران پیش از این به خبرنگار آنا گفته بود: به نظرم این ایده را دست کم نگیریم و چه بهتر است حتی بعد از رفع شرایط کرونا و بازگشایی سینماها، یک فیلم همزمان به شکل آنلاین و نیز در سالن‌های سینما به نمایش درآید. بقیه را به مخاطب واگذار کنیم که از کجا فیلم ببیند.

اکران آنلاین را رها نکنید

اکران فیلم‌های سینمایی به شیوه برخط برای تماشای آن در تلفن‌های همراه و نهایتا تلویزیون‌های خانگی و سینمای خانگی با همه مزایایی که داشت البته منتقدانی هم داشت و دارد. داریوش ارجمند بازیگر برجسته سینما و تلویزیون ایران که هم اکنون فیلم هایی همچون «روز بلوا» را در صف اکران دارد در همین زمینه به خبرنگار آنا گفت: به نظر من فیلم سینمایی را فقط باید در سینما دید. شکل قاب بندی، صدا و گزاره‌های دیگری از این دست برای مدیوم سینما طراحی شده اند. من معتقدم فیلم سینمایی را در تلویزیون هم نباید دید چه برسد در تلفن همراه!

حال باید دید محمد خزاعی در جایگاه ریاست سازمان سینمایی دولت سیزدهم چه تصمیمی برای اکران آنلاین می‌گیرد. آیا قرار است طرحی که ایک سالگی خود را پشت سرگذاشته، رها شود و برنامه‌ریزی خاصی برای آن در دستور کار قرار نگیرد و یا بناست با نگاهی نو به این شیوه نوین، سفره اکران فیلم‌های دیده نشده در گستره ای به اندازه ایران پهناور، پهن شود.

انتهای پیام/۴۱۰۴/