هیچ کس به اندازه خودم توقع مدال نداشت/ نمی‌دانم آسیب‌دیدگی‌ام در چه حد است

به گزارش گروه ورزش خبرگزاری آنا، حمیده عباسعلی بعد از مسابقه و به خاطر آسیب دیدگی شدید، شرایط صحبت درباره مسابقه‌اش را نداشت و حالا با گذشت کمتر از یک روز درباره اتفاق‌هایی که در روز مسابقه افتاد، حرف می زند. ملی‌پوش کاراته ایران پیش از هر صحبتی، اظهار کرد: بعد از مسابقه درد شدیدی داشتم و نمی‌توانستم صحبت کنم. در روز مسابقه بسیار آماده بودم و از مصدومیت قبلی‌ام هیچ خبری نبود. حتما در عکس‌ها دیده‌اید که پیش از شروع یکی از مسابقه‌هایم ، چقدر بالا پریده‌ام و اگر ورزشکاری مصدومیت داشته باشد، حتما قادر به این کار نیست. من آمده بودم که مدال المپیک را بگیرم و هیچ کسی به اندازه خودم از من توقع مدال نداشت. خیلی خوب می‌دانستم که کلکسیون مدال‌هایم فقط مدال المپیک را کم دارد و به همین خاطر در این چند سال اخیر از همه چیز زده تا مدال المپیک را به مدال‌هایم اضافه کنم. مصدومیتی که یک سال و چند ماه قبل برای من اتفاق افتاد، مصدومیت ساده‌ای نبود بنابراین خیلی تلاش کردم تا بتوانم دوباره به شرایط مسابقه برگردم و آماده شوم. شما می‌دانید که چقدر یک سال گذشته سخت بود. تمرین در زمانی که با شیوع کرونا مواجه بودیم و مدام در قرنطینه به سر می‌بردیم، کار ساده‌ای نبود. همه اینها را تحمل کردم تا به مدال برسم اما خیلی بدموقع مصدوم شدم.‌

وی به مسابقه آخر اشاره می‌کند و می‌گوید: هر دوی ما در بازی آخر برد می‌خواستیم و همین مسئله مسابقه را برایمان حساس‌تر کرده بود. با این حال توان بردن این حریف را داشتم اما بد موقع مصدوم شدم. من تجربه مصدومیت و مسابقه دادن در این شرایط را داشتم اما آن دفعه در ۷ ثانیه پایانی این اتفاق افتاد و توانستم بازی را کنترل کنم. این بار هم اگر مصدومیتم کمی دیرتر اتفاق می‌افتاد، در خودم می‌دیدم که مسابقه را برگردانم. اصلا تصویر نمی کردم که در این مسابقات مصدوم شوم. در اصل هیچ‌ ورزشکاری قبل از مسابقه چنین فکری نمی‌کند و من آمده بودم که مدال بگیرم. در آخر بازی می‌شنیدم که از روی سکوها می گفتند « حمیده بزن» اما واقعا توانش را نداشتم .‌ می‌دانستم که همه دلشان می‌خواهد من برنده باشم و به خاطر اعتمادی که به من داشتند، این را می‌گفتند اما در آن لحظات درد خیلی زیادی داشتم.

ملی پوش کاراته ایران با بیان اینکه خیلی‌ها دلشان می‌خواست من دست پر از این مسابقات برگردم، می‌گوید: انرژی مثبت تک تک این افراد را حس می‌کردم و الان بیشترین ناراحتی‌ام این است که ناامیدشان کرده‌ام. بیشتر از خودم برای آنها ناراحتم.هم من و هم کادر فنی همه تلاش‌مان را انجام دادیم اما اتفاقی افتاد که قابل پیش بینی نبود. شما دیدید که من کسی را شکست دادم که مدال طلا را به دست آورد. این نشان می‌دهد که آماده بودم. ژاپن با هشت ورزشکار به این مسابقات آمده بود که فقط یکی از آنها مدال گرفت. جدی‌ترین حریف من در این مسابقات ژاپن بود اما دیدیم که او شکست خورد. همه اینها نشان می‌دهد که سطح رقابت‌های کاراته در المپیک توکیو تا چه حد بالا بود اما با این وجود من آمده بودم که از این مسابقات مدال بگیرم.

وی در مورد آخرین شرایط جسمانی‌اش می‌گوید: بعد از مسابقه به بیمارستان دهکده منتقل شدم. ام ار آی انجام شد اما هنوز جواب دقیقی نداده‌اند. نوروزی همراهم بود و گفت چون پایم ورم دارد، فعلا امکان تشخیص دقیق نیست. باید صبر کنم تا در تهران معاینه شوم و ببینیم چه اتفاقی افتاده است. هم احتمال شکستگی یه استخوان کوچک را داده‌اند، هم پارگی رباط صلیبی. البته خودم امیدوارم که آسیب‌دیدگی قبلی نباشد.

انتهای پیام/۴۰۵۷/