بیات در گفت‌وگوی تفصیلی با آنا مطرح کرد؛
هوشمندسازی اتوبوس‌های شهری با بهره‌گیری از فناوری ایرانی/ مشکلات اقتصادی مانعی بزرگ برای توسعه صنعت خودروسازی
مدیرعامل یک شرکت دانش‌بنیان گفت: در حال حاضر تمامی فناوری‌های لازم برای هوشمندسازی حمل‌ونقل عمومی در داخل کشور وجود دارد و در صورت تأمین بودجه لازم خدمات مناسبی به اقشار مختلف مردم ارائه می‌شود.
به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، علیرضا باجلان- صنعت خودروسازی در ۲ دهه اخیر دچار تحولی اساسی شده و امروز در بزرگ‌ترین شرکت‌های خودروسازی اتومبیل‌هایی طراحی می‌شود که قطعاً هیچ انسانی تا کمتر از ۲۰ سال پیش تصور تولید آن‌ها را نمی‌کرد. طراحی و تولید خودروهای خودران در حال حاضر یکی از مهم‌ترین برنامه‌های خودروسازان مطرح است. با توجه به اینکه پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۴۰ میلادی بیش از ۳۳ میلیون اتومبیل خودران در سراسر دنیا تردد کنند، هرکدام از شرکت‌های فعال در این صنعت به‌دنبال سهم بیشتری از بازار هستند.
بیشتر بخوانید:
نقش تعیین کننده فناوری لیدار در توسعه وسایل نقلیه هوشمند
برای دستیابی به فناوری خودروهای خودران در گام اول باید عموم مردم را با مفهوم و ساختار چنین اتومبیل‌هایی آشنا کنیم. خودروی خودران وسیله نقلیه‌ای است که با استفاده از تجهیزات الکترونیکی پیشرفته بدون نیاز به کنترل راننده در مسیر مشخصی حرکت کرده و سرنشینان را به مقصد مورد نظر می‌رساند. در واقع خودروی خودران مجموعه‌ای گسترده از تجهیزات هوشمند است که به صورت یکپارچه عمل می‌کنند. در ایران گام‌های بلندی برای طراحی دستگاه‌های هوشمندسازی انواع خودرو برداشته شده و محصولات کاربردی نیز در همین حوزه تولید شده است. از همین رو با کوروش بیات مدیرعامل یک شرکت‌دانش‌بنیان فعال در زمینه طراحی تجهیزات هوشمند برای اتوبوس‌های شهری گفت‌وگو کردیم. در ادامه مشروح این گفت‌وگو را مشاهده می‌کنید:
آنا: شرکت شما در چه زمینه‌ای فعالیت می‌کند؟ تمرکز تولید شما بر طراحی سخت‌افزار است یا نرم‌افزار؟
بیات: این شرکت در حوزه طراحی قطعات هوشمند برای اتوبوس‌های شهری فعالیت می‌کند. در واقع مهندسان این شرکت تجهیزاتی را طراحی می‌کنند که زمان‌بندی دقیق سفر را برای مسافران اتوبوس‌های شهری تسهیل می‌کند. در این زمینه هم نرم‌افزار و هم سخت‌افزارهای مورد نیاز را تولید می‌کنیم. این شرکت از سال ۱۳۸۰ فعالیت خود را آغاز کرد و پس از مدت کوتاهی به مجموعه‌ای دانش‌بنیان تبدیل شد. اکنون در پارک فناوری پردیس فعالیت خود را ادامه می‌دهیم. از نخستین روزهای تأسیس شرکت تمرکز بر تولید داخل را در دستور کار قرار دادیم و شروع به طراحی سیستم‌های الکترونیکی هوشمند برای اتوبوس‌های شهری کردیم.
آنا: دقیقاً چه محصولی را تولید می‌کنید؟
بیات: این شرکت در سال ۸۴ قطعات GPS را وارد کرد و با تجهیز اتوبوس‌های شهری به ماژون‌های مجهز به GPS موقعیت هرکدام از این وسایل نقلیه عمومی را در هر لحظه و هر مکان مشخص کردیم. در سال ۸۶ با طراحی تابلوهای هوشمند ایستگاه اتوبوس و ثبت این اختراع اولین شرکتی بودیم که این محصول را در داخل کشور تولید کرد. اما متأسفانه در آن زمان مردم و مسئولان اطلاعات کافی در مورد سیستم موقعیت‌یابی جهانی نداشته و بازاریابی برای این محصول بسیار مشکل بود. اکنون شرایط به طور کلی فرق کرده و همه با استفاده از سیستم GPS گوشی هوشمند خود موقعیت‌های جغرافیایی متفاوت را پیدا می‌کنند.
همکاری با شرکت اتوبوس‌رانی به منظور هوشمندسازی حمل‌ونقل عمومی
در مرحله بعد سیستمی را طراحی کردیم که به مسافران در اتوبوس اطلاع می‌داد در کدام خیابان و کدام ایستگاه هستند. یعنی تجهیزات نصب‌شده در اتوبوس با صدای رسا و واضح اسم و موقعیت هر ایستگاه را بیان می‌کرد. از این طریق مسافران دیگر مسیر خود را گم نکرده و از اتلاف وقت در سفرهای شهری جلوگیری می‌شد. در فاصله زمانی سال‌های ۸۶ تا ۸۹ به دلیل آماده نبودن زیرساخت‌های از این فناوری استقبال نشد ولی اکنون قراردادهایی با شرکت اتوبوس‌رانی داریم و اتوبوس‌های جدید پیش از تحویل به ناوگان شهری به تجهیزات اطلاع‌رسانی هوشمند مجهز می‌شوند.
آنا: تا چه میزان در طراحی محصولات خود به موضوع دسترس‌پذیری توجه می‌کنید؟ آیا امکانات ساخته شده در شرکت شما برای همه کاربران با هر سطحی از توانایی‌های جسمانی کاربرد دارد؟
بیات: به طور کلی این سیستم بر پایه بهینه‌سازی حمل‌ونقل شهری برای استفاده همه اقشار جامعه طراحی شده است. در سال‌های ۹۲ تا ۹۴ مسئولان این شرکت برای طراحی امکانات مخصوص نابینایان در اتوبوس‌های شهری قراردادی با شهرداری تهران امضا کردند ولی پس از مدتی این همکاری به دلیل مشکلات مالی و عدم تأمین بودجه به پایان رسید. یکی از مواردی که مهندسان این شرکت همواره به آن توجه داشتند سرویس‌های مخصوص نابینایان است. در همین راستا از دستیار هوشمند صوتی در دستگاه‌های خود استفاده می‌کنیم تا به این شهروندان با صدا اسم ایستگاه‌ها و مشخصات مسیر اتوبوس را اعلام شود.
به عنوان مثال هنگامی که اتوبوس به تقاطع خیابان‌های ولیعصر(عج) و انقلاب رسید دستیار صوتی اعلام می‌کند مسافرانی که قصد ادامه مسیر به ایستگاه تجریش را دارند به ایستگاه مقابل رفته و یا برای رفتن به میدان امام حسین(ع) به سکو مورد نظر مراجعه کنند. قطعاً همه این امکانات مفید و کاربردی است و انتظار می‌رود شهرداری بودجه لازم برای هوشمندسازی حمل‌ونقل عمومی را اختصاص داده تا همه اقشار جامعه در حین استفاده از اتوبوس‌های شهری با خیال آسوده به مقصد مورد نظر خود برسند.
آنا: به نظر شما علت عدم توسعه صنعت خودروسازی در کشور چیست و باید چه اقدامی برای رفع این معضل کرد؟
بیات: دستاوردهای مهندسان ایرانی نشان داده کشور در هیچ زمینه‌ای عقب‌مانده نیست و هرچه اراده کنیم توانایی ساخت آن را داریم اما مردم با مشکل بزرگ‌تری مواجه هستند و آن مسائل و دشواری‌های اقتصادی است. وقتی می‌گوییم چرا در ایران خودرو هوشمند نداریم به معنای آن نیست که توانایی ساخت آن را نداریم بلکه با تلاش و کوشش می‌توان چنین وسایل نقلیه‌ای را طراحی کرد اما تصور می‌کنید با شرایط اقتصادی کنونی و در حالی که مردم برای چالش‌های روزانه خود دچار مشکل هستند کسی توانایی خرید خودرو خودران را ندارد.
عدم استقبال از هوشمندسازی خودرو به دلیل مشکلات اقتصادی
در همین شرکت فناوری که مهندسان ۱۶ سال پیش طراحی کرده‌اند اکنون از سوی شهرداری خریداری می‌شود و در مراحل مختلف نیز این سازمان بودجه کافی برای عمل به تعهدات مالی خود را ندارد. پس مشکلات اقتصادی بزرگ‌ترین مسئله‌ای است که باعث جلوگیری از عمومی شدن فناوری‌های هوشمند می‌شود. وقتی تجهیزات هوشمند برای خودرویی طراحی و روی آن نصب می‌شود قطعاً قیمت محصول نهایی بالاتر رفته و به عنوان مثال اتومبیلی که اکنون ۱۰۰ میلیون تومان ارزش دارد باید با قیمت ۱۴۰ میلیون تومان فروخته شود. قطعاً در چنین شرایط اقتصادی از این اقدام استقبال نشده و مردم ترجیح می‌دهد پول کمتری بدهند تا اینکه خودروی هوشمند بخرند. لذا پیشرفت فناوری در صنعت خودروسازی در داخل کشور به مسائل اقتصادی گره خورده و مشکلات مالی به مردم اجازه حمایت و استقبال از نصب تجهیزات هوشمند روی وسایل نقلیه‌شان را نمی‌دهد.
انتهای پیام/۴۱۴۴/پ
انتهای پیام/
