چگونه اختلال پارانوئید سبب اختلاف بین زوجین میشود؟
به گزارش گروه رسانههای دیگر خبرگزاری آنا، مریم داودوندی متخصص مشاوره و روانشناس درباره اختلال پارانوئید اظهار داشت: برخی افرادی که به شکل افراطی دچار تردید و نگرانی نسبت به علاقهمندی همسرشان هستند و یا از ارتباط نزدیک با بستگان همسر خود امتناع میکنند با مشکل ضعف عزتنفس و عدم خودباوری درگیر هستند که البته این مسئله متفاوت از اختلال شخصیت پارانوئید و یا دیگر عوامل است.
وی افزود: در اختلال شخصیت پارانوئید فرد با ظن و شک، رفتار و اعمال دیگران را تفسیر میکند، او رفتار اطرافیان را تهدیدآمیز، تحقیرآمیز و آسیبزننده برداشت میکند؛ اما افرادی که خودباوری ندارند به ارزیابی خویش و شرایط خود میپردازند.
این روانشناس با بیان اینکه گاه در برخی افرادی که از ضعف عزتنفس رنج میبرند، خود را ناتوان در برقراری روابط عمیق و صمیمانه با اعضای خانواده و دوستان میبینند، افزود: آنها مانند سایرین از زندگی لذت نمیبرند و برخی از آنان باور ندارند که ابراز محبت دیگران با آنها واقعی است، گرچه نگران از دست دادن یا موردتوجه قرار نگرفتن نیز میباشند. درعینحال بارها مشاهده میشود که این افراد حتی خواستهها و احساسات خود را بهسختی شناخته و یا ابراز میکنند.
داودوندی تأثیر اضطراب ناشی از ضعف عزتنفس را موضوعی اساسی در روابط همسران برشمرد و افزود: اضطراب ناشی از ضعف عزتنفس موجب پدیدار شدن نوسانات خلقی، فشار روانی و هیجانات منفی میشود و رفتارهای همسر به شکلهای مختلف مورد تعبیر و تفسیر قرار میگیرد که گاه منجر به پیامدهایی همچون جدایی و طلاق میگردد.
این روانشناس ابراز کرد: وقتی یکی از طرفین رابطه عزتنفس پایینی داشته باشد بهراحتی از آنچه هست و میخواهد دست میکشد. نادیده گرفتن خود یعنی کنار کشیدن از ارزشها و علائق شخصی و تن دادن به آنچه متناسب با شخصیت و روحیات او نیست.
وی گفت: ممکن است در شروع زندگی زناشویی فرد برای ارتقای رابطه با همسر خواستههای خود را نادیده بگیرد لیکن بهمرورزمان درخواهد یافت که صرفاً مطابق با نیازها و تمایلات شریک زندگی پیش رفته است. او بهتدریج درمییابد اولویت همیشه خواستههای دیگران است و نیازها و خواستههایش نادیده گرفته شده و یا ارضای آنها همیشه به تعویق افتاده است. درواقع این افراد پس از مدتی متوجه میشوند که دیگر اهمیت و اولویت چندانی ندارند.
داودوندی خاطرنشان کرد: افرادی که عزتنفس پایین دارند بهجای ترس و نگرانی در ابراز خواستهها و نیازها باید به یاد داشته باشند که بیان خواستهها نشانه ضعف آنها نیست و بدون شک راهحلهایی همچون سرکوب احساسات، ترس و از دست دادن خودباوری نمیتواند مؤثر باشد. این افراد بهتر است شایستگیهای خود را مشخص کرده و تحت تأثیر باورهای آسیبزا و منتقد درونی خود قرار نگیرند و به خواستهها و تمایلات خود اهمیت دهند و در یککلام خود را ارزشمند ببینند.
منبع: فارس
انتهای پیام/
انتهای پیام/