آنا بررسی می‌کند؛
دست و پنجه نرم کردن پرستاران بیمارستانهای خصوصی با مشکلات/ از قراردادهای سه‌ماهه تا کارانه‌هایی که پرداخت نمی‌شود
این روزها پرستاران بیمارستانهای خصوصی و دولتی دوشادوش یکدیگر در حال تلاش هستند اما تفاوتی که میان آنها چه در بحث حقوق و معیشت و چه در فعالیت کاری آنان صورت می‌گیرد از زمین تا آسمان است.
به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، با وجود شیوع ویروس کرونا، پرستاران در خط مقدم مبارزه با کرونا هستند، کمتر کسی است که از سختی‌ها و مشکلات پرستاران کشور خبر نداشته باشد. کسانی که روزشان را با دیدن بیماری و رنج مردم آغاز می‌کنند، گاهی مجبور هستند سوزنی را در دست کودک بیماری فرو کنند یا مرگ تدریجی یک پیرمرد یا پیرزن بیمار را جلوی چشمانشان ببینند اما امروز برای گرفتن حق خود باید در مقابل وزارت بهداشت و درمان آموزش پزشکی فریاد بزنند؛ اما در این میان هستند نیروهایی که تبعیض را به چشم خود دیدند و بی‌مهری‌های وزارت بهداشت را شاهد بودند.
قراردادهایی که ماهانه یا سه‌ماهه بسته می‌شود
یکی از مهمترین مشکلات پرستاران بیمارستانهای خصوصی در نحوه قرارداد آنان با کارفرمایشان است. قراردادهایی که هر سه ماه یکبار تمدید می‌شود و البته هستند پرستارانی که قراردادشان ماه به ماه به امضای رؤسای بیمارستانهای خصوصی می‌رسد. یک پرستار که با سابقه بالا در یکی از بیمارستانهای خصوصی تهران در حال فعالیت است به خبرنگار آنا می‌گوید که قراردادش با بیمارستان هر سه ماه یکبار منعقد می‌شود و این درحالی است که سال‌های قبل قراردادشان یکساله بود.
وی اضافه می‌کند که در سال 99 پرستاران بیشترین فشار کاری را متحمل شده‌اند اما در این میان پرستارانی که در بیمارستانهای خصوصی مشغول هستند در حقشان اجحاف شده و با داشتن بیشترین کارایی, اما از مزایایی که پرستاران بیمارستانهای دولتی از آن بهره می‌برند، بی‌بهره هستند که شاید تفاوت دریافتی حقوق یکی از این موارد باشد؛
این پرستار می‌گوید که در بیمارستانهای خصوصی حقوق پرستاران بین ۲.۵ تا نهایتا ۴ میلیون تومان است ولی همکاران ما در بیمارستانهای دولتی ۸ تا ۱۰ میلیون تومان حقوق دریافت می‌کنند.
بخش بیشتری از عیدی سنوات سال 98 را در شهریور 99 دریافت کردیم
یکی دیگر از پرستاران بیمارستانهای خصوصی تهران هم به خبرنگار آنا می‌گوید، در پایان سال گذشته نصف عیدی خود را دریافت کردیم اما باقی عیدی و سنوات‌مان را در شهریورماه به ما دادند.
وی که در شیفت شب بیمارستان مشغول است اظهار می‌کند که به دستور مسئولان بیمارستان باید سه شیفت در ماه را مرخصی اجباری بگیرد و در خانه بماند که همین موضوع در پایان ماه از نظر مالی وی را متضرر می‌کند.
مشکلات استخدامی پابرجاست
در حالی هفته پرستار گذشت که همه مسئولان از ایثار و فداکاری پرستاران در مقابله با ویروس کرونا و چالش‌های آن سخن می‌گویند و هنوز مشکل استخدام پرستاران بیمارستانهای خصوصی و شرکتی بدون حل مشکلات باقی‌مانده است؛ با این حال مشکل بزرگ دیگری که این روزها از سوی پرستاران قراردادی شاغل در بیمارستانهای خصوصی مطرح می‌شود، عدم پرداخت کارانه به آنها از سوی مدیران این بیمارستان‌هاست و اینکه میزان حقوق و دستمزد آنها در بیمارستانهای خصوصی بنا به سلیقه و نظر مدیران بیمارستان متفاوت است و این موضوع باعث ایجاد نگرانی‌های زیادی شده است؛ مشکلاتی که اجرای اصل عدالت در پرداخت دستمزد بین مدافعان سلامت در بیمارستانهای مختلف کشور را به‌شدت خدشه‌دار کرده است و انگار قرار نیست به این موضوعات رسیدگی شود.
مشکل اجرای قانون ارتفای بهره وری
قانون ارتقای بهره‌وری برای پرستاران بخش دولتی بعد از یک سال، برای بخش تأمین اجتماعی بعد از دو تا سه سال اجرایی شد اما برای بخش خصوصی به جز چند بیمارستان در کشودر هیچ بیمارستانی اجرا نشد؛ در واقع قانون با صراحت می گوید که قانون ارتقای بهره‌وری باید در همه بیمارستانها اجرا شود. اما اغلب بیمارستانها این قانون را اجرا نمی‌کنند. این در حالی است که وزارت بهداشت بارها لزوم اجرایی شدن آن را به بیمارستانها ابلاغ کرده است؛ همچنین اضافه‌کاری‌های اجباری به پرستاران داده می‌شود درحالیکه این مسئله خلاف قانون است؛ به گفته مسئولان در حال حاضر ۲۰ هزار پرستار بیکار در کشور داریم که می‌توان آنها را استخدام کرد هم پرستاران بخش خصوصی نسبت به عدم اجرایی شدن قانون شکایت کنند، بلافاصله کارفرما عذرش را می‌خواهد و سایه نبود امنیت شغلی بر سر پرستاران سنگینی می‌کند.
خطر جدی در کمین پرستاران
کرونا علاوه بر امنیت جانی، امنیت سلامت روحی و روانی بسیاری از پرستاران را به خطر انداخته است. مریم حضرتی، معاون پرستاری وزارت بهداشت چندی قبل در این مورد اعلام کرده بود: ۶۵درصد نیروهای پرستاری در مراقبت مستقیم از بیماران کرونایی هستند و طی تحقیقات صورت گرفته افزایش خستگی و افسردگی در بین پرستاران مشخص شده است که مداخلات مشاوره و روانپزشکی برای پرستاران در بسیاری از بیمارستانها در نظر گرفته شده است. مهمترین علت افزایش افسردگی در پرستاران، دوری از خانواده، مشقت کاری، ترس از کرونا یا سختی کار نبوده، بلکه مهمترین علت مشاهده مرگ بیماران جلوی چشم آنها بوده است.ترک خدمت یک‌درصد نیروها از محل کار در بحران کرونا نیز مختص پرستاران نبوده و در گروه‌های دیگر هم بوده است که مطابق قانون رسیدگی می‌شود.
این گفته‌ها در حالی مطرح می‌شود که به‌دلیل کمبود نیروی کادر درمانی و پرستاری، بسیاری از پرستاران چند روز را در بیمارستان سپری می‌کنند و زمان استراحت آنها، ترس از رفتن به منزل و ملاقات با نزدیکان باعث تشدید مشکلات روحی و روانی‌شان می‌شود.
دریافت هزیته از کادر درمان
این روزها پرستاران بی‌مهری‌هایی می‌بینند که شایسته این رفتار نیستند؛ در ایامی که باید همه از این قهرمانان تجلیل و تشکر کنند اما متأسفانه شاهد برخی کم لطفی‌ها نسبت به پرستاران هستیم؛ گزارش های میدانی خبرنگار خبرگزاری آنا نشان می‌دهد که در برخی از بیمارستانهای دولتی و خصوصی زمانی که پرستاری در خط مبارزه با کرونا مبتلا به این ویروس می‌شود برای درمان و بستری شدنش در همان بیمارستان باید هزینه درمان بپردازد. این اتفاق درحالی برای برخی پرستاران و سفیدپوشان سلامت رخ می‌دهد که در طول مدت درمان و قرنطینه نه تنها برای آنها مرخصی تشویقی حساب نشده است بلکه از آنها کسر از حقوق هم صورت گرفته است، همچنین برخی از بیمارستانهای خصوصی مبلغ ۵۵۰ هزار تومان برای تست PCR از پرستاران دریافت می‌کنند.
چشم امید به وزارت بهداشت
انتظار می‌رود وزارت بهداشت در روزهایی که بیش از پیش مدافعان سلامت به حمایت این وزارت خانه نیاز دارند به یاری آنها بشتابد، همه مردم می‌دانند که مدافعان سلامت و مخصوصا پرستاران چه جهادی در راه خدا کرده و کمترین کاری که می‌شود برای این عزیزان کرد کمک به آنها است.
انتهای پیام/4148
انتهای پیام/
