فوتبال ایران گرفتار دلالان پرورش یافته توسط مدیران و مربیان/ وقتی هیچ عزمی برای مبارزه با فساد نیست

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، مدت‌هاست که در ورزش ایران شعار مبارزه با فساد سر داده می‌شود اما در عمل اتفاقی رخ نمی‌دهد. متاسفانه این‌روزها فساد در همه رشته‌های ورزشی به شکل عجیبی نفوذ کرده و به نظر می‌آید هیچ امیدی برای مبارزه با مفسدین نباید داشت. 

اینکه تا چه زمانی قرار است این رویه ادامه داشته باشد مشخص نیست اما آنچه برای همه دوست‌داران ورزش بویژه رشته پرطرفدار فوتبال محرز شده، عدم مبارزه با عاملین فساد است.

به طور نمونه در پرونده مارک ویلموتس در حالی که همه اهالی فوتبال منتظر برخورد قاطع با عاملین عقد قرارداد پر از ابهام با این مربی بلژیکی بودند به یکباره یکی از عوامل اصلی  آن پست مهمی را در یکی از باشگاه‌های بزرگ و صنعتی می‌گیرد. بقیه عاملین هم با قدرت به کارشان ادامه داده و با بیان اینکه فیفا رای ناعادلانه داده خود را تبرئه می‌کنند.

یا در فلان فدراسیون می‌بینیم مدیری که 5 ماه پیش به اتهام فساد برکنار و ممنوع‌الکار می‌شود به یکباره از سوی معاون وزیر حکم برگشت به کار می‌گیرد.

اما مسئله‌ای که به سادگی نمی‌توان از آن گذشت وضعیت این روزهای فوتبال کشورمان در فصل نقل‌وانتقالات است.  متاسفانه در بدترین شرایط اقتصادی کشور و شیوع ویروس کرونا می‌بینیم که دلال‌ها خیلی راحت قیمت‌های مربیان و بازیکنان را به طرز بی‌سابقه‌ای افزایش داده و هر رقمی که دلشان بخواهد برای مدیران باشگاه‌ها تعیین می‌کنند.

مدیران ناکارآمد و بی‌کفایت هم چون می‌دانند حضورشان در باشگاه‌ها موقت است تن به عقد هرگونه قراردادی می‌دهند و در آخر بدون اینکه به هیچ نهادی جوابگو باشند ترک مسئولیت کرده و حتی پست‌های بالاتری را می‌گیرند.

در این میان نباید نقش برخی مربیان را هم نباید کمرنگ دانست. مربیانی که به دستمزد میلیاردی خود راضی نیستند و به طرق مختلف از این فوتبال درآمدزایی می‌کنند. به طور مثال در فلان باشگاه معروف لیگ برتری سرمربی تعیین می‌کند که باشگاه بازیکنان جدید را از فلان دلال بگیرد. از این‌رو مذاکره برای جذب بازیکن ابتدا با آقای دلال انجام می‌شود و او بیشترین رقم ممکن را برای دستمزد بازیکن در نظر می‌گیرد و مدعی می‌شود فلان تیم پولدار شهرستانی حاضر است دو برابر این رقم پرداخت کند.

مدیرعامل از همه جا بی‌خبر که از سوی سرمربی تیمش هم برای تقویت تیم تحت فشار است برای اینکه مورد انتقاد هواداران قرار نگیرد مجبور است خواسته دلال را اجرا و قرارداد را امضا کند. اینطور می‌شود؛ بازیکنی که فصل پیش قراردادش زیر ۸۰۰ میلیون بوده به یکباره قرارداد شش‌ونیم میلیاردی با باشگاه معروف می‌بندد. نکته جالب اینکه این کارم با منت انجام می‌دهد و مدعی می‌شود از فلان تیم پیشنهاد بهتر داشته و فقط به عشق مردم حاضر به این انتقال شده است.

لیگ برتر ایران چند سالی است که خالی از ستاره شده و از لحاظ کیفیت فنی نیز جز یک یا دو تیم بقیه تیم‌ها هیچ حرفی برای گفتن ندارند. مربیان هم بدون اینکه بر سطح دانش خود بیافزایند در سال دو یا بعضاً سه تیم عوض می‌کنند تا بیشتر درآمد داشته باشند. در کل بیش از 500, 600 میلیارد تومان در سال در این فوتبال هزینه می‌شود بدون اینکه آورده‌ای داشته باشد. 

هنوز خیلی از باشگاه‌ها با مشکل نداشتن زمین تمرین و رختکن مناسب مواجه هستند و هیچ درصدی از هزینه‌های اشاره شده حداقل صرف بهبود امکانات و ساخت ورزشگاهی نمی‌شود تا حداقل به این مورد دلخوش کرد.

در این میان واسطه‌ها هستند که با کمترین زحمت بیشترین درآمد را از این فوتبال بدست می‌آورند. واسطه‌هایی که با کمک برخی مدیران و مربیان در این فوتبال قدرت پیدا کرده و هیچ نهادی هم جلودارشان نیست. 

این‌روزها به حال این فوتبال باید تاسف خورد که چنین مسیری را در پیش گرفته و با سرعت نور در حال حرکت است. مقصد هم مشخص است. دیر یا زود کفگیر برخی باشگاه‌ها به ته دیگ خورده و آن وقت است که دیگر کار از کار گذشته و باید در این فوتبال را تخته کرد. 

انتهای پیام/