توسط متخصصان یک شرکت دانشبنیان؛
آنا گزارش می‌دهد؛
عملیات هماهنگ رسانه‌های غربی باهدف خلع سلاح مقاومت/ غرض‌ورزی علیه حزب‌الله بار دیگر کلید خورد
بعضی رسانه‌های آمریکایی و اروپایی در پی انفجار مهیب هفته گذشته بیروت با پیروی از یک الگوی خاص در تلاش هستند جنبش حزب‌الله را ریشه مشکلات لبنان معرفی و مردم و حزب‌الله را مقابل هم نشان دهند، الگویی که برای مردم ایران و بقیه نقاط غرب آسیا آشناست.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، رسانه‌های غربی در پی انفجار مهیب بیروت با طرح اتهامات مختلف علیه حزب‌الله تلاش می‌کنند این گروه را مقصر بی‌ثباتی و ناکارآمدی حکومت این کشور معرفی کنند، اتهاماتی که برای ایرانی‌ها و البته بقیه مردم منطقه آشناست.
یکی از بارزترین نمونه‌های تلاش این رسانه‌ها برای تخریب حزب‌الله گزارشی است که روزنامه واشنگتن‌پست روز شنبه گذشته با عنوان «حزب‌الله بعد از انفجار مهیب بیروت با سخت‌ترین چالش (تاریخ) خود مواجه است» منتشر کرده است.
در این گزارش آمده است که گرچه شواهدی در تأیید ارتباط حزب‌الله با حادثه بیروت وجود ندارد، اما این گروه به‌عنوان «قوی‌ترین نیروی سیاسی و نظامی لبنان» هدف اصلی خشم مردم از طبقه حاکم است.
واشنگتن‌پست می‌گوید سیاستمداران حاکم که نزدیک به حزب‌الله هستند متهم هستند با فساد و سوء مدیریت خود اقتصاد را ورشکسته کرده‌اند و هزاران نفر را به مرز فقر کشانده‌اند.
این گزارش با اشاره به واقعه دار زدن تمثال سید حسن نصرالله در جریان تظاهرات اخیر بیروت توسط عده بعضی افراد ناشناس می‌گوید تاکنون سابقه چنین اقداماتی ضد حزب‌الله وجود نداشته و این یعنی خشم مردم از این گروه لبریز شده است.
در این گزارش حتی ادعاشده نه‌تنها مسیحیان و سنی‌ها، بلکه بعضی شیعیان نیز دیگر اعتقادی به معصومیت حزب‌الله ندارند.
واشنگتن‌پست سپس این‌گونه نتیجه‌گیری می‌کند که حزب‌الله برای حفظ «دولت موازی قدرتمند خود که ارتش خصوصی و زرادخانه خود را دارد» دچار چالش است.
مصاحبه‌های بودار
اما بخش عمده این گزارش از مصاحبه با افراد متعددی تشکیل‌شده که یا خود را معرفی نمی‌کنند یا مخالف سرسخت محور مقاومت و نزدیک به عربستان هستند.
واشنگتن‌پست می‌گوید بسیاری از افرادی که در این خصوص با این روزنامه مصاحبه کرده‌اند به خاطر ترس از عواقب انتقاد از حزب‌الله درخواست کرده‌اند نامشان فاش نشود!
یکی از این افراد مادری شیعه در شهر نبطیه در جنوب لبنان است که ظاهراً با مشکلات متعددی برای نگهداری از خانواده خود در اوضاع نامناسب اقتصادی فعلی روبه‌رو است.
این زن که نینا نام دارد می‌گوید: «من مادری هستم که به خاطر آن‌ها (حزب‌الله) رنج می‌کشم. شستشوی مغزی ما با صحبت از مقاومت (ضد اسرائیل) غذایی برای ما فراهم نمی‌کند و آینده فرزندانمان را تأمین نمی‌کند. آن‌ها عامل همه اتفاقات در کشور ما هستند.»
نمایی از اعتراضات لبنان به اوضاع معیشتی
مردی دیگری که «مدافع سرسخت سابق حزب‌الله که هنوز رابطه نزدیکی با این گروه دارد» معرفی‌شده می‌گوید فروپاشی اقتصادی و اجتماعی لبنان موجب نارضایتی بی‌سابقه شیعیان شده است.
این مرد می‌گوید: «حتی قبل از انفجار، دوسوم مردم خشمگین بودند. آن‌ها گرسنه هستند و پولی برای خوردن یا خریدن دارو ندارند. هیچ‌کس جرئت شکایت ندارد. آن‌ها با آهن و آتش (دیکتاتورمآبانه) حکومت می‌کنند.»
فردی دیگری که مورد مصاحبه قرارگرفته هلال الخشن، استاد علوم سیاسی دانشگاه آمریکایی بیروت است که مواضع تندی ضد محور مقاومت اتخاذ می‌کند و حتی کتابی به نام «حزب‌الله، مسیری به ناکجاآباد» در انتقاد از این گروه نوشته است.
بیشتر بخوانید:
پشت پرده شوآف مکرون روی ویرانه‌های بیروت/ فرانسه به دنبال قیمومیت دوباره بر لبنان است؟
الخشن می‌گوید: «حزب‌الله یک‌گوشه قرار دارد و طناب دور گردن آن‌ها سفت‌تر می‌شود. این‌یک معماست. آن‌ها نمی‌دانند چه‌کار کنند. آن‌ها می‌دانند که جو لبنان واقعاً به نفع آن‌ها نیست.»
الخشن همچنین می‌گوید حزب‌الله تبدیل به مانع دریافت کمک بین‌المللی موردنیاز برای جلوگیری از فروپاشی اقتصادی شده است. وی می‌گوید: «این باعث می‌شود حزب‌الله در موقعیت بسیار دشواری باشد چون همه می‌دانند که لبنان تا زمانی که موضوع حزب‌الله حل نشود باید منتظر باشد.»
ربیع طلیس فعال ضد حزب‌الله فرد دیگری است که مورد مصاحبه قرارگرفته است. وی که می‌گوید به خاطر انتقادات صریح از حزب‌الله «تهدید به مرگ» شده است، اظهار می‌کند که این گروه به شهروندان تحت حمایت خود به پوند لبنان که ارزش آن افت قابل‌توجهی داشته حقوق می‌دهد، اما به مبارزان خود به دلار حقوق می‌دهد. طلیس مدعی می‌شود این موضوع موجب ایجاد یک «شکاف طبقاتی» بین این دو گروه شده است.
طلیس مدعی شد انتقاد از حزب‌الله «رشد قابل‌توجه و محسوسی» داشته و مردم می‌گویند این گروه «شریک فرآیند فساد» و «مدافع فاسدان» است.
علی دانشجویی که در مناطق جنوبی لبنان زندگی می‌کند، می‌گوید حتی سرسخت‌ترین هواداران حزب‌الله نیز به‌سختی می‌توانند این گفته سید حسن نصرالله که این گروه در بندر بیروت حضور نداشته را باور کنند، چراکه حزب‌الله شبکه‌های تجاری خود را دارد که از بندرهای لبنان استفاده می‌کنند.
علی می‌گوید: «راستش من نمی‌دانم که آن‌ها فکر می‌کنند ما چقدر احمق هستیم. افرادی که از حزب‌الله حمایت می‌کنند در نگرش خود (بعد از انفجار) تغییر داده‌اند.»
عماد سلامه، یکی دیگر از اساتید دانشگاه آمریکایی بیروت نیز با مطرح کردن احتمال عجیب تسخیر نظامی لبنان توسط حزب‌الله می‌گوید این گروه شاید بتواند کنترل لبنان را در اختیار بگیرد اما نخواهد توانست بر این کشور حکومت کند.
بی‌توجهی رسانه‌های غربی به اصول مهم خبرنگاری
واشنگتن‌پست تنها رسانه‌ای نیست که تلاش می‌کند با فضاسازی خاص مردم را مقابل حزب‌الله نشان دهد و از این طریق بر ذهنیت مردم جهان از اوضاع لبنان تأثیر بگذارد.
وال استریت ژورنال نیز در گزارش مشابهی با عنوان «انفجار بیروت موجب فوران خشم عمومی از حزب‌الله قدرتمندترین گروه لبنان شده است» مدعی می‌شود حزب‌الله هدف جنبش «مقاومت» مردم لبنان به‌خصوص نسل جدید مقابل حکام این کشور قرار دارد.
صدای آمریکا نیز در گزارشی با عنوان «دولت لبنان استعفا داده اما معترضان خیر» به نقل از معترضان ادعا می‌کند مردم از حزب‌الله خشمگین هستند، چراکه این گروه، لبنان را کنترل می‌کرده و بنابراین مسئول انفجار است.
اما به نظر می‌رسد گزارش واشنگتن‌پست و ده‌ها گزارش دیگری که این روزها در پوشش تحولات لبنان منتشرشده‌اند به یکی از اصول مهم حرفه خبرنگاری که توازن و رعایت بی‌طرفی است کم‌توجه بوده‌اند.
چرا این خبرنگاران فقط روی حزب‌الله متمرکز هستند؟ تاکنون چند گزارش در خصوص نقش گروه‌های سیاسی وابسته به غرب و خود غربی‌ها در بحران جاری لبنان منتشرشده است؟
آیا قبل از تشکیل حزب‌الله در دهه 1980 و 1990 مردم لبنان مشکل نداشتند؟
چرا به نقش فرانسه که بیش از دو دهه لبنان را تحت استعمار خود داشت و سیستم سیاسی معیوب این کشور را بنیان نهاد که زمینه‌ساز بروز جنگ داخلی دهه 1970 و 1980 شد اشاره‌ای نمی‌شود؟
چرا به نقش رژیم صهیونیستی که سال 1982 وقتی هیچ گروه مقاومتی وجود نداشت به این کشور حمله کرد و جنوب لبنان را به‌طور کامل تحت اشغال خود درآورد اشاره نمی‌شود؟
چرا به نقش عربستان در ایجاد سیستم سیاسی طایفه‌ای در دهه 1990 که سنگ بنای اختلافات همیشگی میان احزاب لبنانی را بنیان نهاد اشاره‌ای نمی‌شود؟
چرا به نقش تحریم‌های اقتصادی غرب که در بحبوحه بحران کرونا، موجب تشدید مشکلات اقتصادی لبنانی‌ها شده اشاره‌ای نمی‌شود؟
چرا به عدم فشار غرب بر گروه‌های نزدیک به خود چون 14 مارس برای برخورد با فاسدان وابسته به این جریان اشاره نمی‌شود؟
چرا به این واقعیت که بندر بیروت تحت کنترل نزدیکان سعد حریری و اردوگاه 14 مارس اداره می‌شد اشاره نشده است؟
چرا به این واقعیت که غربی‌ها در دهه‌های گذشته نیز هیچ‌وقت کمک صادقانه‌ای به مردم لبنان نکرده‌اند اشاره نمی‌شود و در عوض حزب‌الله مانع کمک‌های بین‌المللی معرفی می‌شود؟
چرا به خدمات گسترده حزب‌الله به مردم به‌خصوص مردم جنوب لبنان که سال‌هاست تحت تبعیض دولت قرار داشته‌اند و از حملات اسراییل رنج‌برده‌اند، ازجمله ارائه خدمات اجتماعی و حمایت از آسیب دیدگان، اشاره نمی‌شود؟
چرا باید مخالفت عده‌ای از مردم لبنان با حزب‌الله، مخالفت همه مردم لبنان و حتی شیعیان با حزب‌الله به تصویر کشیده شود؟
البته نباید انتظار داشته باشیم این سؤالات هیچ‌وقت توسط رسانه‌های غربی که تحت سیطره صهیونیست‌ها قرار دارند پاسخ داده شوند.
احتمالاً این رسانه‌ها در هفته‌ها و ماه‌های آینده نیز به‌جای پرداختن به ریشه‌های اصلی مشکلات کنونی لبنان مدام بر طبل دخالت ایران در لبنان خواهند کوبید و چاره مردم را خلع سلاح حزب‌الله و کناره‌گیری آن از صحنه سیاسی که آرزوی صهیونیست‌هاست به تصویر خواهند کشید.
انتهای پیام/4106/
انتهای پیام/
آنا گزارش می دهد؛
