زیرساخت ارتباط دانشگاه و صنعت، «فرهنگ» است/ پایاننامه فروشی از کجا نشأت میگیرد؟
به گزارش خبرنگار حوزه آموزشی و پژوهشی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، امروزه استارتآپها و شرکتهای دانشبنیان اغلب بر روی فعالیتهای خدماتی مانند فروش، حملونقل، تاکسیهای اینترنتی و غذا فعالیت میکنند. از همین رو نیاز است اکوسیستم استارتآپها و کارآفرینان به سمت حوزههای کمتر مورد توجه بـا پتانسـیل بالا و اثـرات اجتماعی و اقتصادی و ملی بالا در شرایط کنونی هدایت شود.
باتوجه به چالشهای متعدد کشور در عرصههایی مانند کشاورزی، سبک زندگی شهرنشینی، مسائل اجتماعی، محیطزیست، آلودگی و انرژی، در این بین گروهها و شرکتهای دانشبنیانی شکل گرفتهاند که بهصورت غیرمستقیم اندیشه و خلاقیت را وارد چرخههای تولید تا بازار میکنند. خبرگزاری آنا در راستای معرفی و تجربهنگاری فناوری، با گروههای استارتآپی موفق در قالب «پاتوق نخبگان» همراه شده و پای صحبت آنان نشسته است.
«پاتوق نخبگان» محفلی برای مخترعان و نخبگان است که در سلسله نشستهایی در راستای معرفی دستاوردها و چالشهای استارتآپها و شرکتهای دانشبنیان در خبرگزاری آنا برگزار میشود. در این نشست میزبان «فرزاد چراغپور سماواتی» دارای مدرک دکتری مکانیک از دانشگاه صنعتی خواجه نصیر و سازنده ویلچر هوشمند ایستا هستیم. در ادامه مشروح این گفتگو را میخوانید.
بیشتر بخوانید:
آنا: نقش طرح پایش دانشگاه آزاد در پیشروی پایاننامهها را چگونه ارزیابی میکنید؟
چراغپور سماواتی: نظام پایش، سامانهای است که به طور مثال به استاد میگوید که میتواند در خصوص 10 زمینه بهداشت، انرژی، محیط زیست، پزشکی و... کار کند و در حوزه پزشکی که در دو حوزه مواد پزشکی و تجهیزات کار کند. و باید این محدودیت برطرف شود.
به طور مثال نگارنده موضوعات نظام پایش پزشکی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب است، این فرد تنها دو زمینه پژوهشی در این زمینه نگاشته است و باید سایر زمینههای پزشکی تمامی به آن اضافه شود.
آنا: مشکل پایاننامه فروشی از کجا نشأت میگیرد؟
چراغپور سماواتی: مشکل پایاننامه فروشی از اساتید منشا میگیرد؛ زیرا این اساتید هستند که موضوعاتی را به دانشحویان ارائه میدهند که پیش از آن کار شده است. در این صورت باید از آن استاد پرسید که چرا به روز نیست؟
در صورتی هم که موضوع پایاننامه تکراری نباشد؛ برخی از دانشجویان تحصیلات تکمیلی برای تأمین نیازهای مالی خود با شرکتهایی همکاری میکنند. این دانشجو یک کار علمی انجام میدهد که بیاخلاقی است.
در این صورت باید مسئولان این موارد را پیدا کنند، به دانشجو مدرک ندهند و آن را توبیخ کنند.
آنا: موانع ارتباط دانشگاه با صنعت چیست؟
چراغپور سماواتی: بخشی از مشکلات ارتباط دانشگاه با صنعت مربوط به سیستم دانشگاه و بخشی عمده آن مربوط به صنعت است. در دانشگاهها ساختارهای گوناگونی برای ارتباط با صنعت شکل میگیرد که این ساختارها برعهده افراد ثابتی قرار میگیرد؛ همین موضوع مشکل ارتباط دانشگاه با صنعت است که باید تأمل بیشتری به آن شود.
فرهنگ، زیرساخت ارتباط دانشگاه و صنعت است
برای بهبود ارتباط دانشگاه و صنعت باید به تربیت نیروی انسانی (استاد و دانشجو) دقت کرد. استاد دانشگاه باید مسائل واقعی مبتلابه صنعت را به عنوان پروژه پایاننامه تعریف و دانشجویان را به سوی حل این مسائل هدایت کند.
دانشجویانی باید در دانشگاهها تربیت شوند که نیروی کاری پاسخگوی نیاز جامعه باشند و دغدغه آنها پاسخگویی به مسائل و مشکلات جامعه باشد. زیرساخت بهبود و تقویت ارتباط دانشگاه و صنعت «فرهنگی» و پس از آن مسائل «آموزشی» است، بعد آموزشی از جنس اخلاقمدارانه میآید.
سطح دانشگاههای ما (دانشجویان و اساتید)، در سطح استاندارد جهانی است؛ اما متأسفانه بیشتر از اینکه به مسائل مبتلابه جامعه خود توجه کنیم، مسائل جامعه جهانی را حل میکنیم.
این ایرادی است که در سازوکارهای تشویقی تنبیهی ریشه دارد. ارتقا اساتید و دانشگاهیان ما در گرو پایگاه تامسون رویتر و پایگاه ISI و... است. همین امر آنها را به سوی مسائل آن ژورنال و آن صنعتی که آن ژورنال در آن بهوجود آمده، سوق میدهد و میتوان گفت مهاجرت نخبگان را تسهیل میکند. دانشجویانی که مسائل جامعه جهانی را حل میکنند با پیشنهاد به، تسهیلات، زندگی و شرایط بهتر از سوی کشورهای خارجی، ترغیب به مهاجرت میشوند.
از طرفی در صورت حمایت و ارائه تسهیلات است که پژوهشگران ترغیب به حل مسائل کشور میشوند؛ در غیر این صورت دانشگاهیان و پژوهشگران به سراغ حل مسائل کشور نخواهند آمد.
دانشگاه، استاد، معاونت علمی فناوری ریاست جمهوری، صنعت یکجور سیستمهای دینامیک و ارگانیسمهای زنده و همه به هم متصل هستند. همه کسانی که دستاندرکارند باید در راستای حل این مشکل قدم بردارند.
آنا: نقشه جامع علمی کشور چقدر از نیازهای جامعه دانشگاهی را مرتفع کرده است؟
چراغپور سماواتی: بزرگانی که نقشه جامع علمی کشور را نوشتند. همه اساتید تراز اول کشور بودند ولی یک نقدی راجع به نقشه جامع علمی کشور، که حدود 15 سال از نگارش آن میگذرد؛ گفته میشود 70 درصد از نقشه جامع علمی کشور اجرایی نشده است؛ اما تا کنون در این خصوص گزارشی ارائه نشده است که این درصدی که اجرایی شده چه چیزهایی است. میگویند شما دیگر با آن کاری نداشته باشید! بنابراین پس همچنان جوابی برای اینکه اولین قدم را چه کسی بردارد، نداریم.
انتهای پیام/4084/
انتهای پیام/