قوانین شرکت‌های دانش بنیان قدیمی و دست‌وپا گیر است/ پزشک سالاری در وزارت بهداشت!

به گزارش خبرنگار حوزه آموزشی و پژوهشی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، امروزه استارت‌آپ‌ها و شرکت‌های دانش‌بنیان اغلب بر روی فعالیت‌های خدماتی مانند فروش، حمل‌ونقل، تاکسی‌های اینترنتی و غذا فعالیت می‌کنند. از همین رو نیاز است اکوسیستم استارت‌آپ‌ها و کارآفرینان به سمت حوزه‌های کمتر مورد توجه بـا پتانسـیل بالا و اثـرات اجتماعی و اقتصادی و ملی بالا در شرایط کنونی هدایت شود.

باتوجه به چالش‌های متعدد کشور در عرصه‌هایی مانند کشاورزی، سبک زندگی شهرنشینی، مسائل اجتماعی، محیط‌زیست، آلودگی و انرژی، در این بین گروه‌ها و شرکت‌های دانش‌بنیانی شکل گرفته‌اند که به‌صورت غیرمستقیم اندیشه و خلاقیت را وارد چرخه‌های تولید تا بازار می‌کنند. خبرگزاری آنا در راستای معرفی و تجربه‌نگاری فناوری، با گروه‌های استارت‌آپی موفق در قالب «پاتوق نخبگان» همراه  شده و پای صحبت آنان نشسته است.

«پاتوق نخبگان» محفلی برای مخترعان و نخبگان است که در سلسله نشست‌هایی در راستای معرفی دستاوردها و چالش‌های استارت‌آپ‌ها و شرکت‌های دانش‌بنیان در خبرگزاری آنا برگزار می‌شود. در ششمین نشست میزبان «محمد نادری‌زاده» دانشجوی دکتری مدیریت تکنولوژی و کارآفرین دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب مخترع و فعال در حوزه تولید تجهیزات پزشکی هستیم. در ادامه مشروح قسمت چهارم این گفتگو را می‌خوانید.

بیشتر بخوانید:

ضعف بزرگ سیستم آموزش کشور کنکور است/ آموزش یکسان مشکل اصلی سیستم آموزشی ایران

آنا: شما دارای 10 اختراع هستید؛ آیا آن‌ها را در کشورهای خارجی ثبت کردید؟

نادری‌زاده: سال 91 تنها سه اختراع (ترولی پانسمان شستشوی اتوماتیک، دستگاه ربات کشش‌دهنده پای بیمار حین عمل جراحی ارتوپدی و نگهدارنده بیمار در وضعیت لترال) در  صندوق پژوهشگران و فناوران کشور برای ثبت بین‌المللی اختراعات در آمریکا ثبت شد.

 آنا:  چگونه شرکت دانش بنیان خود را تاسیس کردید؟

نادری‌زاده: در زمان معاونت وقت علمی و فناوری ریاست جمهوری پیشنهاد شد که شرکت دانش‌بنیان تأسیس کنیم. ابتدا باید تعاونی دانش‌بنیان و اساسنامه آن را در «شرکت تعاونی دانش‌بنیان» ثبت می‌کرديم. سپس در شورایی پس از معرفی اختراع خود و مراجعه به اداره تعاون «شرکت دانش‌بنیان» تأسیس کردیم.

پس‌ازآن نیز سامانه ارزیابی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری راه‌اندازی شد که باید بر اساس آن سامانه، مورد ارزیابی قرار می‌گرفتیم, در آن سامانه ابتدا مجوز «شرکت دانش‌بنیان نوپا» و پس‌ازآن به‌عنوان «شرکت دانش‌بنیان صنعتی» مجوز گرفتیم.

در آن زمان به‌همراه کالاهای دانش‌بنیان، پکیج اتاق عمل و البسه بیمارستانی نیز تولید می‌کردیم؛ شرکت‌های تولیدکننده پکیج اتاق عمل و البسه بیمارستانی را شرکت «دانش‌بنیان صنعتی» می‌نامند. در آن زمان با جذب 6 نفر و سرمایه‌گذار، ماهانه بین 250 الی 300 میلیون تومان فروش داشتیم.

پزشک سالاری در وزارت بهداشت

اما این شرایط ثابت باقی نماند و با اوضاع بد وزارت بهداشت مواجه شدیم. در دنیا این وسایل چند بار مصرف است که کشور ما نیز از این موضوع مستثنا نیست و متأسفانه این موارد به مریض توضیح داده نمی‌شود. می‌گویند دیگر نیازی نیست مریض بداند! مسئولان وزارت بهداشت همان پزشکان هستند و سیستم پزشک سالار است!

آنا: فرصت ارائه اختراعات شما به دیگر کشورها فراهم شده است؟

نادری‌زاده: به عمان برای تولید و سرمایه‌گذاری رفتم. وسیله‌ای که در ایران 30 هزار تومان می‌فروختم در عمان 300 هزار تومان یعنی 10 برابر قیمت خریداری می‌شد؛ عمان بعد از کویت دومین پول باارزش دنیا را دارد و کشوری رو به پیشرفت و توسعه است.

آنا: امکان صادرات به عمان را نداشتید؟

نادری‌زاده: امکان صادرات به عمان بود اما کشور عمان به دنبال جذب سرمایه‌دار به کشور خود است نه واردات! وزارت بهداشت عمان به ما گفت: «به‌شرط تولید در کشور خود از ما خرید می‌کند»؛ از طرفی رقبای زیادی از کشورهای چین و پاکستان در این حوزه وجود دارند. 

اما متأسفانه در کشورهای عربی، تا 20 سال آنجا اجنبی هستید یعنی ملک به شما واگذار نمی‌شود که بتوانید آنجا سرمایه‌گذاری کنید و حتماً باید کفیل داشته باشید. کفیل همه‌کاره و شما هیچ‌کاره هستید. کفیل می‌تواند همه کار کند. ممکن است مثلاً شما یک سرمایه کلانی را ببرید آنجا، فردا یا یک سال یا دو سال بعدش بگوید نمی‌خواهم با تو ادامه بدهم!

با این وجود سعی به راه‌اندازی خط تولید پکیج یک‌بارمصرف جراحی با البسه بیمارستانی در کشور عمان را داشتیم. اما متأسفانه ارزش پول ما نسبت به عمان کم است. من اگر 2 میلیارد تومان هزینه کنم به پول کشور عمان 200 میلیون تومان سرمایه‌گذاری کرده‌ام! پول ایران کم‌ارزش است باید سرمایه کلان داشته باشید تا به آنجا بروید.

افرادی زیادی از ایران باوجوداین مشکلات به کشورهای عمان، قطر و دبی برای سرمایه‌گذاری می‌روند؛ زیرا در این کشورها «ثبات قیمت» وجود دارد. هم‌چنین در وزارت تجارت و صناعت عمان طی یک روز مجوزهای لازم جهت تولید صادر می‌شود؛ اما در کشور ما چندین مرتبه باید برای یک نامه مراجعه کرد. به طور کلی می‌توان گفت سیستم اداری ما به کاغذبازی مبدل شده است.

قوانین قدیمی دست و پاگیر شرکت‌های دانش بنیان

یکی دیگر از مشکلات شرکت‌های دانش بنیان قوانین قدیمی آن است. بر اساس قانون هر شرکت باید پروانه بهره‌برداری جداگانه داشته باشد. یک مشکلی که داشتیم گفتیم ما در شرکت خودمان 8 میلیارد سرمایه‌گذاری کرده‌ایم می‌توانیم چندین شرکت دیگر هم  همراه من به تولید بپردازند.

بر اساس قانون هر شرکتی باید برود یک زمین تهیه کند و به تولید بپردازد. این در حالی است که ما می‌خواهیم در یک فضای مشترک چهار شرکت با نام و برند خود کار کنند؛ اما قانون این موضوع را نمی‌پذیرد.

بر اساس این قانون از سال 1329  هر شرکتی باید جدا ساخت و ساز کند. یعنی من اگر پروانه بهره‌برداری روی این قطعه زمین گرفتم، شرکت بعدی نمی‌تواند روی همین زمین پروانه بهره‌برداری اخذ کند و باید زمین دیگری تهیه کند! چگونه یک شرکت دانش‌بنیان نوپا می‌تواند هزینه خرید یک زمین را تامین کند؟

بر اساس کتاب سیلیکون، در دانشگاه استنفورد یا هاروارد بدین شکل نیست، ممکن است شخصی برای تولید به فضای کمتری و فرد دیگری نیاز به فضای بیشتری داشته باشد! چندین شرکت می‌توانند با راه‌اندازی واحد کسب‌وکار از امکانات و سرمایه‌های یک شرکت استفاده کنند و یک فضای زیرساخت مشترکی ایجاد شود.

انتهای پیام/۴۰۸۴/