رستمی تصریح کرد: ادعای اینکه انسان عرفانی پیدا کند که بدون شریعت به معرفت، حقیقت و عبودیت برسد، جز گامهای شیطان برای بازداشتن انسان از مسیر نیست. حقیقت انسان راحتطلبی است، به همین دلیل اینقدر مجاهدت در دین ارزشمند شمرده شده است و لذا میبینیم که کلمه جاهدوا در قرآن بسیار تکرار شده است.
وی خاطرنشان کرد: جهاد فقط شمشیر زدن نیست و باب جهاد نیز همیشه باز است. جهادی که خدا به آن دعوت کرده مبارزه با حقیقت شیطان و مواجهه با شیطان است. امیرالمؤمنین علی(ع) فرموده است: «انّ المهاجرون من هجر عن السیئات و ترک ما حرّم الله»، پس مهاجر واقعی کسی نیست که از مکه به مدینه رفته یا از کفر به اسلام درآمده است. اینها همه هجرت ظاهری هستند و مهاجرت اصلی آن است که انسان از بدیها مهاجرت کند و جهاد هم همین است.
رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها افزود: بعضیها میگویند ما روزه میگیریم و به مشقت میافتیم، اصلاً حقیقت روزه این است که انسان از راحتطلبی فاصله بگیرد. لذا از اینروست که امام علی(ع) میفرمایند: «من روزه در تابستان و نماز در زمستان را دوست دارم.»
رستمی تأکید کرد: طبیعت انسان به دنبال راحتطلبی است و حقیقت دین و عبادت میخواهد تا انسان را از راحتطلبی دور کند و عبادت نیز مقدمه رسیدن به حقیقت است. از جمله زیباترین جلوههای این عبادات، اعتکاف است. حتی در اعتکاف ذکر شده که خرید و فروش کراهت دارد. نگاه به آینه، خوردن و آشامیدن ممنوع شده، فقط به این دلیل که از غیر خدا منقطع شویم.
وی تصریح کرد: این سه روز نوعی ورزیدگی برای انسان معتکف میآورد. دانشجویی که در ایام امتحانات و گرمای تابستان بر خود روزهداری و عبادت را تکلیف کرده است، این شخص به راحتی به غریزههای طبیعی خود جواب منفی میدهد و در مقابل بدیها به راحتی مقاومت میکند، لذا تمایل به انقطاع از غیر خدا را دائماً در خودش ایجاد خواهد کرد.
رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها افزود: روزه خواص آن است که انسان آنچه را که خدا راضی نیست و گناه است، انجام ندهد و روزه خاصتر آن است که انسان از آنچه غیرخداست اجتناب کند و هوای دل خود را داشته باشد نه آنکه فقط از آنچه خدا راضی نیست، اجتناب کرده باشد.
رستمی تصریح کرد: در قرآن کریم در وصف انسان مؤمن آمده که همیشه در حال نماز است. صلاة دائمی یعنی در همه حال به یاد خدا باشیم و برای غیر خدا کار نکنیم. یعنی کسی که اعمالش همه برای خداست و درس خواندن و تحصیلیش برای خداست، انگار این شخص همیشه در حال نماز است.
وی تأکید کرد: در دعای ابوحمزه ثمالی انسان احساس میکند که گناهکارترین و قاصرترین انسانها در مقابل خدا قرار گرفته است و بارها به خطاکاری خود اذعان میکند و میگوید من کسی هستم که وقتی خبر گناهی را به من میدادند، با سرعت سمت آن گناه میرفتم. ائمه اطهار که این ادعیه از آنها نقل شده، همیشه در مقام عبادت خدا خود را از حد تقصیر خارج نمیکردند و ما باید سعی کنیم چنین تفکری را داشته باشیم. تفکری که هر چه هم عبادات خوبی داشته باشیم، باز هم فکر کنیم که در مقام عبادت خدا کم گذاشتهایم.
رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها خاطرنشان کرد: برای مثال بعضی مواقع مهمان خاصی داریم که نیاز است بهترین استقبال را از او انجام دهیم. مثلاً مادری که خبر شهادت پسرش را به او دادهاند و بعد از چند سال معلوم شود که پسرش زنده است و به مادر میگویند فرزندت را امشب خواهی دید، این مادر چگونه از فرزندش استقبال خواهد کرد. لذا هر کاری که انجام دهد فکر میکند برای فرزندش کم گذاشته است. در دعای ابوحمزه ثمالی میگوییم خدایا مرا از حالت تقصیر خارج نکن. همیشه باید اینگونه باشیم که در مقام عبادت خدا فکر کنیم کمکاری داشتهایم.
انتهای پیام/4126/
انتهای پیام/