مفهوم زمان از نگاه معتاد برای ترک اعتیاد

گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، اگر مسابقه‌ای بین معتادان برگزار شود بیشترین جمله‌ای که از آنان خواهیم شنید این عبارت است: «من هر وقت بخواهم، می‌توانم اعتیاد را ترک کنم». این جمله بارها و بارها تکرار و شنیده خواهد شد و این جمله برنده مسابقه می‌شود.

هرکسی که معتادها را مشاهده کرده باشد می‌داند که آن‌ها در موارد بی‌شماری «کنار گذاشته اند» و قول و قرارهای غیرقابل شمارشی با خود داشته‌اند. ترک کردن ممکن است چند ساعت، چند روز یا در بعضی موارد چند هفته طول بکشد اما به طور معمول، خیلی طول نخواهد کشید که اعتیاد به شکل فعال بازگردد. این چرخه معیوب سال‌ها ادامه پیدا میند.

واقعیت این است که معتادها قادر نیستند هر زمان که خواستند اعتیاد را کنار بگذارند. دیگران می‌توانند این نکته را ببینند، اما معتاد نمی تواند. خانواده و دوستان ممکن است گیج شوند و از خودشان بپرسند: « چه طور یک نفر می‌تواند اصرار کند که هر زمان که بخواهد می‌تواند اعتیاد را کنار بگذارد، درحالی که روشن است این طور نیست؟»
حتی درمانگران کارآزموده که به شنیدن این جملات عادت دارند، ممکن است از خودشان بپرسند: «چطور ممکن است یک فرد با هوش این چنین وافعیتی را نادیده بگیرد؟ چگونه ممکن است افراد دانشگاهی طراز اول، زنان و مردانی با مقام‌هایی با مسئولیت‌های بالا که می‌توانند داده‌های علمی را تجزیه و تحلیل کنن نمی‌توانند در مورد اعتیاد خودشان، دو به اضافه دو را حساب کنند؟»

جواب به درک کردن طرز فکر اعتیادآور بر می‌گردد. معتادها ممکن است آن قدر غیرمنطقی به نظر نرسند، اگر ما یک چیز را درک کنیم: درک زمان در افراد دارای طرز فکر اعتیادآور. معتادها وقتی می‌گویند «من هر وقت بخواهم، می‌توانم اعتیاد را ترک کنم» می‌توانند کاملا برای خودشان و دیگران قابل درک باشند، به شرط آن که دقت کنیم آن‌ها از یک مقیاس زمانی متفاوت نسبت به افراد غیر معتاد استفاده می‌کنند.

برای همه افراد، زمان متغیر است. در برخی شرایط خاص، چند دقیقه ممکن است تمام نشدنی به نظر رسد، در حالی که در شرایط دیگر، هفته ها و ماه ها ممکن است به نظر رسد که در طی چند لحظه طی شده‌اند.

معتادها که ادعا می‌کنند هر وقت بخواهند می‌توانند اعتیاد را ترک کنند، در واقع کاملا اعتقاد دارند که این امر درست است. چرا؟ چون معتاد با ترک کردن برای یکی دو روز، برای یک «وقتی» اعتیاد را ترک کرده است. در واقع، معتادها بعد از این که چند روز اعتیاد را ترک می‌کنند، ممکن است تعجب کنند که چرا دیگران نمی‌توانند این واقعیت را درک کنند که آن‌ها می‌توانند هر «وقت» بخواهند اعتیاد را کنار بگذارند.

ممکن است شما به معتاد بگویید: «نه، واضح است که تو نمی.توانی هر وقت بخواهی اعتیاد را کنار بگذاری». جمله شما و جمله معتاد، هر چند که به نظر متناقض می‌رسند، هر دو درست هستند. نکته مهم این است که آنها واژه «وقت» را متفاوت به کار می برند. برای یک معتاد، وقت ممکن است با دقیقه و یا حتی ثانیه اندازه‌گیری شود. مطمئنا زمانی که معتاد به مصرف مواد مخدر نیاز دارد، به دقیقه‌ها فکر می‌کند. معتادها برای دریافت آثاری که انتظارش را دارند تحمل تأخیر را ندارند. تمام موادی که معتاد ها استفاده می‌کنند آثارشان را در طی چند ثانیه یا چند دقیقه نشان می‌دهند. آری معتادها به آینده فکر می‌کنند، اما فقط در حد لحظات، نه سال‌ها. زمانی که آن‌ها از موادمخدر استفاده می‌کنند، به پیامدهای این کار فکر می‌کنند: برافروختگی، احساس سرخوشی، آرامش، ازجهان جدا شدن و شاید هم خوابیدن. این پیامدها در طی چند ثانیه یا چند دقیقه بعد از مصرف موادمخدر بروز می‌کنند و این چند ثانیه یا چند دقیقه چیزی هستند که مفهوم «وقت» را برای معتاد شکل می‌دهند. بیماری سیروز کبدی، آسیب مغزی، از دست دادن شغل، از دست دادن خانواده، یا سایر پیامدهای جدی در طی فرایندهای طولانی ایجاد می شوند و به احتمال زیاد در طی چند دقیقه ایجاد نمی شوند. بنابراین آن ها خیلی راحت در افکار معتاد ها وجود ندارد.

جان کلام این که؛ زمانی که معتادها و افراد دارای هم وابستگی بتوانند مفهوم «هر دفعه، یک روز» را به طور کامل درک کنند، بازپروری در آن‌ها شروع میشود. اما آن ها باید با احتیاط جلو بروند، چرا که بازگشت آشفتگی در درک زمان، دلیلی برای شک کردن به احتمال عود است. بنابراین جنبه زمان در طرز فکر، یک نکته مهم در درک  و کنترل اعتیاد برای  معتاد در حال  بازپروری و متخصصان است.

انتهای پیام/۴۰۷۱/