کاشت درختان سوزنی برگ به آب و خاک آسیب می‌زند

علی جهانی در گفتگو با خبرنگار حوزه محیط زیست گروه اجتماعی خبرگزاری آنا در ارتباط با استفاده از درختان سوزنی برگ در ایجاد فضای سبز و یا جنگل‌ها اظهار کرد: این نوع درختان شرایط خاصی را در محیط اطرافشان ایجاد می‌کنند و با اسیدی کردن خاک، شرایط حیات گونه‌های گیاهی دیگر را از بین می‌برند تا موادغذایی و آب بیشتری را در اختیار ریشه درخت قرار دهد.

وی در ارتباط با چگونگی ورود درختان سوزنی برگ به فضای سبز کشور گفت: ما به‌طور طبیعی به جز جنگل‌های اُرُس که نوعی سرو که در ارتفاعات کوهستانی رشد می‌کند و به‌عنوان گونه حفاظتی محسوب می‌شود، جنگل سوزنی دیگری نداریم.

عضو هیئت علمی دانشگاه ادامه داد: این مدل درخت سوزنی برگ به‌عنوان تنها نوع درخت سوزنی بومی، نقش مؤثری در جلوگیری از سیلاب‌ها و فرسایش خاک دارد و گونه مناسب نسبت به شرایط سخت و سرمای شدید است و همین عامل سبب شد تا در دهه ۳۰ و ۴۰ به این فکر به ذهن مسئولان خطور کند تا جنگل‌های پایین دست را هم به‌جای درختان پهن برگ به سوزنی برگ تبدیل کنند.

جهانی تصریح کرد: این ایده باعث شد گونه‌های مختلف درختان سوزنی برگ را از کشورهای دیگر وارد کردیم تا جنگل‌هایمان را به جنگل‌های ترکیبی پهن برگ و سوزنی برگ تبدیل کنیم.

این کارشناس مدیریت جنگل ادامه داد: پس از حدود ۳۰ سال به این نتیجه رسیدیم که به‌دلیل شرایط اکولوژیک این درختان وارداتی در جنگل‌های پهن برگ ما قادر به زیست نیستند و این موضوع باعث می‌شود که نه تنها خود این درختان آسیب ببینند بلکه شروع به تخریب و آسیب به جنگل هم می‌کنند.

وی خاطرنشان کرد: با توجه به آثار منفی کاشت درختان سوزنی برگ در میان جنگل‌های پهن برگ، سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور از دهه ۷۰ و ۸۰ استفاده از گونه‌های سوزنی را برای جنگل‌کاری در داخل جنگل‌های طبیعی ممنوع کرد.

جوانی افزود: بعد از تجربه ناموفق کاشت درختان سوزنی برگ وارداتی در میان جنگل‌های پهن برگ، نوبت به تجربه این گونه از درختان در فضای سبز شهری و حاشیه شهرها رسید.

عضو هیئت علمی دانشگاه از دلایل مهم استفاده از این گونه از درختان در فضای سبز را مقاوم بودن این گونه نسبت به شرایط سخت، عدم نیاز به حجم بالای آب، مقاوم بودن در برابر تابش مستقیم نور آفتاب، آلودگی هوا و همچنین رشد سریع آنها عنوان کرد.

وی در ادامه به بیان میزان استفاده از درختان سوزنی برگ در فضای سبز شهری و یا جنگل کاری پرداخت و گفت: برای استفاده از این گونه گیاهی می‌بایست ارزیابی‌های صحیحی انجام شود و نباید صرفاً به‌دلیل نبود امکانات و شرایط سخت به این گستردگی به استفاده از این نوع درختان دست زد.

کارشناس حوزه مدیریت جنگل با بیان این‌که حتی در شرایط سخت که چاره‌ای جز کاشت درختان سوزنی برگ نیست، استفاده از گونه‌های بومی را در اولویت قرار دارد، افزود: یکی از نمونه‌های بی‌توجهی و کاشت بی‌رویه درختان سوزنی برگ مربوط به پارک چیتگر است که بعد از کاشتن این نوع درختان اکنون در تلاش هستند تا با کاشت درختان پهن‌برگ در میان آنها کم‌کم این گونه‌‌های بومی را جایگزین درختان سوزنی برگ کنند.

عضو هیئت علمی دانشگاه در ادامه خاطرنشان کرد: توصیه اول برای هر نوع جنگل‌کاری در حاشیه شهرها و فضای سبز شهری استفاده از گونه‌های بومی است و دلیل آن نیز این است که این گونه‌ها هم می‌توانند در برابر خشکی و نور آفتاب مقاومت داشته و با حداقل آب سطح فضای سبز را پوشش دهند.

جهانی تصریح کرد: گونه‌های بومی سوزنی برگ اثرات منفی کمتری را بر روی خاک گذاشته و شرایط زیستی مناسب‌تری را برای محیط‌های شهری فراهم می‌کنند.

وی در پایان ضمن بیان این‌که ما در تهران بیش از حد از درختان سوزنی برگ استفاده کردیم، گفت: وقت آن رسیده تا با کاشت درختان پهن برگ در میان انواع سوزنی‌برگ‌ها جایگزینی در محیط برای آنها فراهم کنیم و نباید این موضوع را فراموش کنیم که ما در کشور آنقدر دارای تنوع گونه‌های گیاهی هستیم که حق انتخاب را به سوزنی برگ‌ها ندهیم.

انتهای پیام/4105/