جزئیات 4 مقاله دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شبستر در کنگره ملی بهداشت

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا از شبستر، مقاله سیاوش نصراللهی با عنوان «اثر تیمار حرارتی بر روی میزان سم دیازینون در روغن کره»، مقاله گلناز اسحقی‌ماکویی با عنوان «بررسی زنده‌مانی بیفیدوباکتریوم انیمالیس زیرگونه لاکتیس در بستنی کاکائویی سنتی حاوی شیرین‌کننده استویا»، مقاله محمد‌جواد روحانی­‌فر با عنوان «محصولات تراریخته تهدید یا فرصت؟» و مقاله رضا علیزاده با عنوان «تعیین غلظت آفت‌کش کلرپیریفوس در آب هویچ عرضه‌شده در آبمیوه فروشی‌های تبریز» با راهنمایی دکتر محمدحسین موثق عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی شبستر در نخستین کنگره ملی بهداشت مواد غذایی ارائه و به چاپ رسید.

سیاوش نصراللهی در مقاله خود به موضوع آفت­‌کش‌­ها پرداخته است. آفت­‌کش­‌ها گروهی از مواد شیمیایی هستند که امروزه به‌صورت وسیع برای کنترل آفات کشاورزی استفاده می‌­شوند. حضور باقیمانده آفت‌­کش‌­ها در محصولات کشاورزی و دامی، اثرات سوئی بر روی سلامت انسان دارد. دیازینون از جمله آفت‌کش­‌هایی هستند که در مناطق مختلف ایران استفاده می­‌شود. احتمال حضور آفت‌­کش‌­ها در محصولات دامی نظیر کره حیوانی وجود دارد و مصرف این فرآورده‌­ها، مخاطرات فراوانی برای مصرف­‌کنندگان دارد.

هدف از این مقاله، بررسی اثر حرارت بر روی میزان سیم دیازینون در روغن کره تولیدی است. به نمونه­‌های کره حیوانی مقدار 465 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم، سم دیازینون اضافه شد و نمونه تحت تاثیر تیمار حرارتی 80، 90 و 100 درجه سلسیوس قرار گرفتند. نمونه‌‌­برداری در زمان­‌های صفر، 30، 60، 90 و 120 دقیقه انجام گرفت. میزان سم دیازینون توسط روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا تعیین شد و همه تیمارهای حرارتی در سه تکرار انجام شد.

نتایج نشان داد که اختلاف معنی‌­دار بین میزان سم در نمونه‌های شاهد و تحت تیمار حرارتی وجود دارد. بیشترین کاهش میزان دیازینون مربوط به تیمار 100 درجه سلسیوس در زمان 120 دقیقه بود و کمترین کاهش در 80 درجه سلسیوس به­ مدت 30 دقیقه بود. با توجه به نتایج به‌دست آمده هرچه میزان دما و مدت زمان بالاتر باشد، اثر حرارت بر کاهش میزان سم دیازینون بیشتر است.

گلناز اسحقی‌ماکویی دانشجوی دکتری حرفه‌­ای دامپزشکی پژوهش خود را با عنوان «بررسی زنده‌مانی بیفیدوباکتریوم انیمالیس زیرگونه لاکتیس در بستنی کاکائویی سنتی حاوی شیرین‌کننده استویا» ارائه داد. بستنی به دلیل قابلیت زیاد بقای پروبیوتیک‌­ها در آن و مطلوبیت به سبب خواص حسی ویژه، محیط مناسبی برای انتقال پروبیوتیک­‌ها به بدن است.

هدف از این مطالعه بررسی امکان تولید بستنی کاکائویی پروبیوتیک با استفاده از استویا است. به‌‌‌همین منظور، میزان شکر در فرمولاسیون پایه بستنی در درصدهای مختلف صفر، 10، 25 و 50 با شیرین‌کننده استویا در نمونه‌های حاوی باکتری بیفیدوباکتریوم انیمالیس زیرگونه لاکتیس جایگزین شد و نمونه‌ها در دوره‌های زمانی یک، هفت و 14 روزه از نظر زنده‌مانی باکتری، میزان اسیدیته، pH و ارزیابی حسی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت.

شمارش تعداد باکتری در همه نمونه‌ها بیشتر از حد مطلوب در طول دوره نگهداری بود. افزایش درصد استویا نیز در نمونه‌ها سبب کاهش ویژگی‌های حسی آنها شد.

مقاله محمد‌جواد روحانی‌­فر با عنوان «محصولات تراریخته تهدید یا فرصت؟» به این موضوع مهم پرداخته است که سال­‌های اخیر همزمان با عمومی‌شدن بحث گیاهان تراریخته در ایران، چالش‌­ها و بحث‌­های زیادی مطرح شد. این بحث‌­ها در کشورهای مبدأ گیاهان تراریخته، حدود بیست سال است که مطرح است.

مدارکی دال بر مضربودن یا نبودن تراریخته­‌ها موجود است که بررسی این مدارک باعث می‌­شود غذاهای تراریخته همچنان در اتهام خطرناک‌بودن برای سلامتی انسان، دام و محیط‌ زیست باشند. خطرات غذاهای تراریخته از قبیل سمی‌بودن، حساسیت‌­زایی، جلوگیری از لقاح و حتی احتمال سرطان­‌زایی منجر شده است که محصولات تراریخته با احتیاط در اغلب کشورها وارد چرخه مصرف شوند.

نتایج مطالعات منتشرشده در اغلب موارد با هم در تناقض است. تاثیر گیاهان تراریخته بر طبیعت و اقتصاد نیز بسیار حائز اهمیت است؛ زیرا آفت­‌ها و علف‌­های هرز مقاوم به علف­‌کش‌­ها، علاوه بر توانایی تخریب محیط‌ زیست، توانایی از بین‌بردن و فلج‌کردن صنعت کشاورزی را از طریق ایجاد ابرآفت­‌ها و ابرعلف­‌های هرز دارند که در نهایت می­‌تواند باعث ضربه به تولید و وابستگی به سموم خاص شود.

می‌­توان به ممنوع‌بودن کشت تراریخته در بسیاری از کشورهای غربی نیز اشاره کرد. در این مقاله سعی شده است که به بررسی مستندات علمی موجود در مورد خطرات احتمالی گیاهان تراریخته پرداخته شود.

رضا علیزاده دیگر دانشجوی دکتری حرفه‌­ای دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی شبستر با مقاله «تعیین غلظت آفت‌کش کلرپیریفوس در آب هویچ عرضه‌شده در آبمیوه فروشی­‌های تبریز» به راهنمایی مسعود مشهدی، اکبر بوجار و محمد‌حسین موثق در این همایش شرکت کرده بود.

امروزه وجود آفت‌کش‌­ها در مواد غذایی یکی از موارد تهدیدکننده سلامت مصرف‌­کنندگان است. در ایران به علت مصرف خودسرانه برخی از سموم و نبود رعایت برداشت محصول با فاصله مناسب از آخرین سم­‌پاشی در محصولات کشاورزی، سموم در سطوح مختلف مشاهده می‌شود.

در این مطالعه، میزان آفت‌­کش کلرپیریفوس که از سموم ارگانوفسفره آلی است در آب‌ هویچ سنتی عرضه‌شده در شهر تبریز تعیین شده است. شهر تبریز به پنج منطقه تقسیم شده و از مراکز عرضه آبمیوه سنتی، تعداد 50 نمونه به‌صورت تصادفی از فروردین تا خرداد 1397 دریافت شد.

میزان آفت‌­کش کلرپیریفوس به روش کروماتوگرافی با کارایی بالا در آزمایشگاه تحقیقات بیوشمی دانشگاه خوارزمی تعیین شد. آفت­‌کش کلرپیریفوس در 92 درصد نمونه‌­ها مشاهده شد. به‌نظر می‌رسد که کنترل مداوم و موثر حضور آفت‌کش­‌ها در محصولات کشاورزی باید در منطقه در نظر گرفته شود تا از مخاطرات مصرف چنین فرآورده­‌هایی در مصرف‌­کنندگان کاسته شود.

محمد‌حسین موثق عضو هیأت علمی تمام‌وقت و استادیار گروه دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی شبستر بوده و پیش از این چندین کتاب و مقاله از وی به چاپ رسیده است.

نخستین کنگره ملی بهداشت مواد غذایی با همکاری دانشگاه آزاد اسلامی ارومیه و انجمن علمی بهداشت مواد غذایی، 14 و 15 شهریور جاری در دانشگاه ارومیه برگزار شد.

انتهای پیام/4062/