در ماه بندگی و احسان خدا، فرصتی فراهم شد تا به بهانه نشستن بر سر سفره افطار انسان‌هایی خاص که به هر دلیل لباس عافیت به تن ندارند، با تنی چند از همکاران، راهی سرای احسان شویم.
محلی برای نگهداری بیماران اعصاب و روان، بیمارانی با شرایط خاص که نیازمند نگهداری و مراقبت ویژه هستند، از اختلالات گوناگون رنج می‌برند و تیم مراقبت و درمان آنان در آسایشگاه، زحمتی فراوان را متحمل می‌شوند.
خادمین سرای احسان اغلب افرادی هستند که برای خدمت به آنان که جامعه فراموش‌شان کرده با خدای خود عهده بسته‌اند.
درمان بیماران روانی مزمن اما به خاطر طولانی بودن بیماری و کاهش عملکرد بیماران، باید به صورت همکاری بین کادر درمانی و خانواده انجام شود و در صورت وجود مراکز مناسب و خانواده موثر، بسیاری از این بیماران می‌توانند حداقل‌های خودکفایی را دارا شده و به جامعه بازگردند.
مدیران و مددکاران سرای احسان در زمینه نگهداری این بیماران گام‌های موثری برداشته‌اند و به رغم بسیاری از کمبودها تلاش کرده‌اند از رنج این بیماران کم کنند؛ اما همچنان برای ادامه فعالیت، نیازمند افزایش و به روز شدن امکانات، آموزش بیشتر حرفه‌ای پرسنل و... هستند.
در ایران، کشوری که جای جایش مزین به نام مولای متقیان، حضرت علی(ع) است و همه آرزو دارند مرام و منش آن بزرگوار در همه ابعاد زندگی جاری باشد، این انتظار وجود دارد که حکومت و مردم، در یاری رساندن به نیازمندان و بر طرف ساختن مشکلات افراد نقش موثرتری ایفا کنند.
* وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
انتهای پیام/
