عنایتی: با گاری فرش جابجا می‌کردم/اولین قرارداد فوتبالی‌ام ۵۰ هزارتومان بود
رضا آقای گل همانی است که با بی معرفتی هر چه تمام تر از سوی یکی از مسئولان وقت استقلال به «دندان پوسیده» تعبیر شد ، اما همین دندان پوسیده آقای گل سه باره فوتبال ایران است.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، اما آقای گل پیش از اینکه به تهران بیاید و در تصمیمی ناگهانی از پرسپولیس روی برگرداند و به استقلال برود و پیش از آنکه ستاره شود و خوش بدرخشد و عنوان آقای گلی لیگ برتر و اصلا یکی از برترین گلزنان لیگ داخلی کشورمان را به دست بیاورد روزهای سختی را پشت سر گذاشت و مرارت ها کشید.
او نیز همانند بسیاری از فوتبالیست های دیگر از طبقه ضعیف جامعه به فوتبال معرفی شد و طعم نداری را چشیده است.
عنایتی دیر ستاره شد اما وقتی شد به سرعت پیشرفت کرد. این ستاره سابق استقلال تا امروز بارها از سختی های پیش از شهرت خود گفته است، سختی هایی که البته او آن را عادی توصیف می کند.
کارگر شرکت فرش مشهد
آقای گل سه باره فوتبال ایران روی دوش خود فرش می گرفت و اینور و آنور می برد، این در حالی است که در برخی از روایت ها به این اشاره شده که او فرش هم می بافته است که چندان درست نیست.
خود رضا عنایتی که اکنون پدر چهار پسر است دراینباره گفت: « من تا مقطع دیپلم درس خواندم و پس از برای گذران زندگی در شرکت فرش مشهد استخدام شدم. نوع استخدام من به صورت قراردادی بود و سر هر سال تمدید می شد. یک کارگر کاملا ساده بودم و البته کارم هم سنگین بود. در کارخانه ای که استخدام شده بودم با گاری فرش ها را جابجا می کردم و البته گاهی اوقات هم روی دوشم می گذاشتم. قبل از آن در بازار رضا هم دستفروشی می کردم، البته این یکی مال زمانی است که نوجوان بودم. شاید به نظر شما سخت بیاید اما به نظر بسیار لذت بخش است. نان کارگری برایم برکت داشت و معتقد هستم موفقیت های بعدی من در فوتبال تحت تاثیر همان نان حلال بود. هیچ وقت گذشته‌ام را فرموش نمی‌کنم.»
راه فوتبال از کارگری می گذشت
عنایتی در ادامه گفت: «من از همان راه کارگری در فوتبال پیشرفت کردم. به این شکل که در مشهد بازی های کارگری انجام می شد و من همیشه در این رقابت ها حضور داشتم. در آن بازی‌ها مربیان استان مرا دیدند و من برای اولین‌بار در دسته یک مشهد قرارداد 50هزارتومانی امضا کردم. من به آدنیس رفتم و از آنجا پیراهن ابومسلم را برتن کردم که البته همه این‌ها اتفاقی بود. واقعا اتفاقی فوتبالیست شدم.»
به هر آنچه بودم و هستم افتخار می کنم
وی در پایان گفت: «من همیشه باید شکرگزار خدا باشم، در هر حال و هر موقعیتی. افتخار می کنم که با کارگری و زحمت به خواسته ام در فوتبال رسیدم و خدا را شکر می کنم که نان حلال نقش بسیار مهمی در زندگی من داشت. »
منبع: جام‌جم
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
